Interview met Akem Manah
Het Belgische doomfront liet dit voorjaar weer van zich horen met de nieuwe EP van Akem Manah. Gonzende doom die wel wat My Dying Bride-karakteristieken bevat, maar eveneens een ijzig sfeertje met zich meebrengt. Tijd voor wat vragen naar de achtergrond van dit enigmatische complex.
Het boegbeeld van jullie groep kent menig lezer bij Zware Metalen ondertussen al. Xavier, ook de man achter VoidWork, draait met jullie mee. Akem Manah is een pak anders, maar toch zit er ook zo’n duister tintje in. Is zijn inbreng dan sturend binnen de groep, of levert het gewoon die extra finishing touch?
Benjamin: Beide eigenlijk, de zanglijnen en lyrics vormen een essentieel component van onze sound en zijn volledig het werk van Xavier dus in die zin is zijn inbreng absoluut onmisbaar. Tijdens het neerpennen van de muziek ligt zijn rol eerder in de fine-tuning, dus dat ‘duistere tintje’ komt van twee kanten.
Xavier: Ik draai inderdaad voornamelijk aan mijn tepels bij het songschrijven… En daarnaast geef ik ook soms wel wat richting aan de sfeer en het concept. Maar aangezien ik aan de eigenlijke instrumentale tracks weinig toevoeg, behalve wat synths hier en daar, zijn erg veel van de donkere uitwasemingen waarop gealludeerd wordt, toch van Benjamin.
Benjamin: Fun fact: Xavier’s grunts verbeteren exponentieel naarmate de torsiehoek op zijn tepels vergroot.
Ik heb de vorige plaat The Testament of Sealant Mound slechts deels kunnen beluisteren, ik heb hem niet in mijn bezit. Toch voelt het aan alsof er een pak verschil is in sfeer met deze Beneath. Hoe voelen jullie dat zelf aan? Op welke manier is de band gegroeid sinds dan?
Xavier: The Testament of Sealant Mound was ons proefstuk en toen schreven we allemaal nog een beetje mee aan de muziek. Beneath is puur door Benjamin geschreven en dat hoor je in de mooie samenhang van de compositie en de details van de melodie. De ervaring met het zelf opnemen en uitbrengen van materiaal heeft ook een gevoelige impact gehad op het creatieve en technische proces. Het heeft bovendien de verkoop van kalmeermiddelen in het Gentse doen stijgen. Een ander, misschien minder duidelijke vooruitgang, is de samenwerking tussen de instrumenten en de stem. Benjamin en ik voelen elkaars ideeën erg goed aan en daar wordt instinctief op ingespeeld. Dat hoor je trouwens al een beetje bij de latere tracks van The Testament of Sealant Mound. Je kan trouwens ervoor kiezen om ons debuut gratis te downloaden via bandcamp. En mocht je dat willen, kan je er zelfs een cd’tje kopen.
Benjamin: (lacht) De kalmeermiddelen zijn in de kast gebleven maar aangezien zo ongeveer alles wat kon mislopen tijdens de opnames effectief ook fout gegaan is, gaan we voor de volgende plaat onze methode wel sterk bijsturen.
In antwoord op de vraag: persoonlijk zie ik Beneath als het logische vervolg op The Testament of Sealant Mound, in die zin dat het de beste elementen van ons debuut samenbrengt en een aantal andere dingen toevoegt. Zo heeft Michaël (drummer) zijn eigen stijl verder ontwikkeld en dat is naar mijn mening ook één van de sterke troeven van Beneath. Verder hebben we meer aandacht besteed aan de uitwerking van de synth- en pianolijnen, en borduurt de cellopartij de verschillende delen van het nummer aan elkaar. Het opnemen van de cello was trouwens een leerrijke ervaring aangezien ik nog nooit muziek voor een strijkinstrument had geschreven, wat voor de nodige kopzorgen gezorgd heeft bij Elke (celliste). Op de volgende plaat wil ik sowieso weer een poging doen om één of meerdere akoestische instrumenten te gebruiken. Michaël speelt een aardig stukje saxofoon, dus wie weet…
Beneath bestaat uit één kolos van een nummer. Op die manier wordt het wel duidelijk dat jullie een interessante opbouw en uiteenlopende afwisselingen kunnen proppen in een langer nummer. Een troef die jullie nog plannen uit te spelen, of was dat éénmalig?
Benjamin: Goh, onze nummers zijn altijd wat langer dan gemiddeld geweest en dat zal altijd zo blijven maar waarschijnlijk toch van iets bescheidener lengte dan Beneath. Onze volgende plaat zal sowieso uit meerdere songs bestaan, maar ik ben een grote fan van concept albums dus er zal waarschijnlijk wel een rode draad in voorkomen. Wat betreft de opbouw en afwisseling in de nummers, die gaan we uiteraard behouden en in de mate van het mogelijke nog verder uitwerken, ongeacht de lengte van het nummer.
Xavier: Zoals eerder al aangegeven, speelt onze drummer Michaël een cruciale rol bij het interessant houden van “lange liederen”. Zolang hij het bij ons uit kan houden, zal dat wel snor blijven zitten.
Sinds deze plaat zit Kevin er ook bij. Wat betekent zijn inbreng op dit moment voor de band? De rest van de heren draaide al mee met de vorige plaat, juist?
Xavier: Kevin is niet te horen op Beneath, omdat een ruim deel van de opnames reeds was afgerond toen hij ons vervoegde. Hij heeft een thrash metal-verleden en heeft dus een totaal andere stijl dan Benjamin. Wat dat betekent voor de toekomst moeten we voorlopig afwachten, maar we zijn in elk geval erg blij met hem in de gelederen. Zo verzorgt hij de concerten, is hij in zijn eentje ons ‘street team’ en voert hij grote dozen bier aan. De rest van de bandbezetting is inderdaad dezelfde als op The Testament of Sealant Mound.
Jullie laatste release kreeg ook de benaming ‘demo’ mee in plaats van EP. Doelen jullie daarmee om een bepaald label warm te maken, of is het gewoon om aan te tonen dat jullie niet met een label samenwerken? Dit weekend hoorde ik van een kennis dat het allemaal even goed zonder label kan, ervaren jullie dat ook?
Xavier: Toen we onze eerste plaat uitbrachten waren de kritieken erg lovend, behalve als het aankwam op de productie. We besloten dan maar de studio in te trekken met Beneath en een aantal oude nummers opnieuw op te nemen. Helaas bleek deze ervaring weinig meer dan een duur, tijdrovend gedoe en moesten we alles opnieuw zelf doen om toch een degelijke sound te verkrijgen. Om die reden hebben we de andere nummers laten rusten en hebben we al onze pijlen gericht op Beneath. Hoewel het geluid nu een heel pak beter is dan op ons debuut, is er hier en daar nog wat ruimte voor verbetering en hebben we besloten het als demo uit te brengen. Voor een platencontract hebben we het zeker niet gedaan. De meeste labels hebben inderdaad zwaar aan nut ingeboet de laatste jaren. De meerderheid van de haalbare kaarten voor de doorsnee underground band, bieden je eigenlijk weinig of niks meer dan je zelf kan bereiken.
Benjamin: Dat laatste is zo’n beetje de filosofie die we op alle vlakken proberen toe te passen. Als we iets zelf kunnen, desnoods met vallen en opstaan, zullen we het eerst op die manier proberen. Momenteel lijkt een label me enkel nuttig als we op die manier een breder publiek kunnen bereiken, zonder er financieel weer bij in te boeten. Als dat niet mogelijk is, zie ik niet in waarom we überhaupt op zoek zouden moeten zijn.
Was Beneath dan een hoofdstuk apart of dient het om de luisteraars warm te maken voor een volgende album in de toekomst?
Benjamin: Zeker geen hoofdstuk apart, zoals gezegd zie ik het voornamelijk als de logische evolutie van ‘onze stijl’ en hoop ik dat we er op verder kunnen bouwen in de toekomst. Het volgend album zal dus zeker elementen van Beneath bevatten, maar –als het van mij afhangt– zullen we nog meer de focus leggen op het inbrengen van invloeden uit andere genres en gebruik van ‘exotische’ instrumenten (naast de standaard metal bezetting). De lat wordt sowieso hoog gelegd, maar wat dat concreet betekent is een verrassing voor iedereen, mezelf incluis.
Jullie zijn er ook in geslaagd om mijn droomhuis in de picture te zetten. Zit daar een verhaal achter?
Xavier: De tekst van het nummer is eigenlijk dat verhaal. Het is een soort psychologisch horrorverhaal over een zonderlinge man die een huis koopt en daar vervolgens langzaam gek wordt. Enerzijds kan je uit de tekst opmaken dat het huis bovennatuurlijke eigenschappen heeft, anderzijds kan je het interpreteren alsof de man gewoon mentaal kapot gaat aan de eenzaamheid van zijn bestaan daar. Of je kan het zien als een combinatie van beide. Hoe het nou precies zit, mag de lezer/luisteraar bepalen, mocht die het überhaupt interesseren. Omwille van het voorgenoemde concept, wilden we sowieso een gebouw op de hoes en uiteindelijk hebben we geopteerd voor de stockfoto in kwestie, die ik vervolgens heb bewerkt tot het huidige resultaat.
Wat staat er nog zoal op de planning dit voorjaar en misschien al voor het najaar?
Benjamin: in de loop van april en mei liggen al een viertal optredens vast. Onze vuurdoop met Kevin hebben we al overleefd in februari dus nu is het een kwestie van volledig op elkaar ingespeeld te geraken. Verder zullen we op die optredens Beneath integraal brengen, wat ook geen sinecure zal worden. Vanaf de vroege zomer hoop ik tijd te vinden om aan de nieuwe plaat te beginnen schrijven.
Al van plan om eens tot in Nederland te trekken?
Xavier: Geen plannen, helaas. Als iemand ons daar wil hebben, doen we dat uiteraard met erg veel plezier indien het meerwaarde biedt voor de concertorganisatie en/of de band. Dan bedoel ik natuurlijk niet per se financieel. Een sfeervolle venue, een goede bill of een ballenbad met een kartonnen Darth Vader in, kan ons ook over de streep trekken. Eigenlijk is dat de regel voor elk optreden in de toekomst.
Wat moeten we dan zeker al in onze agenda schrijven met betrekking tot Akem Manah? Hoe houden we onszelf up-to-date over de band?
Benjamin: onze website (www.akemmanah.be) dient als portaal waar je alle nuttige links en informatie kan vinden, alsook de link naar de Facebook pagina (onderaan) waar alle nieuwsberichten en concertdata te vinden zijn. Dus al wie automatisch op de hoogte wil gehouden worden van wat we zo allemaal uitsteken, moet eens langs de ‘like-knop’ passeren.
Xavier: We zijn ook van plan een leuk death metal-nummer te coveren en op te nemen bij wijze van test voor het nieuwe materiaal. Dus dat kan leuk worden. Ga sowieso zeker eens langs Bandcamp en Facebook. Verder is het uiteraard altijd mogelijk om het geslacht van Nicholas Cage te e-mailen voor verdere informatie aangaande de band.
Links: