Splitter, Beseech, Therion – Klubben, Stockholm, 30-9-2004
Op donderdagavond 30 september begaf ik mij richting het Fryshuset te Stockholm alwaar zich de zaal Klubben bevindt. Alhier zou het concert van Therion gaan plaatsvinden met in het voorprogramma
Splitter, Beseech en Slumber. De net door karmageddon Media getekende zweedse gothic metal formatie Slumber zei op het laatste moment af voor dit optreden. Hetgeen ik erg jammer vond aangezien ik
hun muziek erg kan waarderen. Ik had namelijk via de gebroeders Niemann een maand geleden de nog on-gemasterde schijf van hun aankomende album Fall Out mogen lenen en dat beloofde veel goeds, maar helaas, het mocht niet zo wezen.
Na een dik half uur in de rij alwaar ik een praatje maakte met Therion-lead gitarist Kristian Niemann die aldaar zijn verschijning liet gelden. Enige groupies gingen behoorlijk uit hun dak toen ie zijn gezicht liet zien maar al die aandacht kon hem niet zo veel schelen.
Splitter
uiteindelijk binnen aangekomen in de zaal stond Splitter al op het podium te raggen. Erg jammer want ik heb zo maar 2 nummers mogen aanschouwen van deze stockholmse Grind Metal formatie. Dit bandje is nog vrij onbekend maar staat garant voor ultra snelle vuige en super agressieve grind metal.
De twee nummers die ik heb gehoord klonken wel aardig. Ze waren van erg korte duur en wisselden an ultra snelle stukken naar rustpunten alwaar loodzware riffs enige seconden deed denken dat je bij een doom metal concert was aangeland. Maar net toen ik dat dacht knalde de ultra snelle metal weer uit de speakers. Aldus maar 2 nummers gezien waarna een vrij lange pauze
mij liet wachten op het optreden van Beseech.
In die pauze trof ik Therion-bassist Johan Niemann die me vol enthausiasme over de zuid amerika tour van Therion vertelde en over hun laatste ervaringen bij optredens in Turkije. Het optreden in Ankara scheen nogal een ervaring geweest te zijn. Hij vertelde me dat toen ze net 4 nummers gespeeld hadden de stroom volledig uitviel. De hele zaal pik donker. Dit
duurde een dik uur totdat de stroom weer terug was. Therion wachtte netjes om de fans niet teleur te stellen en hun set af te maken. Nadat de stroom weer terug was speelden ze nog 2 nummers en, BOEM, weer de hele zaal gitzwart. Langzaam sijpelde toen ook het niews binnen dat de concert zaal niet de enige was met problemen maar dat de halve stad zonder stroom zat. Helaas moest Therion daar dus teleurgestelde fans achterlaten. verder
vertelde Johan me dat ook het optreden in Instanbul een staartje kreeg. Het was daar zo heet dat hij na het concert zich niet lekker begon te voelen en een enorme kramp begon zich te ontwikkelen in zijn onderarmen die langzaam zich via zijn armen zich een weg baande richting zijn schouders. Uitijndelijk is hij in een ambulance behandeld voor uitdrogingsverschijnselen. Enfin… Hij moest er weer vandoor om zijn bas gitaar te gaan stemmen ofzo en ondertussen was het ook
tijd geworden voor het optreden van Beseech
Beseech
Beseech is een zweedse gothic metal band die al 4 albums op haar naam heeft staan. From A Bleeding Heart, Black Emotions, Souls Highway en hun laatste schijf Drama Het oudere werk kan mij zekers wel boeien maar Drama doet me zeer zeer weinig. Alle nummers op deze plaat zijn hetzelfde en niks springt er echt uit. Dat werd me op dit concert ook wel weer duidelijk. De meeste nummers die ten gehore gebracht weren kwamen vanaf hun laatste album.
Er straalde weing af van de band die er zichtbaar niet veel zin in hadden. Het geluid was slecht gemixed. De vocalen van Erik Molarin en Lotta Höglin kwamen niet tot hun recht en verdronken in de muur van riffs der gitaristen. Een beetje pragmatisch werd de setlist afgewerkt. Enige plus punten van het concert waren de ABBA-cover Gimme Gimme Gimme die lood en loodzwaar werd uigevoerd en de enige hit die
Beseech tot nu toe bezit “Between The Lines”. Met deze nummers kreeg de band eindelijk wat respons vanuit de zaal. Over het algemeen was dit een ronduit slecht optreden. Gitaar, drum en keyboard waren een aardig maar de zang was zoals gezegd te ver weg gedrukt in de muziek en bij tijd en wijlen vals. Jammer.
Therion
Na deze teleurstelling begaf ik me naar de bar alwaar ik enige biertjes nuttigde met een vol verwachting kloppend hart. Na een dikke 7 jaar ging ik Therion weer eens live zien. En godverdomme, wat was het de moeite waard om bij dit concert aanwezig te zijn. Het kwaliteitsverschil met voorgaande bands was onmiddelijk duidelijk. Een perfect gemixte sound zorgde voor een ultiem concert. Therion verscheen eerder dit jaar met de fantastische dubbelaar Sirius B / Lemuria en ik was benieuwd hoe dit live ten gehore gebracht zou gaan worden.
Er werd bruut afgetrapt met een fantastische uitvoering van “The Blood Of Kingu” wat ook de opener is van het Sirius B-gedeelte van de dubbelaar. Wat een kwaliteit. Zeker van de aangetrokken zanger Mats Leven die de jaren tachtig georienteerde vocalen verzorgde en ook van zich deed gelden op Sirius B / Lemuria. Wat een stem heeft die gast. Voor wie de naam Mats Leven niks zegt moet maar eens naar de doommetal band KRUX gaan luisteren voor een gelijkwaardige prestatie. Wat een strot. Na deze opener werd meteen doorgestoomd in het nummer “Uthark Runa”. Het vierkoppige koor, 2 bassen en 2 sopranen, lieten zich het gehele
concert van hun beste kant zien en ook de sopraan lead vocals waren van zeer goede kwaliteit. Op het podium brachten de mooie jurken van de sopranen de nodige sfeer.
Tijdens het gehele concert straalde het spelgenot van de gitaristen en de drummer ervan af. Ze stonden daar echt voor zich zelf. Allen met brede glimlachen op hun gezicht, brachten ze het genot over op het publiek. Niet alleen nummers van de laatste dubbelaar werden gespeeld, maar bijna het gehele oeuvre van Therion kwam aan bod. Zo werd er ook voor het eerst het nummer “Into Rememberance” van het album A’arab Zaraq – Lucid Dreaming live gespeeld. Nog nooit eerder live gedaan (althans dat zei Christoffer Johnsson).
Dat was in ieder geval voor mij een verrassing want dit album is misschien wel de minst gewaarde Therion-release. Na dit nummer werd zelfs het prachtige van Lepaca Kliffoth afkomstige “Melez” gespeeld. Geweldig hier de prestaties van Christoffer Johnsson die zich hier pas echt liet gelden met zijn grunts. Heerlijk om goede herinneringen uit 1995 op te halen, toen het voor mij allemaal begon met Therion. Ook drummer Petter Karlsson komt van goede huize. wat een drumwerk zette hij neer de hele avond. Petje af! Een van de knallers van de avond was “Rise Of Sodom And Gomorra alwaar het publiek zich eindelijk flink op liet gelden. Na een beetje stijve eerste 40 minuten begonnen toen toch
de eerste voetjes van de vloer te komen. Gedurfd was verder de Theli-ballad “The Siren Of The Woods” wat prachtig opgebouwd werd tot een werkelijke climax. Over het ongelofelijk goede gitaar werk van Kristian Niemann hoeven we het eigenlijk niet te hebben. Wat een vlugge vingers heeft die jongen. De ene gitaarsolo na de andere vloeit moeiteloos voort uit o zo makkelijk ogend gitaarspel.
Na deze ballad leek het erop dat de band de setlist erop had zitten. Er werden buigingen gemaakt en een staande (duh!!) ovatie werd in ontvangst genomen. Hierna nam Christoffer de microfoon in handen en zei: “Ok, nu is het moment anagebroken dat wij van het podium af gaan en jullie gaan klappen en schreeuwen dat we terug moeten komen, en dan komen wij terug en spelen nog een paar nummers. Deze bullshit laten we voor wat het is en we gaan meteen door!”. Dat zorgde voor welgemeend gelach van het publiek wat daarna meteen getrakteerd werd op nummers zoals “Cults Of The Shadow” en “To Megatherion”. Beide 2 knallers vanaf het Theli album. Dit waardeerde het publiek erg zodat er een soort van moshpit ontstond en er werd luidkeels meegezongen. Heerlijk om Theli weer eens live te horen omdat
dat album mijn favoriete Therion-album is. Hierna verlieten de koorleden en de sorpraan het podium en leek het erop dat het allemaal over was, ook de gitaristen stonden het applaus in ontvangst te nemen. De zanger Mats Leven had het helemaal nog niet gezien en haalde de band over om nog 2 nummers ten gehore te brengen, ondanks de absolute eindtijd die gepland stond voor het concert in verband met geluidoverlast. Geweldig werden 2 cover nummers gespeeld. “Black Funeral” van Merciful Fate was werkelijk geweldig alwaar Mats Leven zich ook in de hoge tonen goed kon vinden. ik zeg het nog een keer: Wat een strot heeft die gast!!! Afsluiter van de avond was het nummer “Iron Fist” van Motörhead.
Met een geweldig gevoel verliet ik de concertzaal en was ik de optredens van Splitter en Beseech glad vergeten. Therion maakte een enorme indruk op me. Een geweldig concert en ik zou zeggen gaat dat allemaal zien op 2 november in 013 te tilburg.
Setlist Therion
- The Blood of kingu
- Uthark runa
- Asgard
- Seven secrets of the sphinx
- Crowning of atlantis
- Typhon
- Schwarzalbenheim
- Ginnungagap
- In rememberance
- Wild hunt
- The invincible
- Melez
- Rise of sodom and gomorrah
- The khlysti evangelist
- Siren of the woods
- Wine of aluqah
- Cults of the shadow
- To megatherion
- Black funeral (Merciful Fate)
- Iron Fist (Motörhead)
Links: