Ja hoor, ook in Eeklo weten ze wat metal is. Voor wie het niet weet, Eeklo is een “stad” in Oost-Vlaanderen, een provincie in België (voor de Nederlanders onder ons). Deze stad in het centrum van de regio met de mythische naam Meetjesland. Die naam heeft ook een geschiedenis (met dank aan Wikipedia):
Er gaan verschillende legendes rond over waar de naam Meetjesland zou vandaan komen. Eén ervan spreekt over een doorreis van keizer Karel V. Uit angst voor de seksuele appetijt van de keizer verborgen de inwoners hun dochters. De keizer zag alleen oude vrouwen (meetjes) die zaten te spinnen voor hun deur. Dit zou de keizer de uitspraak ontlokt hebben dat dit het land was van de meetjes. Een andere verklaring is dat de naam wijst op de lange smalle reepjes grond (meetjes) die typisch voor de streek zijn. Ze werden systematisch afgegraven voor het winnen van turf.
Tot zo ver de geschiedenisles van vandaag. Of neen, hier is deel II. Sinds 2007 houdt Eeklo jaarlijks zijn gratis Herbakkersfestival en sinds 2015 hoort daar een metalaffiche bij. Diablo Blvd. passeerde er al, net als The Evil Ponies, Rotting Christ en Primordial. Geen klein bier dus. Dit jaar passeerde onder andere Entombed A.D. er en na zichzelf uitgenodigd te hebben was ook Zware Metalen van de partij. Nog even Deel II van de geschiedenisles meegeven, wederom met dank aan Wikipedia:
De Bakker van Eeklo of de Herbakker is de naam van de hoofdpersonage uit een sage die wordt gelokaliseerd in Eeklo. Bij het herbakken hakte men het hoofd van de romp. Daarna herkneedde men het hoofd en werd het ingesmeerd met eigeel om het zo opnieuw te laten bakken. Dit proces gebeurde door de Herbakker. Tijdens het bakken werd er een groene kool op het lichaam gezet. Dit stond symbool voor het ijle, lege hoofd. Na het herbakken werd het hoofd opnieuw op de romp geplaatst en kon men een nieuw leven beginnen.
Behoorlijk metal als je het mij vraagt!
De eerste band op de affiche was een band die uit Eeklose grond is opgetrokken. Charcoalcity. Het klinkt industrieel, het ziet er industrieel uit (een beetje zoals bepaalde delen van Eeklo) en het klonk ook danig industrieel. Geen pure industrial metal, neen, naast de Rammsteinerige riffs was ook een pak darkwave/EBM-adoratie te horen. Het mag dan ook geen verrassing heten dat naast het eigen werk een cover van Sisters of Mercy voorbij kwam. De band kreeg meteen een halfgevuld plein voor zich en het duurde even eer de stijfheid uit de gespannen spieren verdwenen was. Al bij al een aardige introductie langs beide zijden.
De tweede band op de affiche is allesbehalve een nieuwkomer. Het Belgische Thurisaz is de laatste tijd weer aan het touren geslagen en dat doet goeds vermoeden met betrekking tot nieuw werk. De band heeft echter meer dan voldoende in de portfolio zitten om een show als deze in Eeklo te vullen en maakt dankbaar gebruik van de invallende duisternis op het plein om de wat gebrekkige sound de nodige sfeer mee te geven zodat het een Thurisaz-ervaring met impact wordt. Net als altijd maakt het nummer Falling de meeste indruk, maar ook de andere nummers met een onbestemde Borknagarvibe zinderen lekker na. Thurisaz weet perfect de brug te maken tussen black, power en doom, door middel van melodie, maturiteit en identiteit, ook deze avond. Mooi is dat.
Entombed A.D. dan. Deze band heeft twee albums op zijn naam staan, maar is in feite de erfgenaam van Entombed zonder A.D., de Zweedse deathmetalpionier. LG Petrov, de immer goedlachse frontman, heeft er duidelijk zin in vanavond. Een aantal biertjes van het merk Baptist gaan er makkelijk in en naarmate de set vordert laat hij zich steeds meer positief uit over de locatie waar ze aan het spelen. Toegegeven, het gebeurt niet iedere dag dat er zich links van het podium een heuse residentieel blok voor ouderen bevindt. “De zombies gaan komen, de zombies gaan komen” en “daar is er eentje die nog leeft”, waren enkele opmerkingen van de frontman, die zich niet kon voorstellen dat dit in Zweden ooit zou kunnen georganiseerd worden.
In ieder geval, de krokantranzige Boss HM-2 frequenties ronken als bronstige elanden en het publiek smult bij het aanhoren van nieuwe nummers als Midas in Reverse, Dead Dawn en Second To None. De oldies zoals onder andere Living Dead, Revel in Flesh, To Ride, Shoot Straight and Speak the Truth en natuurlijk Left Hand Path, worden het warmst onthaald, op het einde trouwens met een energieke pit. Entombed vindt het duidelijk prachtig en is danig verrast door de enthousiaste menigte. Petrov hobbelt van de ene kant van het podium naar het andere als een vrolijke pony met pijn aan zijn lachspieren en dat op zijn oude dag. Nog even en hij kan zich aanmelden voor een serviceflatje aldaar in Eeklo.
Op naar Metaldag 2019 zou ik zo zeggen. Ik kijk nu al uit naar de namen op de volgende affiche. De formule en locatie samen zijn in ieder geval erg geslaagd. Hulde.
(Met dank aan redder in nood Tim Matthijs voor de fijne foto’s).
Datum en locatie:
17 augustus 2018, Heerbakkersfestival
Link: