Interview met Fairy
De hoofdzakelijk vrouwelijke formatie Fairy uit Noorwegen bracht dit jaar een tweede langspeler uit. Een interessante melodische band die ergens tussen rock en metal in zweeft en wel wat vragen verdient van ons magazine. Zangeres Therese stond me te woord.
Dag Therese. Het eerste dat gezegd moet worden, vooral omdat mensen in België en Nederland jullie nog niet kennen, is dat Fairy een vrij aparte formatie heeft met vooral vrouwen en één toetsenist. Niet erg alledaags. Hoe is dat gekomen?
Dag Yves! Heel wat jaren hebben we de focus gelegd op het zijn van een meidenband, maar na een tijdje wilden we dieper ingaan op het geluid en lieten we dat concept varen. Per toeval werd Gerard eigenlijk lid van onze band, we hadden nood aan een toetsenist en hij bood zich aan. Nu zijn we niet echt meer bezig met die genderbalans, de focus ligt op het brengen van goede muziek.
Is dit dan op vlak van het schrijfproces nog steeds een beetje een meidengroep, of heeft de man het ook wat meer voor het zeggen gekregen bij jullie? Hoe schrijven jullie nummers en wat is inhoudelijk van belang?
Meestal kom ik wel binnen met een schets of overzicht van een idee voor een lied en de rest van de band zorgt dan voor wat eigen inbreng. De man in ons gezelschap heeft wel wat ervaring met muziek en heeft heel wat goede ideeën. Hij zorgt er ook voor dat de meisjes geconcentreerd blijven (lacht).
Ik leer jullie nu pas kennen, maar dit was eigenlijk jullie debuut niet. Hoe is Fairy geëvolueerd als je Vinterverv vergelijkt met Private Universe?
Private Universe was een album dat we maakten toen we nog volledig in opstartmodus waren, voor we eigenlijk onze sound ontdekt hadden. We zijn erg gegroeid sindsdien en hebben dat geluid ook gevonden. Er is ook heel wat meer tijd gekropen in het maken van Vinterverv, wat Noors is voor Winterwende. We wisten hoe het eindproduct er uit moest zien.
Ik moet zeggen dat ik wel wat problemen had in het definiëren van jullie stijl op dit album. Rock of metal? Wellicht een beetje van de twee. Hoe aanschouwen jullie je eigen werk? Is dit iets voor het ruimere publiek of richten jullie je vooral op plaatsen die nog steeds volgepakt staan met langharig tuig?
De muziek van Fairy is, denk ik, zowel rock als metal. We houden er wel van om experimenten aan te brengen in onze muziek en dus met variatie te spelen. Rekviem en Ragnarok zijn op die manier meer metalnummers, terwijl een track als Obsessed eerder een klassieke rockvibe heeft en Jeg Kaller Henne Høst weer compleet iets anders is. Heel wat van onze songs, vooral de nieuwe, verschillen erg ten opzichte van mekaar en het is dus moeilijk om te zeggen dat één track onze sound echt representeert. Ik denk dat dat het moeilijk maakt om echt een label te plakken op onze muziek. Voor ons is het echter het meest van belang dat de nummers en melodieën goed zitten en dan maakt het niet uit in welk genre ze passen. Dat gezegd zijnde: het zijn nog steeds de mensen met het langere haar die zich laten gaan op onze concerten!
Om toch even een track te belichten die eerder mikt op het grotere publiek: ik vond Eufori één van de mooiste nummers op het album. Een erg gevoelige aanpak hier en ook een radio editie op het exemplaar dat ik had. Is dit nummer al iet of wat bekend in Noorwegen? Waarom gaven jullie net dit nummer iets meer aandacht?
Bedankt! Het is nog niet zo bekend hoor, maar we hoopten wel dat dit een track zou kunnen worden die wat meer airplay zou versieren. Zowel onze producer als de band vinden dit een sterk en speciaal lied dat een impact heeft op verschillende soorten luisteraars. Het is ook het nummer dat de beste reacties heeft opgewekt tot nu toe.
Persoonlijk vind ik dat jouw stem de band vooral een eigen gezicht geeft, wat toch niet zo vanzelfsprekend is vandaag de dag. Ook de mix van Noors en Engels is interessant. Vanwaar die keuze?
Bedankt! Wanneer ik nummers schrijf, voelt Engels gewoon soms wat natuurlijker aan voor een lied. Soms voelt het iets te naakt aan als je ervoor kiest om in je eigen taal te zingen, en het is veel ontspannender en catchy om het dan in het Engels te doen. Zoals gezegd spelen we in op variatie en trachten we ook op deze manier het album wat spannender te maken.
Wat staat er dan nu op het programma, nu jullie je sound gevonden hebben en het album verkrijgbaar is?
We hebben nog enkele concerten, maar we werken ook aan enkele akoestische versies van onze nummers, wat tot nu toe al erg leuk was. We kijken ook uit naar een tour.
Dan staan wij ongetwijfeld wel mee op het programma. Op welk soort gigs en met welke bands vinden we jullie dan terug, rock of metal?
We zouden het erg fijn vinden om eens naar België en Nederland te komen! Op een festival als Lowlands of Dour staan, zou echt een droom zijn die werkelijkheid wordt. Als we op tour gaan dan komen we zeker eens die kant op. We kijken wel welke bands hiervoor open staan in de Benelux. Als er bands zich geroepen voelen om samen eens op te treden, ga naar onze Facebook-pagina en laat iets weten!
Ok, bedankt voor dit interview Therese. Tot slot, heb je nog enkele laatste woorden voor het publiek in België en Nederland, of voor het toekomstige publiek op de tours? Waarom moeten we nu meteen beginnen met het luisteren naar Fairy?
De muziek van Fairy is absoluut uniek en afwisselend, en op ons nieuw album Vinterverv vind je wel voor elke luisteraar iets terug. Zelfs als je geen Noors spreekt, spreekt deze muziek voor jou. Ook het feit dat dit vooral een meidenband blijft binnen rock en metal maakt ons wat zeldzamer. Heel wat vrouwen staan vaak aan het roer van mannenbands, maar het is wat harder zoeken naar een meidenband, of bijna-meidenband. Zeker eens proberen dus! Vind en like onze Facebook-groep en je kan ook volgen wanneer we opduiken bij jou in de buurt. Cheers!
Links: