Turnstile is al bijna tien jaar de hipste hardcoreband van het moment. Telkens wanneer het de volgende trede van de populariteitstrap beklimt, heerst er een herleefde hype rond de band. Turnstile ontdek je met enthousiasme. Met het uitkomen van GLOW ON was dat vorig jaar niet anders, behalve dat er in één keer naar de top van de trap gesprongen werd. Optreden tijdens Amerikaanse praatprogramma’s of op het hoofdpodium van Rock Werchter vlak voor Metallica; dat is de nieuwe normaal voor Turnstile. Tussen al die gekte is er ruimte voor een intieme clubshow in het Haarlemse Patronaat en Zware Metalen is erbij voor verslag.
Bij aankomst hangt een reikhalzende anticipatie in de lucht. De rij voor de bandmerch loopt tot buiten het gebouw, in de zaal zelf krioelt een melange van ‘old-heads’ gehuld in shirts van Bane en nieuwkomers wiens inkt van hun eerste tatoeage nog maar net opgedroogd is. Daar zit dan ook de sleutel voor het sceneoverstijgende succes van Turnstile: in de muziek zit voor ieder wat wils en de uitstraling van de band is dermate sympathiek dat er geen haters zijn. Echter, voordat de hooggespannen verwachtingen waargemaakt kunnen worden, treedt Bløssom aan als opener. Het zomers geklede drietal lijkt van een straat in Los Angeles geplukt, maar het brengt aan midwestemo verwante droompop waarin de wegebbende gitaarlijnen van Touché Amoré de hoofdrol spelen. Het is een wat beperkte niche om je bandgeluid uit te putten, maar toch weten deze Belgen vrij dynamisch uit de hoek te komen. Verwijzingen naar het eveneens Belgische Newmoon, getekend bij het label van Jeremy Bolm (zanger van Touché Amoré), zijn snel gemaakt en de zeurderige neurie doet herinneren aan Title Fight. Door de ingetogen opzet lijkt de muziek nooit uit de opbouwfase van een nummer te komen, maar in de kern is het toch vrij punky. Wanneer je de bovenstaande kernwoorden bijeen raapt, wordt duidelijk dat een AI-algoritme deze band als support voor Turnstile had kunnen bedenken. De realiteit blijkt minder romantisch: Bløssom mocht tijdens de tourstop in Turnhout ook al openen. Vanavond doet het dat in ieder geval niet onverdienstelijk en het is jammer dat het druk babbelende publiek maar halfjes bij de les is.
Het leven als Turnstile-fan van het eerste uur is door de recente monstersuccessen niet makkelijker geworden. Een decennium lang is de band het best bewaarde geheim van de hardcorescene en kan er genoten worden van onvergetelijke optredens in het Amsterdamse hostel Winston of in de kleinste tent van festivals als Groezrock en Lowlands. Ineens zit je hoofdschuddend naar een livestream van Pinkpop te kijken waar de genialiteit van het vijftal een massale festivalweide onverschillig laat (met uitzondering van een paar boomers die op Twitter klagen dat er herrie gemaakt wordt). Deze beelden zaten er al aan te komen sinds enkele jaren terug getekend werd bij Roadrunner Records. Met het matige album Time & Space op zak was dat niet zo erg geweest, maar GLOW ON is het beste materiaal dat Turnstile ooit zal schrijven. En dus is er ineens iets te verliezen. Gaan we de band ooit nog kunnen zien zonder barricade tussen podium en publiek? In Patronaat heerst vanavond de vrees dat dit wellicht de laatste keer gaat zijn.
Nog voordat het gedraaide Dance With Somebody van Whitney Houston afgelopen is, vliegen de eerste stagedivers al frontflippend van het podium af. Werkelijk iedere aanwezige zingt luidkeels met openers MYSTERY en Real Thing mee. De vloer deint voelbaar mee op het gehos van de mosh en de vrees voor de structurele integriteit van de concertzaal kruipt even in het achterhoofd. Waarom zijn er zo weinig bands op deze aardbol die dit soort publieksparticipatie teweeg weten te brengen? Watain sleept de inboedel van Indiana Jones op het podium, maar Turnstile heeft genoeg aan een albumroze backdrop. In de podiumleegte smelten muzikant en toeschouwer samen, in de nivellerende ruimte staat iedereen op gelijke voet (het blijkt onmogelijk voor uw scribent om niet in abstract gewauwel te vervallen). Simpeler gezegd: vanavond ongegeneerd losgaan is de onoordeelkundige feelgoodenergie van Gen Z en na twee jaar stilzitten kent de opwinding geen grenzen.
Dat alles tijdens dit knallende optreden vanzelf gaat, is een bedriegende schijn. Stiekem heeft Turnstile bakken meer showgevoel dan enkele jaren terug. Zanger Brendan Yates, voorheen meer bekend als drummer van Trapped Under Ice, lijnt zijn danspasjes precies uit op de ritmes van Daniel Fang en gaat met de microfoonstandaard aan de haal. Bassist Freaky Franz maakt drukke gebaren en grimast naar de aanwezigen, terwijl gitarist Brady Ebert een Suicidal Tendencies doppelganger is met zijn lichtblauwe spijkerbroek, witte hemd en lange haren. Dat brengt ons meteen bij het grootste twijfelpunt omtrent Turnstile anno 2022: hoe lang blijft deze throwback naar hipheid uit de jaren ’90 nog houdbaar? Horen die maracas en cowbells wel zo cool te zijn? Kan die blonde haarspoeling en halsketting met hangslot wel door de beugel? Dit alles heeft de potentie om over een paar jaar zwaar gedateerd te klinken, maar vandaag zijn dit zorgen voor later. Fazed Out klapt er namelijk niet minder hard door op.
Het merendeel van de set bestaat uit nummers van GLOW ON en dat is maar goed ook, want hiervoor is men naar Haarlem gekomen. Daardoor zien we meer pogo’s dan side-to-sides, want van de eerste twee EP’s komt alleen Canned Heat voorbij. De echt brute beatdowns blijven dus achterwege, maar kijk eens wat we er voor terug hebben gekregen. GLOW ON is een transcendentale plaat die zelfs door liefhebbers van extreme metal gewaardeerd wordt (zie bijvoorbeeld de ZM Jaarlijst 2021) en binnen onze redactie stond het bovenaan de jaarlijst van zowel een hardrocker als een metal-afvallige. Wie kan deze thrashy crossover-grooves of de afsluitende “poom-poom-poom”s van de rapgroep Griselda tijdens HOLIDAY weerstaan? Tussen die actie heeft Turnstile het zelfvertrouwen om zelfs de slowsong ALIEN LOVE CALL te spelen. Als je wind mee hebt, lukt alles. Kers op de taart is het slotnummer T.L.C. (TURNSTILE LOVE CONNECTION) wanneer band en publiek elkaar een laatste keer op het podium omhelzen. Het is als de scene van een Amerikaanse film waarin ouders afscheid nemen van een kind dat het huis uit gaat om in een andere staat te gaan studeren: gemengde gevoelens van trots en heimwee. Het is onduidelijk hoe ver Turnstile het gaat schoppen, maar de liefhebber heeft vanavond in ieder geval een waardevolle herinnering opgedaan waar met verrukking op terug gekeken kan worden.
Setlist:
- MYSTERY
- Real Thing
- Big Smile
- BLACKOUT
- UNDERWATER BOI
- DON’T PLAY
- ENDLESS
- NO SURPRISE
- Fazed Out
- Drop
- Blue by You
- Canned Heat
- FLY AGAIN
- Moon
- ALIEN LOVE CALL
- WILD WRLD
- Gravity
- HOLIDAY
- T.L.C. (TURNSTILE LOVE CONNECTION)
Datum en locatie
6 juli 2022, Patronaat, Haarlem
Foto's:
Lauravcaptures (website, Instagram)
Links: