Interview met Drautran
Ik was een tijd geleden laaiend enthousiast over Throne of the Depths,
het debuut van het Duitse Drautran. De aan Emperor herinnerende
pagan black-metal maakte veel indruk op mij. Zanger Blutaar is nogal een
spraakwaterval en antwoord met de nodige gretigheid op mijn vragen.
Drautran is nu niet meteen de bekendste band hier in de Benelux. Kun
je om te beginnen wat vertellen over de geschiedenis van de band?
Blutaar: Gegroet en hoi [sic], ZwareMetalen! Ik ga het proberen
kort te houden. In 1996 kwamen we als vijf individuen samen om extreme Metal te
spelen. Arn (guitars), Winter (lead guitars/ keys) en ikzelf, Blutaar (vocals),
zijn de overblijvers van die eerste line-up. We wilden snelle, extreme en loude
muziek maken met zijstapjes naar tragere en duisterder stukken. Muzikanten
kwamen en gingen weer, tot in 1998 Orlog (drums) de band vervoegde. Vanaf dat
moment was Drautran compleet. In 1999 brachten we onze eerste demo uit:
Unter dem Banner der Nordwinde. We kregen daar immens veel reacties op
vanuit heel de wereld. We speelden behoorlijk wat concerten en festivals in die
tijd met Party San in 2002 en Av Is og Ild in 2004 als
hoogtepunten. In die tijd moesten we jammer genoeg een aantal aangeboden
contracten weigeren, omdat er nog niet voldoende nieuw materiaal was. Toen het
Duitse label Prophecy Productions ons echter een contract aanbood, konden
we niet weigeren. Nu ligt, na jaren van vertragingen, ons debuut, Throne of
the Depths, dus in de winkels. Na de opnames van Throne of the Depths
verliet Thamuz (vocals) de band.
Ik wil even terugkomen op Unter dem Banner der Nordwinde. De infosheet
die bij jullie promo zat, spreekt daarover als zijnde jullie debuut. Toch heb je
het hier over een demo. Wat is het nu precies?
Wat mij betreft is het een demo. Zo is het ook de wereld ingestuurd destijds en
zo voelen wij dat ook aan. OK, het ding werd op Cd geperst en zag er min of meer
professioneel uit, maar het blijft gewoon een zelfgefinancieerde eerste release.
Zoiets noem ik een demo.
Ik heb jullie in mijn review vergeleken met Emperor ten tijde van
Anthems to the Welkin at Dusk. Kun jij je daarin vinden?
Ik hou eigenlijk helemaal niet van vergelijkingen. In veel gevallen willen die
gewoon aantonen dat elke band die niet halverwege de jaren 90 ontstond, een
kloon is van een band waar dat wel het geval is. In het beste gevallen zien de
mensen het als een vorm van geslaagd plagiaat. Daar hou ik dus niet van. Maar ik
begrijp natuurlijk wel de noodzaak vanuit het oogpunt van de journalist.
Anderzijds moet ik je natuurlijk wel bedanken omdat je Drautran vergeleek
met de grootste symfonische black-metal band aller tijden. Ik zie dat zeker als
een eer. Verder zie ik die vergelijking niet zozeer. We hebben immers geen
banden met Emperor.
Bijna al onze muziek wordt geschreven door Winter en ik weet dat hij veel te
eigenzinnig is om zich te laten beïnvloeden door andere bands. Natuurlijk sluipt
er hier en daar wel eens iets in ons geluid, zoiets voorkom je niet. Ik denk
echter dat we geen beginners meer zijn en dat Drautran een unieke sound heeft.
We zitten niet vast in de stilistische grenzen van een band als Emperor.
De verschillen worden trouwens nog groter als je even achter het gordijn zou
kijken. Toegegeven, sommige akkoorden, breaks en andere compositorische finesses
vertonen gelijkenissen als het gaat om dramatiek. Drautran heeft
eenzelfde technisch niveau en we zijn minstens even creatief op compositorisch
vlak. Ook wij scheppen een esthetisch geheel van hoog niveau. Maar Emperor
heeft daar geen patent op. Zij vonden deze stijl niet uit, ze zijn er gewoon een
heel goed voorbeeld van. Ik kijk naar hen op als naar een soort oudere broer,
want geef toe, wie vonden Emperor niet te gek destijds?
Drautran bestaat ondertussen twaalf jaar, maar in die tijd kregen we
enkel een demo en nu dus het debuut. Verklaar dat eens.
Haha, die vraag krijgen we vaak. Om begrijpelijke redenen, natuurlijk. Ik wil
het eens omkeren: Wat zegt dat over de kwaliteit van onze releases? We zitten
met z’n allen ook al weer vier jaar te wachten op de nieuwe Morbid
Angel. Andere bands brengen in die tijdspanne een berg Cd’s uit die allemaal
even waardeloos klinken.
Drautran zit nu eenmaal niet zo simpel in elkaar. We zijn een
onconventionele band. We zijn geen luiaards, maar we voelen ons ook niet
geroepen om alles snelsnel te gaan doen. Al sinds het begin probeerden we ons
songmateriaal steeds beter te maken. We brengen het pas uit als we helemaal
tevreden zijn. Verder heeft iedereen zijn eigen leven: werk, familie,
studies,… Dat vertraagt soms de dingen. Maar goed, hoezeer we overtuigd zijn
van het feit dat deze methode de kwaliteit enkel ten goede komt, heeft het
inderdaad allemaal zeer lang geduurd.
Drautran heeft een contract getekend voor vijf platen bij Lupus
Lounge. Betekent dat dat we niet nog eens acht jaar moeten wachten op een
opvolger?
Ik hoop van niet, nee. Binnen vijf jaar hebben we wel weer een plaat af, haha!
Vijf platen is het standaardcontract bij Lupus Lounge, of die er ook effectief
komen zal van veel dingen afhangen. Nogmaals, we zijn niet het soort band dat
elk jaar een kutplaat uitbrengt.
De laatste jaren heb ik de band niet meer op festivalaffiches gezien en
tourdata zijn evenmin te vinden. Gaan jullie nog live optreden?
Momenteel niet. We hebben zelfs niet meer gerepeteerd sinds eind 2004. Ik woon
in het buitenland, Orlog is ook verhuisd en Arn heeft een familieleven
opgebouwd. Misschien komt er binnenkort verandering in de hele situatie. Ik hoop
het althans. Spijtig genoeg moeten we nu alle touraanbiedingen afwijzen.
Uit welke bronnen putten jullie op vlak van teksten?
We gebruiken klassieke onderwerpen om het zo te noemen, maar we presenteren die
wel op een innovatieve manier. Het hoofdthema? De wrede en sinistere gezichten
van de Dood, het stervensproces, spitrituele reflecties hierover en de catharsis
die erna komt. We vermengen dit met onderwerpen uit de natuurfilosofie. We
schrijven over Noorse mythologie, geschiedenis en poëzie; maar ook over moderne
literatuur, de roep van de zee en over de huidige toestand van de wereld waarin
we leven. Verder ben ik zelf nogal beïnvloed door moderne auteurs zoals de
IJslandse poëet GrÃmur Thomsen en zijn Duitse collega Gottfried
Benn.
Wat voorop staat in onze teksten is de sterke band moet ons vaderland hier in
Noord-Duitsland, tussen de Noordzee en de Baltische zee. We proberen altijd om
cliché’s te vermijden en we vertellen niet zomaar wat mythes na. We ventileren
onze gedachten op een allegorische wijze. Dat is de situatie nu. Op onze demo
waren nog een stuk archaïscher bezig.
In Duitsland is men zeer gevoelig voor teksten die een voorliefde voor het
vaderland uitdrukken. Hoe reageert men daar op een pagan metalband? Zijn jullie
ooit beschuldigd van rechtse sympathieën?
Hoe mensen reageren op dergelijke zaken hangt af van hun sociale achtergrond,
hun leeftijd, hun volwassenheid en de manier waarop de aankijken tegen de
metalscene. Iedereen weet dat de grote massa inzichtloos is en de dingen
simplistisch voorstelt. Mensen reageren sceptisch omdat wanneer wij runen,
gotische lettertypes en historische foto’s gebruiken en omdat we zingen over
mythes. Dus ja, ik hoor wel eens wat in die richting.
Dergelijke domme conclusies zijn makkelijk te verklaren vanuit het stomme idee
dat alles wat pagan is, ook rechtsgeaard is. Het feit dat de NSBM kleuterschool
in Duitsland, maar ook in andere landen, zo snel groeit, helpt ons ook niet
echter vooruit natuurlijk. Anderzijds vind ik het goed dat veel van die bands
eindelijk uitkomen voor hun ideeen. Dat was in het verleden ook wel eens anders.
De keerzijde daarvan is dan weer dat elke pagan metalband wordt beschuldigd van
nazisme door het onnadenkende linkse kamp. Dat is natuurlijk belachelijk. Het
zijn net hun stompzinnige reacties die leiden tot een grotere media-aandacht
voor alles wat rechts is. Binnen Drautran proberen we ons niet bezig te
houden met dat soort discussies, maar om duidelijk op je vraag te antwoorden:
Drautran is tegen elke vorm van racisme, totalitarisme en zwakzinnige
vooroordelen!
De meeste paganbands focussen zich op het folkelement van hun sound, jullie
leunen meer aan bij furieuze black-metal. Een bewuste keuze?
Dat hangt ervan af wat je pagan noemt, natuurlijk. Dat is nu eenmaal een
subjectief gegeven. Drautran is geen primitieve black-metal band, maar
ook,geen voor de hand liggende door folk beinvloede pagan band. We hebben geen
satanisch imago en hebben geen antichristelijke teksten (meer). Het label pagan
black-metal isgewoon een gemakkelijkheidsoplossing. We leuenen aan bij beide
genres, maar hebben toch een volstrekt unieke sound.
Je kan ons pagan noemen omwille van het feit dat we ons laten inspireren door de
natuur. Die natuur is een belangrijk gegeven voor ons. Maar let op, wij
romantiseren en transfigureren die natuur niet. Dan krijg je immers een natuur
die ongetemd, ongeroerd, vredig en droomachtig is, maar ook anti-menselijk en
onwerkelijk. Dat is wat die belachelijke clowneske pagan bands doen die zingen
over hun voorvaderen en over zuippartijen. Dat soort bands verkracht de oude
mythes en verandert ze in saaie, belachelijke sprookjes. Dat zijn dezelfde bands
die inderdaad nogal folky klinken.
Wij focussen ons op de echte natuur en die achte natuur is wreed, krachtig en
vol van chaotische energie. Ik heb je al verteld over de sterke band met ons
vaderland. Wij wonen aan de kust en we hebben een echte kustcultuur. Je ziet dat
in ons artwork en je kan het voelen in onze muziek. De essentie van Drautran is
sterk verbonden met de spirituele kant van het element water en zelfs met de
oceaan, met het verlangen naar en de metaforische waarheid achter de horizon. We
zijn verbonden met de kracht van de oceaan, de machtige stormen en het ongure
weer erboven. Ons label Lupus Lounge beschrijft ons als ‘furious and highly
atmospheric Pagan Metal that descends upon the listeners like a storm surge to
inevitably sweep them away’. Daar zit veel waarheid in.
Verder zou je kunnen stellen dat Drautran een black-metalband is. Onze
hoofdthema is immers de dood, een thema dat klassiek en veelvoorkomend is binnen
black-metal. Het is een onderwerp dat je ook tegenkomt in death- en doom-metal.
En binnen Drautran zijn we allemaal grote aanbidders van het doom-genre.
Het ligt dus niet zo voor de hand om ons te labelen als een soort pagan band.
Persoonlijk denk ikd at we met niks te vergelijken zijn.
Op de infosheet van jullie album staat dat jullie nauw verbonden zijn met de
Scandinavische scene. Op welke manier uit zich dat?
Geen idee waar je het over hebt. Volgens mij heb je de infosheet van Helrunar
gelezen (echt niet, CU). Zij hebben een sterkere band met onze
Scandinavische broeders.
Maar goed, ik heb die vraag al een beetje beantwoord toen je naar de Emperor-connectie
vroeg. We zijn binnen Drautran allemaal bewonderaars van de Noorse en Zweedse
scene. We zijn fans van Emperor, Enslaved, Setherial,
Lord Belial en Vinterland; maar ook van Finse bands als
Impaled Nazarene en Sentenced. Los daarvan zie ik enkel
Emperor, Enslaved en een handvol oude doom- en death-metalbands als
belangrijke voorlopers van onze sound.
Nog een boodschap voor de fans?
Bedankt voor dit interview en voor de steun. We nodigen bij deze al jullie
lezers uit om onze muziek te checken en een kijkje te nemen op onze webstek. Ik
bedank bij deze ook alle fans, bands, magazines en distributeurs die ons tot nu
toe hebben gesteund. Een grote Fuck You naar alle gothic pussies, fascisten en
weekend-metalheads. Stay Brutal!
Links: