Van ouderwetse black metal naar meer zwartgeblakerde industrial. Onconventioneel is het destructieve geluid van Samael in ieder geval wel, die na ruim drie decennia nog steeds zijn fanschare met prima albums weet te bedienen. Zware Metalen redacteur Frank Geerligs trok erop uit om te zien of de Zwitsers ook hem kunnen bekoren en vernam hoe de band in de kleine zaal van Metropool in Hengelo liet zien nog steeds garant te staan voor een sterk optreden.
Het is half negen op de klok wanneer niet Lifelong op het podium stapt, maar het Franse Hangman’s Chair al zijn opwachting maakt. Omdat uw redacteur toch echt half negen als starttijd heeft zien staan op de website van Metropool, is de verbazing des te groter wanneer op de sociale media van de Arnhemse formatie blijkt dat het die avond wel degelijk heeft opgetreden. Helaas dus geen impressie van deze opkomende band die op korte termijn zijn eerste EP Seul Contre Tous gaat uitbrengen.
Uit de luidsprekers kabbelt rustige, dromerige muziek, welke abrupt afgebroken wordt door de geluidsman. De lampen gaan uit en de band staat statisch met de rug gekeerd naar het publiek. Een sinister intro wordt ingezet om de toon te zetten en de aanwezigen in de zaal worden getrakteerd op smakelijke doomriffs. Het werk van Hangman’s Chair doet dankzij de cleane vocalen een beetje denken aan YOB, al vinden we hier vooral vaak een afwisseling tussen loodzware doom en bijna poppy klinkende verzen. De stem van frontman Cédric klinkt ontzettend melodieus en zelfs een tikkeltje hoopvol geladen. Het is een contrast dat even verteerd moet worden, maar gaandeweg wordt het met volle teugen gewaardeerd. Met veel plezier staat de band hier al groovend zijn set af te werken. Zo worden de aanwezigen in Hengelo vandaag getrakteerd op een meer dan prima band in het voorprogramma.
Stuk voor stuk worden er krakers ingezet, waarbij Angel of Wrath aangekondigd wordt als ‘het nummer dat diep in de ziel van Samael’ gaat. Toch blijft het voor uw redacteur ongewoon om een drumcomputer te horen, of beter gezegd: drums te horen zonder een drummer op het podium te zien. Xy (Alexander Locher) doet geregeld nog wat percussie, als afwisseling op het toets- en samplewerk, maar het live gespeelde percussiewerk bovenop de voorgeprogrammeerde drums klinken daardoor door de luidheid niet op z’n plaats. Het is echter het enige puntje van kritiek. Van het springerige Solar Soul tot de beukende midtempo industrialdreunen van Ave! of de epische industrial black van My Saviour, er is genoeg om van te genieten vandaag. En zoals de band zich presenteert, ziet het er nog lang niet naar uit dat Samael van plan is hier snel een einde aan te maken.
- Hegemony
- Samael
- Rain
- Slavocrazy
- Luxferre
- Angel Of Wrath
- Rite Of Renewal
- The Ones Who Came Before
- Solar Soul
- Son Of Earth
- In The Deep
- Infra Galaxia
- Reign Of Light
- Year Zero
- Ave!
- Black Supremacy
- Ceremony Of Opposites
- Baphomet’s Throne
- My Saviour
Datum en locatie:
11 mei 2019, Metropool, Hengelo
Link: