Keytown Metalfest
7 april 2007 – Four Reasons, Leiden
Metal in Leiden. Iets wat helaas een vrij zeldzaam fenomeen is, want meestal gaat mijn reis naar omliggende steden als het op een avondje metal aankomt. Maar nu even niet, want op een mooie lentedag had het zaaltje The Four Reasons een avondje op de agenda gezet met maarliefst vier metalbands op het menu. Reden genoeg voor Zwaremetalen om een delegatie hier op af te sturen van drie man sterk(oké, twee man en een vrouw), waarvan ik deel uitmaakte en mijn brakke kadaver verplaatste richting Leiden.
Apocrypha
Het spits werd afgebeten door het jonge Leidse blackmetalbandje Apocrypha. Dat was dan eigenlijk ook meteen de band waar ik voornamelijk voor kwam. Na de review van collega Count Usher was ik namelijk erg benieuwd geworden, een debuutalbum dat maarliefst 87 punten krijgt moet toch ook live wel garant staan voor een indrukwekkend potje herrie.
De band bracht ook daadwerkelijk een aardig moppie muziek, hoewel het verre van origineel klok overigens. Maar omdat ik zelf een voorstander ben van liever goed gejat dan slecht bedacht kon ik me hier niet aan storen. De muziek had erg veel weg van Graveworm en Dimmu Borgir, de sfeer werd dus erg gezet door keyboards die de boventoom voerde. Maar ook de vocalen en andere instrumenten waren zeker aardig goed van de partij. Het geluid stond netjes afgesteld en de zanger was erg goed van stem.
De band bracht nummers van hun album The Summit of Creation op een nette manier, alleen waren er toch wat kanttekeningen. De zanger bijvoorbeeld kwam erg onzeker en vermoeid over, wat resulteerde in een matige podiumpresentatie. Vooral die onzekerheid was nergens voor nodig naar mijn mening. Ook vond ik de cleane vocalen van de toetsenist, die volgens mij erg moesten lijken op de vocalen van Vortex van Dimmu Borgir, kwamen niet lekker uit de verf. Hoewel ik dus het enthousiasme van mijn collega niet helemaal deel smaakte het optreden wel naar meer. Ik ga deze jonge band dus ook zeker nog in de gaten houden.
Outburst
Hierna was het de beurt aan de Tilburgse thrashers van Outburst om het publiek te voorzien van een stevige pot metal. Toevallig had ik de band een paar maanden geleden voor het eerste live aan het werk gezien in het voorprogramma van de beroepsalcoholisten van Tankard. Toentertijd wist de band een strak optreden te geven waar weinig woorden aan te pas hoeven te komen. Aan de ene kant een strakke pot metal, aan de andere kant weinig originaliteit waardoor het na verloop van tijd saai werd.
Muzikaal gezien was het dit keer ongeveer hetzelfde verhaal, als ik me niet vergis speelde de band zelfs dezelfde setlist als destijds, met aardig wat nummer van hun laatste werk Fair and Balanced. Maar dankzij bierinname zou ik m’n hand daar absoluut niet voor in het vuur durven steken. Alleen viel er wel wat aan te merken op het geluid, wat niet lekker gemixt werd.
Hoezeer Outburst het ook probeerde, ze kregen de haren van het publiek niet erg aan het wapperen. Op zich wel zonde, want slecht was het zeker niet, ondanks de negatieve puntjes. Erg vermakelijk was dat vocalist Tjerk besloot een stukje van zijn werk voort te zetten tussen het publiek. Ik keek dan ook raar op toen ik met een paar verse biertjes terugkwam, om vervolgens de zanger een paar meter naast me te ontdekken. Maar ondanks dat wist Outburst toch geen potten te breken en begon mijn aandacht naarmate de tijd verstreek steeds meer af te dwalen naar het bier.
Non-Divine
Dan is het de beurt aan Non-divine. Melodic Metal wordt er gespeeld. Of het aan het geluid ligt of aan de soort muziek, weet ik niet, maar echt wild wordt het publiek er niet van en ikzelf trouwens ook niet. We hebben al twee bands gehad en zijn in afwachting van Volbeat. Toch is dat niet helemaal een excuus. Non Devine bracht nog niet zo lang geleden de debuut cd uit en won de Metal Bash 2005. Bovendien wordt de band als beloftevol gezien. Wat mij betreft maken ze dat niet waar vanavond.
De muziek klinkt nogal standaard, de drum klinkt iel en ook de gitaren overtuigen niet. Ook kijk ik vol verbazing naar de nauwelijks bewegende benen van de drummer. De eerste nummers klinken wel nog wel leuk, maar al snel lijkt alles behoorlijk op elkaar. Zelf had ik het idee dat het zaalgeluid niet helemaal top was en vanuit diverse posities in de zaal probeer ik toch een beetje in de sfeer te komen. Maar net als het grootste deel van het publiek, lukt dat ook bij mij maar matig.
Non Divine speelt enthousiast maar niet inspirerend de setlist weg. De juiste snaar wordt niet geraakt. Volop materiaal van het laatste album wordt natuurlijk gespeeld. Op cd klinkt het allemaal best wel lekker en de band staat ook voor aardig wat optredens geboekt. Ik neem dus maar even aan dat dit optreden door het geluid niet helemaal representatief was voor de ware kwaliteit. In oktober ga ik ze, als het goed is, bij Progpower in Baarlo nog eens zien en horen. Misschien dat ik dan een beter oordeel kan vellen en een meer uitgebreid verslag produceren.
Volbeat
Volbeat wordt voor mij zo langzamerhand een oude bekende. Toch blijf ik me verbazen over het tempo waarin deze band groeit. Vooral als live act is men behoorlijk op weg naar de top. Brutaal, hard en snel, dat kenmerkt de metal rock&roll van de jongens. In Arnhem riepen ze zelf al dat ze een hele grote zouden worden. Gezien het enthousiasme om me heen is ze dat al een aardig stuk gelukt.
Volbeat is een van de weinige bands die ik ken, die live nog sterker spelen dan op de cd. En die cd ‘s waren al niet misselijk. Rock & Roll in de puurste vorm, simpel en opzwepend. Met z’n allen smullen we er van. De beste Deense metalband allertijden speelt de hele zaal aan gort. Het zaalgeluid is hard en helder en zanger/frontman Michael Poulsen is voortdurend nadrukkelijk aanwezig. Ook de nieuwe gitarist Thomas Bredahl lijkt aardig zijn draai gevonden te hebben. Het lijkt allemaal zo simpel wat de Denen doen. Toch moet je heel wat in huis hebben om zo effectief en genadeloos te rocken.
Natuurlijk wordt het lekker herkenbare openingsnummer van de laatste cd gespeeld, The Human Instrument en nog veel meer lekkers van de beide cd’s. Het publiek gaat helemaal los. Dit is duidelijk waar ze voor gekomen zijn. Helaas haal ik zelf het einde van het optreden net niet. Ik ben helemaal op en de toegift zit er voor mij niet in. Toch heb ik met volle teugen genoten. Rock moet rollen en geen band weet dat beter te doen dan Volbeat.
Links: