Bijkomen van de altijd bittere januarimaand? Preventief muzikaal detoxen voordat je een carnavalsweek induikt? Worden de dagelijkse zonuren je nú al weer te veel? Er zijn genoeg redenen (en terecht!) te bedenken om aanstaande zaterdag 15 februari aan te schuiven bij jubilerend festival Complexity Fest. In aanloop naar de vijfde editie heeft de organisatie namen naar buiten gebracht om simpelweg bij weg te kwijlen. Dat een line-up als deze je keuzestress bezorgt, kunnen wij ons heel goed voorstellen. Om die reden gaan wij je een handje helpen. De namens Zware Metalen aanwezige redacteuren tippen je hieronder alvast met een zestal previewartikelen. Zodat je weet wat je zéker niet mag missen.
Lees ook ons verslag van Complexity Fest 2019!
Our Oceans (Aristides Stage 2, 13:30-14:15)
Deze Nederlandse band bestaat onder meer uit ex-leden van Cynic, Exivious en Pestilence. De dromerige gitaartokkels, fretloze basescapades en subtiele drums zijn niet enkel een streling voor het oor, maar ook voor het gevoel. Tangled van de debuutplaat greep me al bij de eerste luisterbeurt en heeft me nooit meer losgelaten. Daarbovenop klinkt zanger Tymon als een combinatie van Einar (Leprous) en Jeff Buckley. Kan dit nog beter? De debuutplaat passeert hier wekelijks meerdere keren. De band komt op Complexity Fest ook met nieuw, iets harder, materiaal op de bühne en ik ben mateloos benieuwd. (Michiel)
STUFF. (Aristides Stage 2, 18:00-18:45)
Normaliter is STUFF. regelmatig te vinden op jazz festivals. Daar zijn de Vlaamse heren, naar eigen zeggen, echter een vreemde eend in de bijt. Dat zal binnen de contreien van Complexity Fest niet anders zijn. Met een unieke mix van avantgarde, jazz, funk en electro, zullen ze zelden het saaie grijze eendje zijn. STUFF. creëert met vaste drumloops een duidelijk speelveld waarin iedere muzikant zijn creatieve uitingen op los kan laten. De verschillende muzikale invloeden lopen elkaar niet in de weg, maar versterken elkaar juist. Het zorgt voor ontspannende, fijne soundscapes die niet zouden misstaan in een moderne, zweverige indie-game of film. (Alwin)
ZALM (Stage 3, 18:00-18:45)
Nu volgt een programma in de zendtijd voor politieke partijen. ZALM brengt zijn politiek geëngageerde, oorschelp vernietigende, internetgekkie grind punk naar Stage 3. Nummers variëren van één tot twintig seconden en zijn half grindpunk, half sound samples en half comedy. Dat laatste komt met name door de samples van internetgekkies of tv-gekkies (pré-internet tijdperk, shout out naar “Probleemwijken” op SBS6). Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar politiek is ook erg belangrijk. Want CDA is ChristenUnie. Toch? (Alwin)
Raketkanon (Aristides Stage 2, 21:15-22:15)
De onvoorspelbare bizarrosludge van deze Gentenaren zal voor de laatste keer door onze oren galmen op Complexity Fest, want Raketkanon houdt er na drie albums en te veel legendarische liveshows mee op. Wie de band kent weet wat te verwachten: crowdsurfers, moshpits, overstuurde vocalen in een onbestaande taal, vulgaire synthesizerdeuntjes, mathy sludgeriffs en een drummer die niet achter zijn kit kan blijven zitten. Een absolute aanrader. Voor wie nog niet overtuigd is schreven we ook een special met luistertips. (Michiel)
Ithaca (Stage 3, 21:15-22:00)
Mocht je een onredelijke afkeer hebben tegen synthesizers en/of Belgen, dan kun je je tijdens Raketkanon begeven naar de Third Hall (Stage 3). Daar speelt namelijk het uit Engeland afkomstige Ithaca, dat in 2019 met The Language Of Injury een dijk van een debuutplaat afleverde. Metalcore is wat de klok slaat. Nu hoor ik je al denken: Weer zo’n dertien-in-een-dozijn metallic hardcore bandje. Been there, done that. Neen! Ithaca experimenteert en vertikt het om de formules te volgen. De band veert moeiteloos van genre naar genre, wat soms aparte en evenzo spannende combinaties oplevert. Mathrock staat op plekken pal tegenover doom metal bijvoorbeeld. Maar, naast de dissonante Dillinger-riffs, is er ook een serieuze portie melodie te bespeuren. En als dat niet “hardcore” genoeg is voor je, dan is daarop mijn antwoord: beatdowns. Ik mag dan geen Nostradamus zijn, maar ik heb sterk de indruk dat de Third Hall aan flarden gemosht gaat worden, zo rond een uur of half tien ‘s avonds. Ben daar, of ben vierkant. (Niels)
Otoboke Beaver (Aristides Stage 2, 23:30-00:15)
2019 was het jaar van Otoboke Beaver. De band explodeerde toen namelijk, en dat is met goede reden. Je ziet immers niet elke dag een paar Japanse dames in fleurige jurkjes een pot heerlijk agressieve punk maken. Maar het is niet de verschijning van dit kwartet, dat het groot maakte. Het album Itekoma Hits is muzikaal gezien namelijk één van de meest verknipte albums die in het vorige jaar uit kwam. Het rammelt. Oh, mensen wat rammelt dit. Aan alle kanten. En dat maakt het zo lekker. Properheid komt niet voor in het woordenboek van Otoboke Beaver. In plaats daarvan wordt er gestrooid met tempowisselingen, maniakaal geschreeuw, gitaren die nét niet in de maat worden bespeeld of gewoon compleet vals gestemd zijn. Het klinkt alsof dit rechtstreeks uit het oefenhok op tape is vastgelegd. Maar onder dat gammele schuilen verdraaid aanstekelijke songs die gerust oorwurmpjes genoemd mogen worden. Deze worden gebracht als afsluiter van de dag op het tweede podium. Een slimme keuze qua programmering. Deze vier vrouwen hebben namelijk een ferme live reputatie, dankzij hun energieke en knotsgekke optredens. Wees daar dus bij! (Niels)
Lees ook ons verslag van Complexity Fest 2019 en onze Raketkanon special