Harvest Metalfest, Podium Hardenberg, 09-09-2005

Geschreven door op 23-09-2005 om 15:20.

Harvest Metalfest
Podium Hardenberg, 09-09-2005

harvestfest2005

Voor ondergetekende was het een druk weekend qua concertbezoekjes. Harvest in Hardenberg wilde ik absoluut niet overslaan. Veel mensen haakten af door het cancellen van Hate Eternal, maar gelukkig wisten genoeg metalheads hun weg te vinden naar Hardenberg. Een heerlijke package in een fantastische zaal. We kwamen op deze zomeravond aan toen het buiten nog licht was en we traden de sfeervolle zaal binnen…[Renée]

Incantation @ Harvest

Het Harvest festival werd vanavond geopend door Incantation. Een verrassende keuze, gelet op de staat van dienst van deze Amerikaanse death metal veteranen. Ze timmeren immers al vanaf 1990 aan de weg en hebben al een kleine tien releases op hun naam staan. Desondanks stonden ze hun kunsten te vertonen voor een halflege zaal als een of andere beginnende band! Naderhand begreep ik dat Belphegor en Incantation elkaar afwisselen als openingsact tijdens deze tour, maar dan nog…

Incantation stond vanavond als trio op de planken en gitarist/bandleider John McEntee nam de vocalen voor zijn rekening. Over het hoe en waarom van het driemanschap kun je binnenkort alles lezen op ZwareMetalen. Wij deden na het optreden namelijk een uitgebreid interview met John, dus stay tuned! John deed het in ieder geval niet onverdienstelijk als zanger; zijn stemgeluid past perfect in de traditie van Incantation. Bassist Joe Lombard was vanavond niet van de partij wegens ‘familiezaken’. Zijn vervanger was Roberto Lizarraga van het Mexicaanse Infinitum Obscure.

Incantation speelde vanavond een mix van al hun albums, maar vooral de oudere nummers kwamen helaas niet goed uit de verf. Het lijkt erop dat Incantation toch een tweede gitaar nodig heeft om hun songs live optimaal te presenteren.
Het was op deze zwoele zomeravond behoorlijk benauwd in Het Podium. Desondanks liepen de aanwezigen niet warm voor Incantation; de veteranen moesten het doen met een beleefd en snel wegstervend applaus. ‘Golf-applaus’, zou John het later noemen; net als het publiek dat tijdens golfwedstrijden beleefd een paar keer in de handen klapt. [Mike]

Belphegor @ Harvest

Zoals gezegd was het bloedheet in Het Podium. Dus toen de mannen van Belphegor het podium betraden, hadden ze hun T-shirts maar vast uitgedaan. De Oostenrijkers hebben in de loop van hun carrière een eigen sound ontwikkeld: een mix van death en black metal, waarin de combinatie tussen agressie en melodie erg lekker werkt. Helaas gingen vanavond de razende gitaarmelodieën verloren; in de zaal waren voornamelijk de blastbeats van drummer Nefastus te horen. Nou moet gezegd worden dat de zaal van Het Podium nogal wat trappetjes, verhogingen en zijloges bevat. En dat is van invloed op het geluid; het hangt er een beetje van af waar je staat. Vlak voor het podium kwam de sound van Belphegor in ieder geval niet tot zijn recht.

Ook met het licht was iets aan de hand. Tijdens de eerste helft van het optreden werden de muzikanten van achteren belicht, waardoor je hun gezichten nauwelijks kon zien, eigenlijk alleen de contouren van hun lichamen. Ik begon al te denken dat dit de bedoeling was, toen halverwege de show plots ook de overige lampen werden benut voor de lichtshow. Toen konden we eindelijk de lelijke grimassen van zanger/gitarist Helmuth en kornuiten zien, en dat maakte een boel goed. [Mike]

Behemoth @ Harvest

Twee Blackmetalbands op een rij. Ook Behemoth maakte deel uit van deze geweldige tour. Eind 2004 bracht Regain Records Demigod uit, het zevende full length album van de band. Uiteraard stond deze plaat centraal tijdens de show in Hardenberg. De show leek goed voorbereid, de bandleden waren tradioneel blackmetal gekleed, zonder enige beperking qua hoeveelheid spikes. Het zag er allemaal indrukwekkend uit.

Het gitaarwerk werd retestrak uitgevoerd, maar helaas liet drummer Robert het een beetje afweten. Wellicht dat het alleen op viel voor drummers en aandachtige luisteraars, maar hier was iets mee hand.. Ik heb mij laten vertellen (ik heb enkele Behemoth-fans gesproken, die dit konden beamen) deze drummer perfect in staat is om zijn kunsten straks en foutloos uit te voeren. In Hardenberg was dit dus niet het geval: Hij koos zo nu en dan voor een gehalveerd tempo, en ja, dat valt op als je de muziek vaak genoeg hebt gehoord. Ook gaf hij enkele malen de voorkeur aan de toms, in plaats van de dubbele bass. En dat is me een partij jammer! Het drumwerk is nou juist één van de sterke kanten van het Poolse Behemoth!

Buiten het ietwat teleurstellende drumverhaal waren er ook voldoende mensen die wel hebben kunnen genieten van de show, vermoedelijk de gitaar- en showelement- geöriënteerden. Het podiumgedrag was ook leuk, dit moet een leuke gewaarwording zijn geweest voor de aanwezige blackliefhebbers. Natuurlijk is het fanatastisch om veel van de nieuwe plaat te horen, vermoedelijk ook leuker voor de band om eens iets anders te spelen, maar zo begreep ik ook van enkele fans dat men iets meer van Thelema.6 (2000) had verwacht. [Renée]

Pungent Stench @ Harvest

Na de twee blackmetalgezelschappen was het tijd voor de heren die veelal geïnspireerd worden door legubere onderwerpen. Zo ging hun laatste plaat, Ampeauty (2004), over seks met mensen met een geamputeerd lichaamsdeel. Ik heb het hier natuurlijk over Pungent Stench. De drie heren presenteerden zich op een ‘leeg podium.’ Bassist Martin Schirenc stond links op het podium en zanger/ gitarist Mario Klausner (die ik overigens vrij recent nog sprak over zijn andere band Collapse 7) helemaal rechts, hierdoor zag het midden van het podium er wat leeg uit. Later in de show wisten Mario en Martin deze lege ruimte te benutten en werd het allemaal wat speelser.

Doelend op ‘the ladies’ werden we geconfronteerd met de meest ranzige teksten en goorste verlangens die voor velen ondenkbaar zullen zijn. Nabij het podium ging met flink los. Het Podium beschikt over goede showmiddelen. Het licht was dik in orde, erg spectaculair en de bediening van het licht werd dan ook mooi afgestemd op de muikanten, waardoor onder andere het, in de eerste alinea genoemde, speelse effect mooi tot uiting kwam. Ook het geluid was indrukwekkend, Pungent Stench klonk lekker diep! Een nummer dat flink bleef hangen was Shrunken And Mummimied Bitch, afkomstig van het album Been Caught Buttering uit 1991. Voor de fans zo’n nummer dat niet mag intbreken in de setlist! Ook speelde de band enkele nieuwe nummers, waarvan ik de titels helaas niet heb kunnen verstaan. De manier waarop Martin deze aankondigde maakte blijkbaar meer indruk. Voor elke song probeerde hij een doelgroep te bedenken, tussen zijn zinnen door nam hij demostratief slokken van zijn flesje Grolsch. Een lekker optreden wel, maar Pungent Stench komt overtuigender over wanneer zij een avond verzorgen met passendere bands, waarvan zij zelf de hoofdact zijn. Vermoedelijk heeft het optreden van Unleashed de kick van Pungent lichtelijk weggevaagd. [Renée]

Unleashed @ Harvest

Twee weken na dato herleef ik nog dagelijks het geweldige optreden van Unleashed. Zelfs mensen die werkelijk niks met deze band hadden waren flink onder de indruk van de live-presentatie. Voor mijzelf de eerste live show die ik mocht zien, ze kunnen niet meer stuk! De live plaat in mijn cd-collectie zal voorlopig dan ook even niet in mijn kast te vinden zijn, maar voornamelijk in de discman en in de cd-speler. Van de vele festivals en concerten die ik bezoek, zal deze nog even blijven hangen in mijn ‘vetste optredens aller tijden top 10.’

Ik merk dat ik me erg moet inhouden om te gaan smijten met termen die deze show de hemel in prijzen. Waarom ook niet? Ik ben vermoedelijk niet de enige die deze show ongelooflijk goed heeft gevonden. Ik begreep al eerder uit verhalen van anderen dat Johnny een top frontman zou zijn, maar ik ben er zo één die zich weinig aantrekt van vooroordelen en algehele meningen. Deze keer ben ik het er volledig mee eens en zou ik bijna zeggen dat het een ‘feit’ zou moeten zijn. De heerlijke droge deathmetal is live nog veel vetter dan op cd! Van Unleashed MOET je dan ook een live-cd in je collectie hebben.

Al direct viel me op dat Johnny zich lekker enthousiast en vrolijk beweegt, iets wat typerend voor deze super frontman is. Ik kan geen ander bedenken die zich zo gepast gedraagt op het podium. De gebruikelijke klassiekers kwamen voor bij, ik herinner me nog letterlijk stukken uit In The Name Of God, Deathmetal Victory, Victims Of War, Revenge, The Immortals en de aflsuiter Before The Creation Of Time. Van het uit 2004 afkomstige Sworn Allegiance werden de lekker pakkende songs Winterland (ik hoor het Johnny nog steeds schreeuwen: ice cold…) en Destruction (Of The Race Of Men). Deze show zal ondergetekende nooit meer vergeten, zwaar onder de indruk van het geweldige live-geluid en de typerende poses van Johnny Unleashed. [Renée]

Nile @ Harvest

Katrina move over. Wat de alles vermorzelende death metal orkaan Nile laat zien, grenst werkelijk aan het ongelooflijke. Op CD is hun complexe en razendsnelle muziek al nauwelijks te bevatten, maar live maken ze het gewoon helemaal waar. Door het superieure muzikale vakmanschap gekoppeld aan het heldere geluid is het vanavond bijna alsof er een CD op staat in Het Podium.

De verschijning van gitarist Karl Sanders (zie het interview met Karl d.d. 17 juli 2005 elders op ZwareMetalen) is totaal tegenstrijdig aan het geweld dat uit de speakers komt. Met een vriendelijke glimlach staat het gezellige dikkerdje vrolijk het publiek toe te knikken. Je ziet zijn dikke knuist nauwelijks bewegen, maar toch hoor je hem supersnelle riffs spelen. Karl beschikt over een zeer efficiënte techniek, in tegenstelling tot de ander gitarist Dallas. Laatstgenoemde houdt zijn plectrum op de meest verkrampte manier vast. Als hij zo doorgaat staat hem een ernstig geval van metal-RSI te wachten!

Dan hebben we nog de nieuwe drummer George Kollias. Vanavond was de eerste keer dat we de Griekse god aan het werk zagen met Nile. Als je hoort en ziet wat hij allemaal uit zijn drumstel tovert, valt je mond werkelijk open van verbazing.

Ook de jonge bassist Joe Payne is een uitstekende muzikant met een dito podiumuitstraling. Volgens Karl is Joe slechts ingehuurd als sessie-bassist en zal hij geen deel uitmaken van de vaste Nile-lineup. Maar als je hem aan het werk ziet, vraag je je af waarom hij het veld moet ruimen.

Nergal van Behemoth verschijnt nog heel even op het podium om mee te brullen met één van de typische Nile mantra’s.

Omdat ze zoveel controle hebben, lijkt het misschien voor sommigen alsof Nile op de automatische piloot speelt. Maar ik geloof niet dat je deze muziek op de automatische piloot kunt spelen; het is echt werken geblazen. Nile heerst gewoon.[Mike]

Hate Eternal zal geheid op menig metalheads’ verlanglijstje blijven staan, maar we kunnen er simpelweg niet onderuit dat deze avond een zeer geslaagde was! Deze package van zes bands in Podium Hardenberg zorgde voor een fijn avondje! De sfeer was enorm goed en alles was prima in orde: Het licht, het geluid en de meeste muzikanten op het podium maakte er iets leuks van! Hate Eternal zien we vast nog wel eens.. [Renée]

Links:

Tekst: Mike Voors, Renée van der Ster
Foto’s: Renée van der Ster