Steel Panther: voorspelbare maar geoliede machine in TivoliVredenburg

De grap die Steel Panther heet gaat nu al ruim dertien jaar (en met alle voorlopers van de band zelfs twintig jaar) en vijf albums mee. Daarmee heeft de (glam)metalband een stabielere carrière opgebouwd dan de meeste voorbeelden die tegelijkertijd worden geëerd en geparodieerd. Hoewel het artistieke hoogtepunt wel is geweest (All You Can Eat uit 2014), geeft het niet eens bijzonder boeiende Heavy Metal Rules de heren Michael Starr (zang), Satchel (gitaar), Lexxi Foxx (bas) en Stix Zadinia (drums) de gelegenheid de pruiken weer op te zetten en de wereld rond te reizen. Zware Metalen kon zoals gebruikelijk de verleiding niet weerstaan en nam een kijkje bij tussenstop TivoliVredenburg.

Voor sommige bands lijkt het onmogelijk om een passend voorprogramma te vinden en Steel Panther vormt hier geen uitzondering op. De band wordt tijdens de Heavy Metal Rules Tour vergezeld door… een rockband. Wayward Sons in dit geval. De mannen staan voor de niet eenvoudige taak het avondje-uit-publiek voor zich te winnen maar slagen daar wonderwel in. De Zonen werken zich uit de naad, komen sympathiek over (al zal de Engelse premier Boris Johnson daar anders over denken als hij door zanger Toby Jepson wordt uitgemaakt voor ‘cunt’) en rocken stevig door. Het geluid werkt niet echt mee, waardoor de toetsen van Dave Kemp nauwelijks hoorbaar zijn, maar dat lijkt de zaal niet te deren. Die reageert bijzonder enthousiast, tot zichtbare verbazing van de band. Al met al zorgt het voor een onderhoudende, zij het een tikkeltje overbodige, drie kwartier.

Eyes of a Panther opent de set van Steel Panther in de niet helemaal volle Ronda-zaal van TivoliVredenburg. Na Let Me Cum In is het tijd voor de eerste serie grappen en grollen over de nieuwe heup voor Satchel, de facelift voor Michael Starr (al is dat dan waarschijnlijk weer geen grap), botox voor Lexxi Foxx en de mededeling dat Stix Zadinia de beste drummer is die Steel Panther ooit heeft gehad (en gelijk de enige) tijdens het introduceren van de bandleden. We vieren de nieuwe stagebanner en dat Satchel vrij is van chlamydia. Zadinia geeft een impressie van Def Leppard-drummer Rick Allen door… inderdaad zijn linkerarm in zijn shirt te verbergen. ‘Wie niet klapt zit in Def Leppard’, roept Satchel daarna terwijl lang niet iedereen zijn grap zal begrijpen.

Gauw verder met All I Wanna Do Is Fuck (Myself Tonight). Satchel introduceert Asian Hooker met de in het Nederlands gesproken mededeling dat Michael Starr ‘een kleine lul heeft’ en tijdens het nummer wordt een dame met Aziatisch voorkomen het podium opgetrokken die zich vervolgens moet verbergen voor een droogneukende Satchel. Maar ze heeft een shirt van de band aan, dus de kans dat er een #metoo-aanklacht komt is klein. Satchel gebruikt een bladblazer waardoor Lexxi Foxx letterlijk midden in de wind staat tijdens een bassolo die vooraf gaat aan het heerlijke Party Like Tomorrow Is the End of the World, met de geniale strofe ‘the end of the world is coming, you should be coming too’. De mannen van Wayward Sons krijgen nog een compliment van Satchel: ‘Uitstekende muzikanten met vriendinnen die uitstekend kunnen pijpen’.

En zo glijdt de band soepeltjes door de set heen. Ja, geroutineerd en duidelijk totaal bekend met de eigen act, maar wat geeft dat. Het kost te veel om Steel Panther te zien (50 euro voor een kaartje), maar je krijgt er ook een geoliede machine voor terug, een band die nooit verzaakt en zo vertrouwd is met de act en elkaar dat er altijd wordt geleverd.

Stix Zadinia verlaat zijn plek achter de drumkit voor een keyboard dat hij volgens Satchel met Kerst van zijn ouders heeft gekregen om de ballad I Ain’t Buying What You’re Selling te brengen, welke wordt begeleid door een zee aan telefoonzaklampen en een incidentele aansteker. Een tweede vrouwelijke fan wordt op het podium uitgenodigd, liefst iemand die is opgegroeid zonder vaderfiguur, aldus Satchel. De uitverkorene krijgt even later van zowel Michael Starr als Satchel een aubade naar Steel Panther-normen, dus de inhoud ervan is achtergebleven in TivioliVredenburg. Dan spot de gitarist een dame met een tekst op haar shirt: ‘In love with the drummer’. Ook zij staat even later voor honderden mensen op een verhoging terwijl ze wordt toegezongen door… de drummer. We schakelen door met hersenklevertje Weenie Ride en Steel Panther-klassieker Party All Day (Fuck All Night) waarvoor alle hekken worden opengezet voor iedereen met tieten. Het zal rustig zijn op het trailerpark, zegt Satchel erover, maar dat gaat volledig voorbij aan de dames die druk zijn met het maken van selfies en sensueel dansen of een poging daartoe doen.

Natuurlijk kan 17 Girls in a Row daarna niet uitblijven: de tweede helft van een Steel Panther-set is wat dat betreft zo voorspelbaar als de tienduizend meter schaatsen. Uiteindelijk sluit de ultieme meezinger Death to All but Metal de regulier set af en keren de mannen nog terug voor het ronkende Gloryhole. Steel Panther doet al met al al twintig jaar hetzelfde kunstje en zal dit nog wel even blijven volhouden zolang de mannen hun professionaliteit blijven behouden. Tot volgend jaar!

Foto’s:

Bram Geurts (websiteFacebook en Instagram)

Datum en locatie: 

2 februari 2020, TivoliVredenburg

Link:

TivoliVredenburg