Adeia – Hourglass
Layered Reality Productions, 2013
Goed, ondanks dat deze schijf van het Nederlandse Adeia voor de eerste helft van 2012 voorbij was al eens verscheen, mocht de band begin dit jaar tekenen bij Layered Reality. Heuglijk feit dat hieraan vast zat: de officiële release van Hourglass. De band, gevormd rondom ons eigen redactielid Ruben in samenwerking met een violiste, krijgt bij deze dan ook een eervolle vermelding en review op Zware Metalen. Geen vriendjespolitiek, het album is gewoon echt goed.
Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een Nederlandse band hoorde die op deze wijze professioneel klinkende avant-garde, progressieve metal speelde. Oké, we hebben Ayreon natuurlijk met composities waar aan weinig te verbeteren valt, maar Adeia doet het perfect op zijn eigen manier en heeft verder ook niets te maken met eerdergenoemde collegaband. In niets doet de band ten onder aan andere muzikanten en bands die dit genre bevolken, zelfs niet tegenover vele Scandinavische groepjes.
Slechts vijf nummers op deze schijf. Wel vijf sterke composities. Opener Cordyceps legt al meteen de nadruk op het gebruik van de cello en viool, die over het algemeen in samenwerking met synthesizers een prima trio kunnen vormen, zo zal ook blijken. Enigszins verbluft door de zeer zuivere zangpartij die in wordt gezet ben ik al meteen blij voor, en trots op mijn collega, want ik mag dit soort muziek erg graag luisteren. Wanneer na een minuut of twee het tempo in het nummer komt hoor je ook gelijk dat over alles is nagedacht. De tempowisselingen, de dubbele zanglijnen en het pianospel, het klopt allemaal. De bijna acht minuten van Cordyceps blijven dan ook boeien.
Providence daarna start weer heel anders, met een stampend drumritme, scheurende gitaren en een werkelijk goede grunt die alweer snel afgewisseld wordt door de subtiele cleane zangpartijen. Snel wordt ook nu weer duidelijk dat het nummer klopt en de muzikanten stuk voor stuk meewerken aan een smakelijk geheel. Titeltrack Hourglass heeft een dramatische intro ondersteund door orgelgeluid, later violen en een slepend traag ritme. De bedoeling van de band om klassieke muziek te verweven met heavy metal (in de breedste zin) komt uitstekend tot zijn recht verderop in dit nummer, waardoor ik alleen maar enthousiaster word door het feit dat de Rotterdammers dit klaargespeeld hebben.
Voor de verdere review zal ik de overige twee nummers achterwege laten. De kwaliteit blijft, wees niet bang. Ik ben fan geworden, en raad deze schijf dan ook ten zeerste aan bij het Nederlandse (en buitenlandse) publiek. Voor de eerste helft van dit jaar één van de betere avantgardeplaatjes die ik heb mogen beoordelen. Helaas vanwege de heruitgave geen score volgens de regeltjes (anders lag hij dicht in de buurt van de negentig punten).
Tracklisting:
- Cordyceps
- Providence
- Hourglass
- Filling The Void
- Inheritance
Line-up:
- Laura ten Voorde – Violin, Vocals
- Ruben van Kruistum – Cello
- Franc Timmerman – Lead vocals, Grunts and Growls
- Wabe Wieringa – Guitar
- Christiaan Bruin – Drums
- Dennis Burgemeester – Bass
- Laurens Hoppe – Keys
Links:
