- 82%
- Groot-Brittannië
- Dark metal
- 1e keer Summer Breeze
- Facebookpagina
Setlist: 13/20
Opnieuw een collectief dat ons van haar noch pluim bekend was. Zelf verkiezen ze ‘parody black metal’, in de praktijk heeft het meer weg van een light-smeltkroes van Gwar, Satyricon en Lordi. Thrashend ingeslagen symfonische synthesizers met gekristalliseerde distortionkoorden dus. Veel minder episch dan het leest, want het draait op geen enkel moment om de muziek.
Show: 20/20
Net als je denkt alles gezien te hebben, aflevering 1: Twee bizarre rookspuwende riddercreaturen met witte, lichtgevende oogkassen en een trommel wandelen tussen de muzikanten door. Een robot van een dikke twee meter doet hetzelfde met een kist die plotsklaps open ploft en waar een headbangend wezen in zit. Gekleurde rookzuilen besproeien de in met roodzwarte vegen bekladde gekostumeerde groepsleden: een Victoriaanse toetseniste die ons kan krijgen, een frontman met Vrijheidsbeeldhoofddeksel, een bassist in een monnikspij en nog een stel ongeregeld. Ondertussen houdt een crew achter de schermen enkele vislijnen omhoog waar ufo’s en andere objecten aanhangen. En dan de grote finale: een robot met vliegende schotelachtige krabbenkop en scharen aan de armen betreedt het voorplan.
Interactie: 20/20
“Right now, I want you all to scutter like a crab with us.” No way dat dat gaat gebeuren denk je dan. Geloof het maar, van links naar rechts in bijtrekpas gingen ze, allemaal, met de armen in een rechte hoek omhoog en de handen knippend als scharen. Nog erger: om te vermijden dat je omver getrippeld wordt, moesten we nog meedoen ook. Eerder hadden ze het publiek al zover gekregen om rond de eigen as te draaien, een synchroon robotdansje (“just make a square”) uit te voeren en een slordige minuut te hurken. Ze doen het zelf allemaal mee terwijl ze hun instrument proberen bespelen, wat er bij wijlen geestig uitzag.
Geluid: 15/20
Verrassend goed eigenlijk, ze namen er uitvoerig de tijd voor tijdens de soundcheck. Het mag dan minder opvallen met zo’n waaier aan showelementen, de keyboards bazuinden of twinkelden vol door de wiegende zwartsnaren. De samenzang was hoor- en meebrulbaar en het drumstel versterkte de climaxen die de rookblazers mee in de verf zetten.
Uitvoering: 14/20
Er kwamen zoveel prikkels op ons af dat het moeilijk in te schatten was hoe strak de Britse humoristen speelden. De monnik deed op een gegeven moment een handstand en droeg gelukkig een slip onder de pij. Verder waren er de synchrone dansjes, waar je tijdens het voltooien der partijen toch ook maar aan moet denken.