Taake en zijn gevolg in Sint-Niklaas

Niet alleen in Tilburg was Zware Metalen aanwezig om Taake en Bölzer te aanschouwen, ook in Sint-Niklaas – tijdens de nieuwste editie van Shades of Black – zijn we er bij. Voor vele black metal fans is het de eerste keer in De Casino, een kennismaking met de prachtige zaal.

De eerste band, genaamd Orkan, bestaat onder andere uit gitarist Gjermund Fredheim en bassist Sindre Hillesdal, die live al hun kunnen bewezen hebben bij Taake in het verleden. Orkan is een nummer van Taake, de muziek is ook niet zo heel erg ver verwijderd van het grote voorbeeld, al klinkt Orkan een stuk lager qua toonaard en bruter qua uitvoering. Orkan ramt aan één stuk door, veel tijd om naar adem te happen krijgen de bandleden en het publiek niet. Een stevige opener deze avond. De nummers van het album Livlaus vallen het meest in de smaak, die van het nieuwbakken album Element, daar zijn de meesten nog niet vertrouwd mee.

Ook One Tail, One Head heeft net een nieuwe plaat uit, genaamd Worlds Open, Worlds Collide. Veel van de aanwezigen kennen de band echter al langer dan vandaag, deze Noren hebben dan ook een soort van cultstatus verworven met hun demo’s en andere releases. Een groot deel van de aanwezigen is vanavond ook effectief vroeger komen opdagen om deze band live te zien, want het is naar alle waarschijnlijkheid de laatste keer dat deze mannen te zien zijn (het einde kondigt zich aan in de wandelgangen). One Tail, One Head speelt een set met knetterharde en snelle nummers en enkele midtempo stampers. Heel strak is het niet altijd, maar de overtuigingskracht is enorm en de sfeer maakt heel veel goed. Van In the Golden Light tot Firebirds, met als persoonlijke hoogtepunt The Splendour of the Trident Tyger… blij dat ik deze van de bucketlist kan schrappen. 

Daarna is het de beurt aan Bölzer. Twee mannen op het podium en een legioen aan geesten en spoken dat uit de speakers knalt. Naast het Tsjechische Trist en enkele goregrindbands, kan ik geen andere combo’s opnoemen die live met zijn tweeën optreden. Erg is dat natuurlijk niet, integendeel, het contrast tussen de beperkte podiumvulling en de overdaad aan demonische frequenties maakt het des te fascinerender. Occulte death en extreme soundscapes, een intoxicerende mengeling van ingrediënten die geslikt worden als waren het XTC-tabletten op Tomorrowland. Frontman KzR ziet er trouwens niet al te fris uit en is dat volgens mij ook niet, iets wat tijdens de eerste helft van het optreden resulteert in het feit dat hij precies staat te trippen op zijn eigen muziek. De laatste nummers zijn echter weer een stuk “strakker”. Na het optreden trekt de beste man ook meteen naar de bar en met een half dozijn flessen cava zet hij de nacht in. Het is hem gegund.

En dan, ja, inderdaad, Taake. De heren hebben zich kortelings al laten zien, maar laten zich vooral opmerken door het feit dat ze de backstage volledig hebben laten afsluiten. Geen VIP-toestanden voor Taake, al is Hoest wel bereid een Taake-skateboard te tekenen uit de Peter Beste-reeks. Ik had persoonlijk verwacht dat hij dit vehikel doormidden zou slaan op de eerste de beste passant, maar opmerkelijk genoeg tekent hij (met tegenzin, dat wel). Hoe dan ook, de kale kopman en zijn collega’s betreden het podium en geven één van de beste sets weg die ik ooit heb gehoord. Veel aanwezigen denken er net zo over en zijn vol lof over de band, de nummerkeuze en de locatie. Taake is strak, enorm sfeervol en bijzonder energiek. Hoest komt steeds meer op de voorgrond te staan (letterlijk en figuurlijk) doorheen het optreden en is relatief interactief met het publiek. Vaderlandsliefde en provocatie zijn de kernwoorden in zijn communicatie, alsof we het anders verwacht hadden, ik weet het. Jernhaand, Fra Vadested til Vaandesme, Nordbundet, Du ville ville Vestland en de drie onmisbare krakers Hordalands Doedskvad, Nattestid Ser Porten Vid, Part I en Myr sluiten de set af. De handjes op elkaar na het optreden en daarna naar de achterzak om de portefeuille boven te halen en een shirtje te scoren. Taake heerst, Taake is top. De verheerlijking is terecht.

Op naar een volgende Shades of Black-editie en op naar een volgende Taake. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt deze band niet te gaan bekijken als hij nog eens langskomt. Ik raad jullie hetzelfde aan!

Foto’s:

Tessa Verstraete

Datum en locatie:

10 oktober 2018, De Casino, Sint Niklaas

Links: