'The New Riverside' overtuigt in TivoliVredenburg

Met de release van het prachtige Wasteland liet Riverside eerder dit jaar al een diepe indruk op mij achter, zoals te lezen in mijn review. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe de band het nieuwe materiaal deze avond live ten gehore zal brengen in de grote zaal van TivoliVredenburg.

Geheel tegen mijn gewoonte in ben ik ruim op tijd aanwezig en zodoende kan ik het grootste gedeelte van de set van Mechanism, het voorprogramma van vanavond, ook aanschouwen. Het is al verrassend druk in de zaal en af te lezen aan de reactie van een deel van het publiek zijn er diverse mensen, in tegenstelling tot mij, al bekend met de band.
De uitgesponnen progressieve rocknummers van Mechanism kenmerken zich door invloeden van Tool en Alice In Chains, maar zijn te lang om mij geboeid te houden. Dat het geluid in de zaal nog niet goed staat afgesteld helpt ook niet mee. Wat hoger in de zaal lijken vooral de lage frequenties door te komen, en komen de details niet goed door. Niettemin zetten de vier heren alles op alles om het publiek voor zich te winnen en dat levert met regelmaat positieve reacties op.

(Mechanism)

Op het moment dat Riverside het podium betreedt en Acid Rain inzet is het zaalgeluid gelukkig al iets beter en verbetert verder tijdens het navolgende Vale Of Tears. Het podium is aangekleed met twee ledschermen aan weerszijden van drummer Piotr Kozieradzki en een backdrop waarop de albumhoes van Wasteland is afgebeeld (het is voor het eerst dat de band in een zaal speelt die groot genoeg is voor de gehele backdrop, aldus Mariusz). Daarnaast staan op verschillende punten op het podium statieven met zwaailampen die bijdragen aan de post-apocalyptische sfeer rondom de nummers van Wasteland.

Na Vale Of Tears begroet Mariusz Duda ons in zijn beste Nederlands met ‘goedenavond, beautiful people’ en spreekt zijn waardering uit over het feit dat zoveel mensen op een maandagavond de moeite nemen om dit concert te bezoeken. Met Reality Dream I grijpt de band vervolgens voor het eerst terug naar ouder werk. Uiteindelijk komt – op Shrine of New Generation Slaves na – elk album aan bod, waarbij vooral de prachtige uitvoering van Left Out een absoluut hoogtepunt is. Tour-gitarist Maciej Meller laat hier – hoe triest de reden ook mag zijn dat hij op het podium staat – met zijn sfeervolle spel horen absoluut een aanwinst te zijn voor Riverside. Mariusz lijkt er later op de avond ook op te zinspelen dat hij inmiddels vast bandlid is.

Het album Wasteland komt uiteindelijk – op het korte a capella-nummer The Day After na – in zijn geheel aan bod. Met name het sfeervolle titelnummer, dat de reguliere set afsluit, wint in de uitvoering van deze avond verder aan kracht, vooral in het Morricone-achtige slotstuk van het nummer.

Na een korte pauze komen Mariusz en Michał terug voor een indringende vertolking van het prachtige The Night Before. De rest van de band sluit vervolgens aan voor 02 Panic Room. Voordat de band aan het laatste nummer begint staat Mariusz stil bij de overleden Piotr Grudziński en vraagt hij het publiek te accepteren dat dit ‘the new Riverside‘ is. Vervolgens komt er met een sfeervolle vertolking van River Down Below een einde aan deze prachtige avond.