Therion + Trail of Tears + Tristania, 013, 2 november 2004

Therion + Trail of Tears + Tristania, 013, 2 november 2004



Je hebt zo van die concerten waar een zeer groot deel van metal-land
naar uit loopt te kijken. Het optreden van Therion, dat pak ‘m beet een
half jaar geleden aangekondigd werd, is daar een van. Maar voor we bij
de climax van de avond aan komen ga ik eerst even wat woorden besteden
aan de beide voorprogramma’s… want ja, hoewel sommige mensen spreken
van een dubbelconcert samen met Tristania bewezen beide bands die avond
dat daar geen sprake van kon zijn.



Allereerst was daar Trail of Tears… deze Noorse band heeft sinds
haar oprichting nogal wat veranderingen ondergaan, die voornamelijk te
maken hadden met de zangeres. En juist dit element heeft de band pasgeleden
besloten maar thuis te laten. Het resultaat vind ik persoonlijk een
hele verbetering, ware het niet dat het geluid van de twee mannelijke
vocalen eigenlijk zwaar bagger afgesteld stond en er dus wat mij betreft
een hoop van de impact verloren ging. Zonder duidelijke vocalen om de
luisteraars voor zich te winnen kwam dit optreden toch niet echt tot
zijn recht en waar de band voornamelijk de mannelijke fans nog kon
boeien met het uiterlijk van een dame op het podium, ging dat nu ook
niet meer niet op. Volgende keer beter?



Trail of Tears



Na onder het genot van een biertje even snel bijgekletst te hebben met
oude vrienden maakt Tristania haar opwachting. Tja, wat valt er
nog uit te leggen aan een van de bands die het genre genaamd gothic
metal op poten gezet hebben? Iedereen is wel bekend met deze pioniers
en voorvrouwe Vibeke. Maar weet de band na al die jaren nog te boeien?
Na door het voor mij ondertussen bekende ritueel van de ontbrekende
zang van Vibeke – leert die geluidsman het nou echt nooit of willen ze
met dit ritueel hun optredens niet jinxen? – gaat Tristania in volle
enthousiasme aan de slag. En ik ben bang dat ik zelf te kritisch ben,
want hoewel de muziek er bij het gros van het publiek goed in ging,
wisten alleen de oude nummers van deze band echt iets bij me los te
maken. Is het nieuwe materiaal slecht dan? Nee, zeker niet.. lekker
afwisselend, in tegenstelling tot de trend die andere bands voorschrijven,
ook nog altijd lekker stevig en goed uitgebalanceerd en zoals te doen
gebruikelijk gecomplementeerd door de vrouwelijke vocalen.



Tristania



En dan over naar de headliner van deze avond: Therion. Ik moet
eerlijk zeggen dat ik deze mensen zo vaak op het podium heb zien staan
dat ik niet verwacht had dat ze me nog zo hadden kunnen verrassen.
Zodra de band het podium op komt rennen is het duidelijk: ze hebben er
zin in! En hoe! In persberichten en recensies over hun laatste, dubbele
release Lemuria/Sirius B was ‘t al eerder gezegd en herhaald..
Therion is terug.. Therion is terug… maar op het podium laat de band
pas echt zien hoe waar dit is. Vergeet het met technische problemen
overladen optreden op Graspop, zoals vanavond moet Therion klinken.
Aftrappend met Blood of Kingu via een magistrale set langs hun
laatste release, Secret of the Runes, Theli weet de band
zelfs aan te komen bij materiaal van Lepaca Kliffoth.



Therion



Met goed geluid, enthousiasme, ondersteund door een geweldige
opera-zangeres en een koor van vier mensen weet de tour-zanger van
Therion, Mats Léven samen met oprichter Christofer Johnsson echt te
boeien. Ondertussen blinken de gebroeders Niemann op hun vlak uit
terwijl ze staan te genieten van de ervaring die het bestoken van het
publiek met hun ingewikkelde muzikale structeren en gelaagde metal met
zich meebrengt.



Welke hoge ogen Therion ook scoort met Lemuria en Sirius B,
opvallend blijft hoe de fans trouw blijven aan het oude werk en duidelijk
merkbaar is dat het toch al enthousiaste publiek er bij nummers als
To Mega Therion en Rise of Sodom and Gomorrah er nog een schepje
bovenop doet. De band tracteert ons zelfs nog op de ballade Siren Of
The Woods
en keert nog een keer terug om Black Funeral van Mercyful
Fate te spelen. Zoals gezegd.. ik had het niet verwacht, maar Therion
heeft me wederom omver geblazen… en aan de tevreden blikken om me heen
te zien ben ik niet de enige die er zo over denkt.



Klik hier voor meer foto’s



Meer informatie: