Dissection, Stockholm, Arenan, 30-10-2004
Sjonge wat hebben we lang moeten wachten op dit concert. 7 lange jaren heeft Dissection frontman Jon Nödtveidt in de petoet gezeten. Een straf
voor een domme moord die hij gepleegd heeft. Nu is hij weer op vrije voeten en is weer met zijn band Dissection aan de slag gegaan. Dissection heeft in de begin jaren 90
een zeer sterke cult status ontwikkeld en met klassiekers als The Somberlain en Storm Of The Light’s Bane laten zij menig metal liefhebber het hart sneller slaan. Voor dit verslag wil ik
verder niet al te diep ingaan op de verschillende feitjes der Dissection want die doen er nu niet toe, waar het omgaat is of Dissection zich live ook weer waar kon maken en of ze al dan niet
nieuw materiaal ten gehore zouden brengen. Dat is waar iedereen benieuwd naar is. Na menig kritiek hier op de site over het nieuwe sample-tje Maha Kali dat vorige week op de Dissection homepage is verschenen, was ik wel heel erg
benieuwd geworden naar de kwaliteiten van Dissection.
Gelukkig was ik zo fortuinlijk dat ik in het bezit was van een kaartje voor de “The Rebirth Of Dissection” openings gig hier in Stockholm. Een concert dat door de enorme vraag van fans uit zweden en het buitenland 3 keer verplaatst is naar steeds
weer een grotere buhne. Uiteindelijk belandde dit concert in Arenan, een prachtige plek voor dit concert. Zo’n 700 man was van heinde en verre gekomen om hier aanwezig te zijn. bussen vanuit de grotere steden in zweden deden hun aantreden al om 6 uur savonds. Ikzelf
ging pas om half 7 richting Arenan aangezien de support act pas om 8 uur gepland stond en omdat ik geen zin had om een uur in de rij te staan in de stromende regen. Uiteindelijk om kwart over 7 binnen gekomen was het er al aardig druk en hing er een gezellige sfeer. De merchendise van Dissection
vierde hoogtij, en de “foute” “Rebirth Of Dissection, European Tour 2004, Anti Cosmic Metal Of Death” shirts vlogen als warme broodjes over de toonbank. Hoezo “fout” zult u zich afvragen? Awel, achterop et shirt kreeg het stockholm concert en het concert van vandaag in frankrijk de maand november mee. Maar ik zal misschien wel de
enige mierenneuker zijn die daar op gelet heeft. Anyways, het was dus al lekker druk en het bier smaakte me erg goed. na een half uuurtje wachten was het 8 uur en zou het allemaal gaan beginnen.
Deathstars
Als support act van deze avond was de band Deathstars gepland. Ik was niet bekend met het geluid van deze band dus stond ik met een open mind, zoals elke recensent betaamt, het geheel te aanschouwen.
Nou, die open mind sloeg al meteen over naar de negatieve kant. deze band past geheel niet bij de muziek van Dissection, wat zich ook reflecteerde via de 20 fans van deze band die zich binnen de 700 aanwezigen bevonden. neen deze band doet het niet voor mij. Een krampachtig geluid door een band die erg graag met
Rammstein vergeleken wil worden. Dit wilde niet erg lukken en de zanger vond ik maar op een slechte Sisters Of Mercy kloon lijken, hierdoor klonk eigenlijk elk nummer hetzelfde. De bassist was een Marilyn Manson wannabee, en de rythm gitarist heeft volgens mij uren voor de spiegel gestaan om een zeer slechte
Dani Filth impressie neer te zetten. Jammer, en ik kon er niet meer mee dan er hartelijk om lachen. Met het geluid was overigens niks mis. Alles klonk zeer goed en perfect gemixed. Ik ben me ervan bewust dat ik op deze manier van schrijven misschien wat Deathstar-fans op de teentjes trap, maar dit is natuurlijk maar my humble opinion. Please don’t shoot the messenger!!!
Dissection
Na dit voor mij lacherige optreden was het tijd voor het wachten op Dissection, onder het genot van een smakelijk biertje duurde het toch nog vrij lang voordat Dissection het podium betrad, maar waar men lang op moet wachten, daar geniet men des te meer van. En dat was meer dan waar. Toen de lichten begonnen te dimmen en de spotlights op de Dissection omgekeerde kruizen vielen ging er een luid gejoel op
in het publiek. En toen de mannen van Dissection het podium betraden werd het een gekkenhuis. 700 man schreeuwen als 1 man: Dis-Sec-Tion, Dis-Sec-Tion, Dis-Sec-Tion!!!! En helaas toen alles los zou barsten was het gitaar geluid weg. Drum en bas waren aanwezig en gingen als een gek tekeer maar beide gitaristen (Jon Nödtveidt en Set Teitan) keken elkaar argwanend aan. Geen geluid… wat nu? Geluids technici kwamen metee het podium op om het euvel te verhelpen terwijl bassist Brice Leclercq en drummer Thomas Asklund er vrolijk op los ragden.
Wat ten zeerste door het zeer entousiaste publiek gewaardeerd werd. Eigenlijk was het wel cool, en na anderhalve minuut drum en bas geweld kregen de gitaren ook hun groene licht en knalde het concert van start. En hell-yeah!!!! Een groot gekkenhuis, er werd mteen een gigantische pit gecreeerd, en de lange haren zwiepten zich in de rondte. Een werkelijk kippenvel moment. De vocalen van Jon Nödtveidt waren agressiever dan ooit. Heerlijk, wat een opener!
Het tweede nummer “Frozen” werd ook uitermate strak uitgevoerd. En de respons van het publiek was wederom geweldig. Iedereen was hier om getuige te zijn van de “Rebirth Of Dissection” en wat een wedergeboorte kreeg men te zien. Echt fantasisch om alle gouwe ouwe klassiekers live te horen. De meeste fans rond om mij heen schreeuwden uit volle borst alle nummers mee. Ze waren alleen stil tijdens het 5e nummer, toen het nieuwe nummer Maha Kali ten gehore gebracht werd. Natuurlijk omdat men de tekst niet kende
en omdat men in spanning afwachtte hoe nieuw Dissection materiaal zou klinken. En nu wilt u natuurlijk weten hoe dat was… Maha Kali haalt het niet bij het oudere werk. De agressie is eruit, een geheel midtempo nummer met een zouteloos middenstuk alwaar Jan Nordveidt een tekst opdreund ondersteund door een vage indiaase vrouw die “Maha Kali” zingt. Totaal “Out Of Place”. Erg jammer, en ik vrees echt het ergste voor een nieuwe Dissection schijf. Van mij mag de nieuwe schijf precies hetzelfde klinken als Storm Of The Light’s Bane, na 7 lange jaren mag dat gewoon van mij.
Lekker agressief en snel met de nodige afwisseling, maar nee, Maha Kali klinkt niet zo…. Maar oordeelt u zelf.
Na dit nieuwe nummer werden er weer heerlijk golden oldies ten gehore gebracht. “Thorns Of Crimson Death”, “The Somberlain” en “Elisabeth Bathori” knalden werkelijk de zaal door. Het publiek ging compleet uit zijn dak en werkelijk elke gitaar melodie werd meegzongen. Ook dat zorgde weer voor kippevel op mijn armen. Dit is echt een van beste concerten die ik ooit gezien heb. Wat een publiek. Dit werd ook door Jon zelf beaamd door zijn opmerking: “Jullie zijn echt het meest geweldige publike dat we ooit gehad hebben!”. En dat Dissection er heel veel zin in had was over duidelijk. Na het eerste nummer waar men de gitaarmelodie ,die Jon speelde, werd meegezingen verscheen er een brede grijns op zijn gezicht. Hij was zichtbaar onder de indruk
van de 700 man die daar even compleet uit hun dak stonden te gaan. Hoogtepunt (voorzover het gehele concert minus Maha Kali dat al niet is…) was mijns inziens het nummer “Soulreaper”. Damn, wat een moshpit!!!
Dit is werkelijk een onvergetelijk concert voor mij en ik kan een ieder aanraden om ze over anderhalve maand ergens in nederland te gaan zien. Dit was echt rete gaaf!! Dissection HEERSCHT!!!
Uncomplete Setlist (in willekeurige volgorde, give me a break, ik stond veel te veel te genieten van het concert om elk nummer op te schrijven…):
- Frozen
- The Somberlain
- Crimson Towers
- A Land Forlorn
- Maha Kali
- Heaven’s Damnation
- Feathers Fell
- Night’s Blood
- Unhallowed
- Where Dead Angels Lie
- Retribution – Storm Of The Light’s Bane
- Thorns Of Crimson Death
- Soulreaper
- Elisabeth Bathori
Links:
(helaas ontbreken er fotos van het concert zelf, helaas heb ik niet de goede aparatuur om goede fotos te nemen van een concert, excuses voor dit ongemak…)