Nee, ik heb niet de verkeerde poedersuiker op mijn pannenkoek gestrooid toen ik deze review schreef. En nee, ondergetekende heeft ook geen dochter die een kleurplaat heeft aangeleverd als ontwerp van Glow On. Het is gewoon nu al met afstand de slechtste, meest inspiratieloze albumhoes van 2021. Onlangs besprak ik de EP T.L.C (Turnstile Love Connection), die als complete verrassing ineens online stond. Lyrisch zou niet het juiste woord zijn van mijn gemoedstoestand na het luisteren, maar gecharmeerd dekt de lading toch aardig. Inmiddels zitten we alweer in de maand september en is het volledige album daar, zoals gepland. Hardcoreband Turnstile brengt daarmee album nummer vier op de markt, maar zelden was er sprake van zo’n minimale verrassing.
Zo voor het verschijnen van Glow On was immers driekwart van de nummers al wereldkundig gemaakt. Daarnaast hadden alle fans van de band die wel met deze stijlwijziging uit de voeten konden (de old-school hardcore van weleer was immers ver te zoeken) het eerder uitgebrachte EP’tje natuurlijk al mat gedraaid. Destijds schreef ik over een bijzonder, sfeervol concept dat werd gecreëerd tijdens die vier nummers en talloze luisterbeurten van Glow On later (de plaat laat zich namelijk wel erg makkelijk beluisteren) merk je dat dat aspect op dit volledige album helemaal op zijn plek valt, aangezien alle nummers logisch op elkaar aansluiten en dezelfde ambiance ademen. Gelijktijdig neemt Turnstile vaker dan ooit tevoren gas terug en valt de band terug op gezapige songstructuren, waarbij alle muzikale venijn verdwenen is, als sneeuw voor de zon. Alsof drummer Daniel Fang de muzikale koers van zijn andere band Angel Du$t rechtstreeks heeft geïmplementeerd op Glow On. Tijdens Underwater Boi, Fly Again, Alien Love Call en New Heart Design horen we namelijk een mierzoete mix van pop, indie en punk: exact de kant die Angel Du$t ook opging tijdens de twee laatste albums Pretty Buff en Bigger House. Dat daarbij de beats, ritmiek en gitaarriffs ook nog eens gerecycled zijn van elkaar maakt het er allemaal niet beter op.
Tijdens de paar keer dat het nog wel genieten en swingen is, ligt het tempo doorgaans ook hoger. Old-school knallers zoals T.L.C. (Turnstile Love Connection) vinden we helaas niet meer terug op Glow On, maar de beentjes bewegen kan nog wel tijdens de vrolijke opzwepende klanken van Blackout, Humanoid/Shake It Up en de singles Mystery en Holiday. Wat overblijft is vooral veel gebakken lucht met een pijnlijk lege inhoud die na een paar keer rondspinnen al begint te vervelen. Fans van het eerste uur worden dan ook behoorlijk op de proef gesteld met dit vierde album. Dat Turnstile het live voor elkaar krijgt om ook dit werk te laten knallen staat buiten kijf, maar vastgelegd op plaat is deze stijlwijziging absoluut een spraakmakende keuze die ondanks zijn herkenbaarheid, allerminst memorabel uitpakt. Glow On zorgt voor grote contrasten onder de luisteraars: of je gaat dit geweldig vinden, of je kunt er niets mee. Ondergetekende kiest toch voor een pannenkoek mét krenten, zonder dat het daarbij zoeken is naar de extra lekkernij.
Score:
70/100
Label:
Roadrunner Records, 2021
Tracklisting:
- Mystery
- Blackout
- Don’t Play
- Underwater Boi
- Holiday
- Humanoid / Shake It Up
- Endless
- Fly Again
- Alien Love Call
- Wild Wrld
- Dance-Off
- New Heart Design
- T.L.C. (Turnstile Love Connection)
- No Surprise
- Lonely Dezires
Line-up:
- Brendan Yates – Zang
- Brady Ebert – Gitaar
- Patrick McCrory – Gitaar
- Franz Lyons – Basgitaar
- Daniel Fang – Drums
Links: