De heren van Oranssi Pazuzu zitten al lang en breed weer aan het bier op de terrassen van Tampere in Finland. De New Technocracy European Tour is immers alweer achter de rug. Het verslag van halteplaats De Helling in Utrecht ontbrak echter nog: Facebookredacteur Jeroen Slager ondervond de nodige fysieke ongemakken voordat hij alles kon uitwerken. Maar zie! Het is er! Mét foto’s van Ruben Verheul.
Op naar Utrecht voor één van de meest betoverende psychedelische blackmeta bands die deze aardbol telt. Oranssi Pazuzu is op tournee en doet het knusse De Helling aan. Beide voorprogramma’s zeggen me niets dus ik ben benieuwd wat me ten deel valt. Ik kijk al een tijdje uit naar dit concert nadat ik verbijsterd achterbleef bij het optreden van de band op Roadburn samen met Dark Buddha Rising: het welbekende Waste Of Space Orchestraproject. Nu weet ik dat dat een conceptalbum was dat daar integraal gespeeld werd, maar mijn interesse in beide bands was direct geboren.
Om in Utrecht te geraken heb je diverse mogelijkheden:
- De auto. Handig als je die ter beschikking hebt. Helaas, die heb ik niet, dus dat wordt ‘m niet.
- De immer onbetrouwbare afkorting NS, de Nederlandse Spoorwegen. Bij gebrek aan vier wielen moet het dus de “gele slang” worden.
Het voordeel van die slang is wel dat je op je gemak een biertje kunt consumeren zonder dat Meneer Agent je aanhoudt om te vragen wat je nu helemaal aan het doen bent. Zo gezegd, zo gedaan. Met een pint in de aanslag op station Alkmaar gaat het al meteen mis. Volgens mijn berekeningen zou ik precies om 18:30 uur in De Helling in Utrecht kunnen zijn om zo niets te missen van al dat geboden wordt. Ik kom dus ruim na 20:00 uur de zaal binnen om nog net de rug van Sturle Dagsland te aanschouwen terwijl hij het podium verlaat. Helaas. Na wat achteraf onderzoek en luisterbeurten vermoed ik dat ik er niet rouwig om hoef te zijn dat ik deze “grensverleggende” muzikant heb gemist. Dit is totaal niet mijn ding.
Na wat gezellig bijkletsen met diverse mensen die ik al een tijd, vanwege de welbekende reden, niet heb gezien, is het tijd voor het Braziliaanse trio Deaf Kids. Ook dit gezelschap zegt me niets en ik laat me dan ook graag verrassen met wat er komen gaat.
Dat ik word verrast is een understatement. Er wordt langzaamaan opgestart middels een basgitaar, zanger/gitarist (met geregeld een bongo tussen de benen) en een drummer die zich ook niet ongemoeid laat op een bongo. Men wil een soort salsa-achtige vibe creëren met een psychedelisch aspect er doorheen verweven. Ik heb even moeite om hier in te komen maar dan valt ineens het kwartje en valt me op dat mijn hoofd gewillig mee staat te knikken met deze bezielende klanken. Dit is intens! En het werkt. Het trio zorgt voor een traag hypnotiserende show en laat de goed gevulde Helling niet meer los. Er komt nog wat repeterende elektronica voorbij om het effect te maximaliseren en voordat je het weet is er drie kwartier voorbij en voel je je gelukkig. Wat een fraaie beleving was me dit.
Na een klein babbeltje met bassist Marcelo Dos Santos of er daadwerkelijk ook nummers werden gespeeld was het antwoord een schuchtere ja, maar met enige improvisatie die er middels de elektronica doorheen wordt verweven. Ik stel het me voor als “elektrisch Sjamanisme” en hij kan zich daar uitstekend in vinden. Na mijn volgende vraag welke nummers er gespeeld werden, stelt hij voor om contact op te nemen via Messenger. Helaas, tot op de dag van vandaag heb ik geen antwoord gekregen en na enig speurwerk of Setlist.fm heeft me dat ook niets opgeleverd. Al met al was dit zeer “betoverend” en kan ik een ieder aanraden om dit eens live te gaan bekijken en beleven.
Tijd voor Oranssi Pazuzu! Dit Finse vijftal bestaat sinds 2009 en is toe aan de vijfde langspeler in de moerstaal die handelt over allerlei abstractie en de kosmos. Ik zal u verder niet vermoeien met de tekstuele inhoud van de nummers die worden gespeeld daar ook mijn Fins niet meer is wat het is geweest… Geen idee dus waar deze heren het over hebben. Dat hoeft ook niet, want wat ze op het podium laten zien en horen laat genoeg aan de fantasie over.
Dit zijn werkelijk bijzonder intrigerende sprookjes die over het publiek worden uitstort. Geen vrolijke sprookjes overigens, dat hoor je onmiddellijk. De nummers worden met zoveel overtuiging en kracht vertolkt dat er weinig voor nodig is om hier kippenvel van te krijgen. IJskoude psychedelische blackmetalklanken vliegen de zaal in om iedereen te bevriezen alwaar hij op dat moment staat. En de band laat je ook niet meer los totdat het nummer is afgelopen om dankbaar het applaus in ontvangst te nemen. Als dit kleinood is verwerkt, brengt Oranssi Pazuzu je in no-time weer in trance en kan het volgende griezelverhaal je in angst achterlaten.
Dat ook deze heren hun instrumentarium beheersen, blijkt wel uit de diversheid die de revue passeert waarbij de schuiftrompet/trombone niet onvermeldt mag blijven. Een geweldig en ijskoude solo doet de je tot tranen geroerde gezicht bevriezen en dient als perfecte start voor het volgende verhaal dat Oranssi Pazuzu tot in de kunst kan verheffen. Na zes nummers is de verhalenbundel bijna leeg om vervolgens je ijskoude botten nog even fijn te vermalen tot kiezelstenen met twee toegiften.
Dan sluit het spookkasteel zijn gordijnen en blijf je verbijsterd achter met één enkele gedachte.
Ik wil MEER!
Setlist:
- Ilmestys
- Tyhjyyden sakramentti
- Uusi teknokratia
- Värähtelijä
- Kuulen ääniä maan alta
- Saturaatio
Encore:
- Oikeamielisten sali
- Taivaan portti
Datum en locatie
19 mei 2022, De Helling, Utrecht
Foto's:
Ruben Verheul (Wishful doing)
Link: