Première en preview: Dead End

The Mind’s Asylum, het tweede werkstuk na de doorstart van de Nederlandse doom/deathmetalband Dead End, is een feit. Het door Vic Records uit te geven album is inmiddels opgenomen en verschijnt na de zomer. Zware Metalen mocht het al een keer beluisteren en krijgt de primeur om werk van het album te laten horen.

Avarice, de eerste track van The Mind’s Asylum, begint met een fijn blasfemisch geluidsfragment en al snel zit Dead End in de fijne, ronkende beukmodes, waarbij Bryan Boorsma laat horen fijn te kunnen grommen. Halverwege komt het vervolg van het filmfragment weer terug, waarna we fijn doordenderen naar het einde.

Het intro van My Malady kenmerkt zich door een lekker gitaarloopje, dat later in het nummer weer terugkomt. Voor het eerst neemt de band enigszins gas terug, maar al snel gaan we in galop weer door. Boorsma brult de longen uit zijn lijf en krijgt de volledige ondersteuning van de band. Nu begint ook op te vallen dat de bijdrage van de zanger wel erg prominent te horen is ten opzichte van de rest van de band en dat de drums van Harald Bouten daar het meest onder lijden. De band geeft zelf aan daar bewust voor te kiezen om zo een old-skoolgeluid te creëren.

Speciaal voor Zware Metalen: de première van de lyricvideo van Avarice!

Backfire heeft een haast psychedelisch intro voordat de zwartgallige teksten van Dead End te horen zijn: ‘I can’t outrun this winter, it haunts me forever, deserted in a world of death, lost in regret’ roept herinneringen op aan Paradise Lost en My Dying Bride, ook door de fraaie break in het nummer, waarna Boorsma op praattoon verder gaat.

 

Goddess of Fire, met een duur van 6:06 minuten het op één na langste nummer van de plaat, begint kalmpjes, maar barst dan plots los. Met een betere productie was dit een gegarandeerd kippenvelmoment geweest, nu moet de luisteraar daar iets meer zijn best voor doen. Maar dan ontpopt zich wederom een track dat herinneringen aan de grotere doomnamen oproept. Sterke vondst in dit nummer: de meerstemmige zang dankzij gitarist Jeroen Gijsbers. En de lekkere felheid richting het einde.

Met Marked Again wordt aanvankelijk enigszins gas teruggenomen en is er weer een rol voor gitarist Arjan Jansen, maar tegen het einde gaat ook hier het gas weer op de plank en mag Boorsma voor een fijn slotakkoord zorgen.

Bij Restless Waters pakt de zanger de luisteraar gelijk bij de lurven en ontpopt zich een uitermate pakkend nummer waarin zang en gitaar elkaar mooi afwisselen. Dit is een track die echt blijft hangen, heerlijk!

Wartime in Eden is een rustig intermezzo en bij Folly of Man – het langste nummer van de plaat – zet Alwin Roes een lekker geil basloopje in, wat uiteindelijk de basis vormt van het gehele nummer. De afsluiter van The Mind’s Asylum is een fijne doorsnede van het werk van Dead End: agressie wordt gecombineerd met rustige stukken waar een aangename treurigheid vanaf straalt. De band gaat er op dit tweede album uit met een heerlijke oorworm.

Tracklisting:

  1. Avarice
  2. My Malady
  3. Backfire
  4. Goddess of Fire
  5. Marked Again
  6. Restless Waters
  7. Wartime in Eden
  8. Folly of Man

Line-up:

  • Bryan Boorsma – Vocalen
  • Arjan Jansen – Gitaar
  • Jeroen Gijsbers – Gitaar
  • Alwin Roes – Bas
  • Harald Bouten – Drums

Verwacht een review als The Mind’s Asylum beschikbaar komt!

Links: