“Wat had u gewenst, mevrouw?” “Wel, doe maar een bungeesprong met uitgerafelde elastiek, een paar glaasjes cobragif en een nachtje in de celblok waar ze de seksuele delinquenten houden alstublieft. Het is voor de tiende verjaardag van Marche Funèbre, dus het mag eens iets speciaals zijn.” Iets speciaals is de doodswensmadam van de Belgische doomformatie ook geworden.
Een dikke minuut, daarna barst de deathmetalbom. De tragische sluimermelodieën trekken nog wel tranen met tuiten, het riffwerk is van het onstuimigste dat in tien jaar tijd uit een Mechelse gitaar gekelderd is. Waar de majestueuze melodiemantels het bij de opener eerder bij glooiende death metal hielden, doet de titeltrack er een schep agressie bovenop. Alsof ze met het zwaard van Damocles alle banden met hun doomreputatie weghakken en neersabelen. Met uitzondering van het krachtige einde van Broken Wings en het expressieve refrein van het vrouwmens met de doodswens is het één en al grunt- en screammassief.
Moest er na twee zulke wildebrassen geen vintage Marche Funèbre-grafrede, met toch ook weer een deathmetalreprimande waar de Sint-Romboutskathedraal naar het schijnt nog steeds van aan het nazinderen is, volgen; we hadden gemeend dat er een verkeerde groepsnaam op de hoes gedrukt had gestaan. Al is dat bloedstollend ontroerende eindrequiem er wel heel abrupt aangehangen. Dat is dan wel weer speciaal en dat mag als het je tiende verjaardag is, hebben we iemand in de eerste paragraaf bij de kapper horen zeggen.
De cover As I Die van Paradise Lost klinkt wegens een andere tuning een tikkie vreemd, maar is krachtiger dan hoe de originele uitvoerders die tegenwoordig spelen.
Label:
GrimmDistribution/Cimmerian Shade Records, 2018
Tracklisting:
- Broken Wings
- Death Wish Woman
- A Departing Guest
- As I Die (Paradise Lost-cover)
Line-up:
- Dennis Lefebvre – Drums
- Peter Egberghs – Gitaar, vocalen
- Kurt Blommé – Gitaar
- Arne Vandenhoeck – Vocalen
- Boris Iolis – Basgitaar, vocalen
Links: