Zware Metalen ging de hele maand november op zoek naar de beste metalcover ooit gemaakt. November werd daarmee Covember! Elke dag werd op deze pagina én op onze Facebook de leukste inzending van de dag geplaatst. Degene met de leukste en origineelste over van de hele maand krijgt na afloop van Covember een door Season of Mist verzorgd cd-pakket!
Met Covember achter de rug komen we tot de treurige conclusie dat dé beste metalcover aller tijden weer niet gevonden is! Maar dat betekent dat we volgend jaar weer verder gaan zoeken! Natuurlijk is er wel een winnaar van het Season of Mist cd-pakket nadat alle inzendingen zorgvuldig zijn bestudeerd.
Want wat waren er weer veel pareltjes die opdoken. Op dag 4 zaten we al helemaal in de zwartalligheidsmodus, met Lingua Ignota en een cover van Jolene zoals die nog nooit is gehoord. Dat kunnen we ook zeggen van hoe Ensiferum Bamboleo oppakte op dag 6. Op dag 11 hoorden we dat The Hunt geen origineel nummer van Sepultura is maar stiekem wel beter klinkt dan het origineel. En wat te denken van de bizarre cover en bijbehorende videoclip van X Raiders (toen nog Rectum Raiders) op dag 15, die een dancenummer wisten te ‘vermetallen’. Sarkom deed twee dagen later iets vergelijkbaars met The Prodigy‘s Breathe.
Death Angel deed heel ingetogen op dag 21 en en dag later kwam vaste klant van deze zoektocht Motörhead voorbij. De coronaperiode leverde een fraaie cover op op dag 24 dankzij Off the Cross en vrienden en twee dagen later kroop Samael onder de huid met een versie van Helter Skelter. Dat gold een dag later ook voor Hemelbestormer en Freezing Moon, waar tot slot Heidevolk nog een gooi deed naar de beste cover van deze Covember.
Na lang beraad heeft de jury echter gekozen voor de cover van Channel Zero-zanger Franky De Smet-Van Damme (dag 9) als beste van deze Covember. Want het is knap om een eenvoudig klinkend liedje overeind te laten in een metalversie en deze ook nog eens live te brengen, terwijl de maker van het origineel voor je neus zit. En het trok dan volgens Urbanus op niets, bij Zware Metalen houden wij ook niet van madammen met een bontjas. Want madammen met een bontjas zijn gemeen.
Meer Covember? Bekijk de edities van 2020, 2019, 2018, 2017 en 2016 terug!
Covember dag 30 (inzending via Facebook):
We sluiten Covember 2021 af met een smaakvolle cover van Led Zeppelin‘s Immigrant Song door de Gelderse krijgers van Heidevolk:
De hardcore-punkers van Ignite pakten het fraaie Sunday Bloody Sunday van U2 op en gaven er een flinke draai aan:
Het legendarische Pink Floyd liet Astronomy Domine in 1967 los op de wereld. Ruim 20 jaar later kwam Voivod met deze variant:
Vers van de pers: het nieuwe album van Hemelbestormer is nèt uit en daarop staat een cover van Mayhem‘s Freezing Moon:
Helter Skelter van The Beatles is onvervalste hard rock. De zwartgeblakerde industrialmetalband Samael maakte er een ijzingwekkende versie van:
De stonermetallers van High on Fire doken eens in de discografie van Celtic Frost en kwamen met een heerlijke cover op de proppen:
Corona bracht en brengt niet veel goeds, maar de samenwerkingen tussen verschillende muzikanten die met name vorig jaar over ons werden uitgestort waren meestal erg leuk. Zo trommelden de mannen van Off the Cross vrienden en vriendinnen op om met z’n allen Dance Macabre van Ghost te coveren:
De gothicmetallers van Paradise Lost waagden zich aan een nummer van het zwartgeblakerde NWOBHM-gezelschap Venom:
Heeft u zich ook wel eens afgevraagd hoe Whiplash van Metallica zou klinken als het door Motörhead zou worden gespeeld? Wel, zo:
Wat krijg je als thrashmetalband Death Angel de Queen-klassieker Under Pressure oppakt? Inderdaad… een hele ingetogen uitvoering:
De progressieve deathmetalband Edge of Sanity bestaat al heel lang niet meer, maar voordat de band het tijdelijke voor het eeuwige verruilde, kwam er nog een cover van Invisible Sun, oorspronkelijk van The Police:
Synthpopband Heaven 17 scoorde in 1983 een wereldhit met Temptation. Cradle of Filth maakte in 2006 een nieuwe versie:
Eind jaren ’80 scoorde de Belgische groep Technotronic een wereldhit met Pump Up the Jam, een van de eerste nummers in het hip house-genre, waar in ieder geval Europa in de jaren erna mee zou worden overspoeld. Het Nederlands/Venezolaanse gezelschap Agresión maakte een metalversie:
Net als je dacht dat je alles wel gezien had… komt er opeens een blackmetalversie van Breathe voorbij, een nummer van The Prodigy, de danceact die ook metalliefhebbers aansprak. Verantwoordelijken zijn de mannen van Sarkom:
1914 is terug om zijn troon te verdedigen! De winnende inzending van Covember 2020 pakte ook een nummer van een punkrock-icoon. Hier is Beat the Bastards, oorspronkelijk van The Exploited:
Uit de categorie ‘What the fuck did I just watch?’: X Raiders heette tot april 2018 Rectum Raiders en onder die naam namen ze Satisfaction van de Italiaanse DJ Benny Benassi onder handen. Kijkt en huivert zelf maar via YouTube:
Ook een leuke, hardcorelegende Agnostic Front dat een nummer van Ramones oppakt:
Waar Peter Pan Speedrock is, is Dikke Dennis. En dan is het al snel tijd voor een Nederlandstalige bewerking van dé Motörhead-hit:
De metalcoremannen van August Burns Red pakten dé hit van System of a Down op en maakten er dit van:
De rockers van New Model Army brachten in 1986 het toch vrij braaf klinkende The Hunt uit. Sepultura zorgde er in 1993 op het heerlijke album Chaos A.D. voor dat de dreigende ondertoon behouden bleef en maakte een lekkere brute versie van:
Het nummer Riders in the Sky, ook bekend als Ghost Riders in the Sky, Ghost Riders, A Cowboy Legend of combinaties van dit alles, stamt uit 1948 en wordt gezien als het beste westernnummer ooit. Het komt voor in allerlei films en series en is tientallen keren gecoverd in verschillende talen. Vorig jaar waagde Impaled Nazarene zich eraan, dit jaar gaat de beurt naar Chrome Division:
De inzending voor vandaag is de eerste live-video: Channel Zero‘s Franky De Smet-Van Damme pakte de Urbanus-klassieker Madammen met een bontjas op en voerde het op ten overstaan van de Meester zelf:
Typisch jaren ’80 band Tears for Fears had een wereldhit met Shout. Arch Enemy maakte er een metalversie van:
Ghost pakte op de EP If You Have Ghost een nummer van Depeche Mode op:
Het Franse Gipsy Kings had in 1987 een wereldhit met Bamboléo. Het Finse Ensiferum gaf er in 2012 een flinke draai aan:
Wolf Moon van Type O Negative is al fraai in de originele uitvoering, Oceans of Slumber gaat daar nog even overheen:
Zware kost vandaag: Lingua Ignota maakte een uiterst duistere, onaangenaam voelende versie van dé hit van de Countryzangeres met de Twee Pluspunten, Dolly Parton:
Eighties-icoon Terence Trent D’Arby heet sinds 2001 officieel Sananda Maitreya maar blijft vooral bekend staan om zijn debuutplaat uit 1987. Daarop het soulnummer waar metalcoreband Light the Torch een alleraardigste variant op maakte:
Guns N’ Roses uit Los Angeles deed het in 1993, Lifelong uit Arnhem in 2020: de debuutsingle van The Damned (Londen, 1976) coveren. Maar dan wel een stuk meer doomy:
Heerlijk! Het Engelse Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs (even telllen… ja, klopt), maakte een stonerversie van Hot Stuff, de wereldhit van Queen of Disco Donna Summer. En The Lovely Eggs doen ook mee!
De winnaar van Covember 2020 was Something in the Way van Nirvana. Maar dan wel in de extreem zwartgallige draai die 1914 eraan gaf: