Manngard – Circling Buzzards
Candlelight, 2006
Uit Noorwegen komt dit voor mij onbekende viertal en hoewel de afkomst en de naam anders doet vermoeden, speelt de band geen Norske black metal. Nee, Manngard tapt uit een heel ander vaatje. De band manouvreert zich muzikaal ergens tussen Slayer, Cadaver en The Dillinger Escape Plan en laten we wel wezen, er is geen enkele andere band die aan die omschrijving voldoet. Eigenaardig, eigenzinnig en eigenwijs zijn de kernwoorden voor deze release.
Er wordt je weinig rust gegund op dit album, want al vanaf de eerste tonen van het nummer Wreathed in Rot ligt de nadruk op felle riffs, veel tempowisselingen en de agressieve strot van zanger Olav Iversen. Zijn stem heeft af en toe wel wat van Darkane‘s Andreas Sydow, maar dan nog een tikkie extremer. De muziek is erg afwisselend. De ene keer pakkend en licht melodieus, de andere keer worden weer onmogelijke riffs aaneengeschakeld alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Geen gemakkelijke kost dus, maar wel uiterst interessant! Na één keer de plaat in z’n geheel gehoord te hebben, kwam ie nog een beetje als los zand op me over moet ik zeggen. Maar na vaker dit album door de speakers geknald te hebben, moet ik concluderen dat, hoe extreem en over-the-top het soms ook is, de nummers van erg hoge kwaliteit zijn. Qua structuur van de nummers valt het wat betreft ontoegankelijkheid namelijk alleszins mee. De meeste nummers kennen gewoon een couplet en een refrein en zijn daardoor bijna pakkend te noemen af en toe. Vooral een nummer als Gravegang (waar zanger Grutle Kjellson van Enslaved het refrein voor zijn rekening neemt) blijft vrij snel hangen.
Ook tekstueel is Manngard een geval apart. De teksten zijn namelijk geïnspireerd door de verhalen van romanschrijver William Faulkner (1897-1962). Het speelt zich af rond een familie ergens midden in Amerika die door de vader tot verschrikkelijke daden gedreven worden. Voorbijgangers worden op brute wijze om het leven gebracht en in een nabij gelegen moeras gedumpt. Geen verhalen voor het slapen gaan dus, maar wel verhalen die perfect bij dit soort muziek passen!
Op productioneel vlak heb ik ook weinig aan te merken, want de smerige, rauwe sound past prima bij de muziek. Wél moet ik zeggen dat de plaat als je ‘m in z’n geheel beluistert vrij vermoeiend kan zijn, maar dat zal voor ieder weer verschillend zijn. Ruimdenkende liefhebbers van rauwe death/black/thrash en The Dillinger Escape Plan-fanaten moeten dit maar eens proberen. Love it or hate it! Ik waarschuw je maar vast.
Tracklist:
- Wreathed In Rot
- Safe With Me
- Gravegang
- Tomb Of God
- Bury The Head
- Unattainable Fuck
- Into The Quagmire
- It Was Demons
- Blood On My Face
Line-up:
- Olav Kristiseter – guitar
- Iver Sandoey drums
- Einride Torvik bass
- Olav Iversen vocals
Links: