Steel Panther in Antwerpen
Trix, 2 november 2012
Bandana? Check. Lelijke spandex tijgermotief broek? Check. Hairspray? Check. Gescheurd visnet onderhemdje? Check. Nee, niet de checklist voor moeders van middelbare leeftijd voor ze een nacht in het betere danscafé gaan doorbrengen, maar van de kerels die met geföhnde coupe klaarstonden aan Trix. Steel Panther stond er namelijk op de affiche, en dan mag je eens onbeschaamd als een echte nicht gaan rocken. Party all day, fuck all night, laat maar komen die handel.
Een redelijk onbekend voorprogramma, het kan soms leuke verrassingen opleveren. Het Canadese
Kobra and the Lotus mocht zich bij deze, lichtjes weggedrumd door het gigantische drumpodium, komen introduceren. Het enige wat mijn gezelschap wist te vertellen was dat ze een zangeres hadden. Een cougar om te openen voor Steel Panther, best toepasselijk. De opener was alvast veelbelovend, leuke riff, enthousiaste band, komt goed denk je dan. Tot de voornoemde zangeres ook effectief het podium op kwam gelopen. Enthousiast, niet onaardig om naar te kijken, maar ze kon helaas geen halve noot zingen. Ze bleef zich een half uur lang forceren om hoge noten te halen die ze met een trampoline niet had kunnen bereiken. Dat in combinatie met een matige geluidsmix leverde niet meteen vuurwerk op. De Iron Maiden-cover lukte nog zeer aardig, omdat die een toonaard lager was en dat wel goed leek te gaan. Een 10 voor enthousiasme maar Bruce Dickinson, she ain’t. Wel best rock ‘n roll om net voor het optreden een gigantische scheur in het kruis op te lopen en er gewoon het podium mee op te lopen. ‘Rock out with your cock out’, is daar een vrouwelijke versie van?
Allemaal bijzaak, want iedereen was naar Trix afgezakt om eens lekker fout te komen doen bij Steel Panther. En de enigen die zij teleurstelden waren de dames op de eerste rij die niet mee backstage konden na het concert. Michael Star en co. verzorgden anderhalf uur lang het perfecte 80’s glamrock feestje, 25 jaar na datum. Eigenlijk zou dat genre nooit meer gespeeld mogen worden, maar als er mee gelachen wordt is het oké. Zelfs de coolste metalboys zetten stiekem wel eens een foute rockplaat op (getuige daarvan de toch redelijk gigantische aanhang van pakweg Scorpions).
Om van deze review niet gewoon een opsomming van de setlist te maken, een opsomming van de hoogtepunten. 1. Elk stukje bindtekst: bij momenten was het even veel stand up comedy show als rockconcert. Alex Agnew (noot voor de Nederlanders: hij is België’s bekendste comedian en stevige metalfanaat) was er misschien gewoon om inspiratie op te doen voor wanneer hij met zijn eigen band gaat touren. 2. De man die tijdens Asian Hooker zijn (Aziatische) vriendin de lucht in stak en haar vervolgens ook op het podium dropte. Heeft ongetwijfeld veel ‘fistbumps’ ontvangen van het publiek. 3. De gitaarsolo van Satchel in het midden van de set: perfect entertainment gewoon, voor iedereen die Angus Young nooit aan het werk zag waarschijnlijk het beste stukje showmanship dat ze al hebben gezien.
4. Het publiek dat het volledige Community Property perfect meezingt. 5. De tienjarige knul die 17 Girls in a Row op het podium komt meezingen. Geef de vader ook maar een ‘Father of the Year’ award. 6. De hoed en zonnebril tijdens de bisnummers, omdat er niet genoeg met Axl Rose gelachen kan worden. Nee, er was echt niks op aan te merken. Deze jongens hebben al het goeds overgenomen van hun voorbeelden, en doordat ze zichzelf niet serieus nemen is het nog leuk om te beluisteren ook. Zet ze eens als headliner op een groot festival, het enige wat hun show nog beter kan maken is een groter podium en een grotere show.
Tot slot nog enkele bedenkingen met betrekking tot het tonen van borsten, tieten, boobs en moobs op metalconcerten (en dan zeker op alles wat glamrock is). Wanneer u halfdronken in de schouders van uw vriend gaat zitten zonder t-shirt, is het eigenlijk een ongeschreven regel dat u ook even de bh laat zakken om even te ‘flashen’. Wanneer u de halfdronken vriend bent die de vriendin op de schouders heeft, wees zo vriendelijk om u ook eens om te draaien, dan heeft iedereen er wat aan. En voor de meid die besloot om tot twee maal toe het publiek te laten meegenieten van haar voorgevel: niet meer doen, er zat niemand op te wachten.
Alle foto’s: Elsie Roymans www.gig-pix.com
Links: