Mastodon Slipknot & Slayer, 21-10 Ahoy
Afgelopen donderdag was de dag waar velen met mij al lang naar uitkeken. Het Ahoy zou op zijn grondvesten schudden als The Unholy Alliance zou spelen. Het Ahoy was nog lang niet uitverkocht maar het was wel gezellig druk.
De heren van Mastodon zijn op hun best in een klein zaaltje. Toch brachten ze het er erg goed vanaf in het langzaam volstromende Ahoy. Aan strakheid was geen gebrek bij deze band, net als dat er op het niveau van afwisseling niks te klagen viel. Van alle 3 de albums was er genoeg werk te horen. Zoals altijd leefde de heren zich helemaal in op het podium. Het publiek reageerde voorzichtig enthousiast daar waar ik van te voren bang was dat de meeste mensen ze maar niks zouden vinden. Met Blood And Thunder kwam er een eind aan helaas maar een half uurtje Mastodon.
De heren van Slipknot passen nooit op een podium van een klein zaaltje. Zelfs niet met een man minder zoals tijdens dit optreden. Voor een band die uit 9 personen bestaat is dat natuurlijk geen probleem. Met 8 personen die zich compleet inleven in de muziek en als debielen over het podium heenrennen gebeurt er altijd wel wat op het podium. Zoals bandleden die met honkbalknuppels op fusten slaan, op grote stapels speakers klimmen of iets dergelijks. Echter bleken de maskers voor sommigen toch iets te heet en deze gingen dan ook tijdelijk af. Het geluid bleek ook best goed, en dat terwijl er 9 instrumenten waren. Ook was het lekker strak. De opbouw van de setlist was overduidelijk. Alle bekende nummers kwamen aan het eind. Toch was er wel genoeg afwisseling en dat hield het boeiend.
Er kon maar een band terecht headliner zijn en dat was natuurlijk Slayer. De kater die ik na optredens vorig jaar op With Full Force en Wacken heb overgehouden is weg. Vanavond liet de band zien waar ze toe in staat is. Strak en met een keigoede setlist waarin het enige minpunt was dat ze wel iets langer mochten spelen van mij. Na de opener Disciple was het tijd voor War Ensemble. De toon was gezet. Het viel me op dat Tom verrassend goed bij stem was. Eerder op deze tournee verloor hij deze tijdens een optreden. De show was werkelijk verbluffend, want Slayer had er zin in. Alle te verwachte nummers passeerden de revu. Toch bleven nummers van Reing In Blood lange tijd uit. Maar na een geweldig uitgevoerde Hell Awaits kwam er dan toch een korte samenvatting van Reign In Blood, waar er aan het eind een letterlijke bloedregen op het podium ontstond. Alle wonden van de vorige festivaloptredens zijn geheeld, dit is Slayer zoals ze moeten zijn.
Setlist:
- Disciple
War Ensemble
At Dawn They Sleep
Fight Til Death
Mandatory Suicide
Hallowed Point
Dead Skin Mask
Seasons In The Abyss
Chemical Warfare
Hell Awaits
South Of Heaven
Angel of Death
Postmortem
Raining Blood
Links: