Helmet, 30 jaar, 30 shows, 30 nummers. Niets meer, niets minder. Een introductie of voorprogramma is overbodig, vond de band. De tour bracht Helmet langs W2 (Den Bosch), waarvan de foto’s, Trix (Antwerpen), de Kreun (Kortrijk) en de Muziekodroom (MOD, Hasselt). Op deze laatste is uw verslaggever van dienst. (MJ)
De Muziekodroom is terecht een vaste waarde in het muzieklandschap. De zaal zet zich in om Belgisch talent in de verf te zetten, organiseert muzieklessen en huist regelmatig festivals, waaronder het eigen Play Festival, buiten het boeken van internationale acts. Daarbuiten ligt er ook een grote nadruk op het hardere genre via MOD LOUD. Zo passeren er dit jaar nog Max & Iggor Cavalera, P.O.D., Alien Ant Farm, Envy, Evil Invaders en veel meer. Maar om het harde concertseizoen terug af te trappen mag Helmet aantreden in de grote zaal. Er hangt een gemoedelijke sfeer en de voornamelijk 30-ers en 40-ers nippen rustig van de pils. Zo ook betreedt de band het podium droogjes, kalm en professioneel. Tot de gitaren aangaan. De nummers worden aan een razend tempo gespeeld zonder stiltes. Zo snel dat het lijkt alsof sommige ingekort zijn. De band beweegt amper, maar klinkt prima. Er zit lekker veel bas in de mix en de gitaren zijn goed van elkaar te onderscheiden. De live mix lijkt sterk op de albummix van Bad News. Echter gooit de valse achtergrondzang (enkel bij dit nummer) een kleine korrel roet in het eten. Het publiek deert het niet en knikt en nipt rustig verder.
Het eerste hoogtepunt is Wilma’s Rainbow. De lekkere riff staat als een huis en de jazzy gitaarsolo is live nog vuiler. Toch reageert het publiek magertjes. Na tien nummers krijgen we een eerste korte toespraak en dat valt wel zeer in de smaak. De eerste ‘WOOOOOS’ en armen worden in de lucht geworpen, waarop Page Hamilton (zang, gitaar) de kalmte in de zaal probeert te bewaren door droogjes met ‘shht’ te reageren. Wat daarop volgt is een sonische aanval en het hardste nummer van de set. Koren op de molen voor het publiek en klassiekers Milquetoast, Unsung en In The Meantime schieten volledig in de roos. Echter, meer dan intens mee knikken en een verdwaalde arm in de lucht komt het niet. Helmet vindt het prima en rockt gewoon lekker door. Het nieuwe materiaal van de band is duidelijk minder goed gekend, maar moet voor mij echt niet onderdoen. Zo horen we onder andere Bad News, Life or Death en Red Scare van de laatste worpeling. I Love My Guru mist wel een beetje, maar ik ben waarschijnlijk de enige die dat denkt.
De setlist bestaat vooral uit materiaal van Betty, waarvan ook de vreemdere nummers gespeeld worden zoals het jazz-intermezzo dat Beautiful Love is en de countrydeun Sam Hell. De band komt tegen het einde ook met een witbier, Wilma’s Rainbow het podium op. Blijkbaar gemaakt door een lokale Belgische brouwer. De brouwer in kwestie mag zeker eens contact opnemen met mij daarover. Hoogtepunten waren voor mij Wilma’s Rainbow, Swallowing Everything, Throwing Punches en Unwound. Een dieptepunt was de cover van Björk, Army of me, die nog atonaler dan op plaat werd gebracht. Ik weet het, dat nummer is in de Locrische mode, maar de zang raakte hier niet echt een noot, dus er was geen melodie. Verder dan vier papa’s die eens voor de lol in de garage spelen kwam dit nummer niet. Voor een goede cover verwijs ik u graag door naar Klone of gewoon het duistere origineel. Maar buiten deze ene misstap staat Helmet nog steeds als een huis. De band is wat kalmer geworden en is vooral niet meer zo boos, maar is gewoon een essentieel stukje muziekgeschiedenis. In tegenstelling tot vele anderen rijpt de alternatieve metal van deze heren gracieus. Dat alleen is al een dikke duim waard. Doe daar nog bovenop dat de band nog steeds relevant materiaal uitbrengt en live niet vermoeid klinkt en je hebt veel ingrediënten om nog jaren aan de bak te blijven. Nog een laatste ‘kudos’ aan de band om zoveel variatie in de setlist te steken, ook tussen verschillende optredens. Bij de volgende passage ben ik zeker weer van de partij.
Foto’s:
Koen De Gussem (Visual Violence)
Datum en locatie:
18 september 2019, Muziekodroom, Hasselt, België
Links: