Master’s Paul Speckmann spreekt over de huidige toestand, Alive In Athens en gaat nog lang niet met pensioen

Nadat er bij Zware Metalen een recensie werd geschreven over het meest recente Master- album Alive In Athens deed ik daarvan, zoals altijd bij een verschenen review, een berichtje naar de Facebook van betreffende band. Er ontstond een kleine digitale conversatie waarin ik op een gegeven moment vroeg of ik met een webmaster of bandlid aan het chatten was. Het antwoord bestond uit een eenvoudig “Speckmann” en toen bleek dat de beste man dus sinds jaar en dag zelf het onderhoud van sociale media doet. Er ontstond spontaan het idee om de conversatie dan maar uit te breiden en er een officieel interview van te maken Hieronder staan de vragen en antwoorden van de heer Paul Speckmann zelf. De foto’s waar hij zelf op staat zijn uit het privé-archief van de beste man.

Hey Paul, hoe gaat het tegenwoordig met je? 

Met mij gaat het goed! Ik probeer positief te blijven in deze rare tijden. Een depressie ligt bij mij enigszins op de loer omdat ik het podium ontzettend mis! Sinds ik me 21 jaar geleden in Tsjechië vestigde, ben ik hier nog nooit zo lang onafgebroken geweest. Ik had nooit gedacht dat ik nu al ruim acht maanden thuis zou zitten. Ik hoop dat er snel een einde komt aan deze nachtmerrie. Soms is het net alsof ik in een slechte droom zit…

Het zijn uiteraard slechte tijden voor muzikanten. In welke mate heeft het virus effect op jou als muzikant en op persoonlijk vlak?

Er stond voor Master een Australische tour gepland en we zouden ook wat Aziatische landen aandoen. Daarnaast wilden we ook graag op wat Europese festivals spelen. Er stonden ook wat losse optredens met de gehele Amerikaanse line-up gepland. Alles werd abrupt afgezegd en wij hadden daar totaal geen zeggenschap over. Voor een band zijn dit echt klotetijden. Maar ja, we moeten verder met ons leven! Onze drummer Ruston werkt nu aan een solo-album en onze gitarist Pat doet nu de drums voor de Amerikaanse band Pessimist. Ik wens ze daar uiteraard veel succes bij. De tijd zal leren of we deze line-up kunnen voortzetten of dat het gedaan is. Persoonlijk oefen ik elke dag op zang en basgitaar in de kelder van mijn huis. Ik ga drie keer per week naar de sportschool en ik ga regelmatig de bossen in om paddenstoelen te zoeken. Daardoor blijf ik mentaal in balans. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik me nog bezig kan houden met de merchandise van de band. Veel muzikanten moeten nu op zoek naar ander werk.

Onlangs kwam er een live album (Alive In Athens) uit op het Nederlandse Doc Records. Hoe kwam je met hen in contact? 

Eigenaar Alwin Roes en ik kennen elkaar al jaren We leerden elkaar kennen toen ik eens op DocFest speelden. Hij nam een tijd geleden contact met me open vroeg of ik wat opnames had die hij op zijn label uit kon brengen. Ik suggereerde toen een live-album omdat ik nog wat opnames had liggen. Uiteindelijk koos Alwin voor de show in Athene.

Ben je nog de studio in gegaan om wat extra gitaren op te nemen en wat vocalen te dubben? Of is alles wat we horen die avond zo opgenomen?

Alles is die avond live opgenomen en er zijn geen overdubs gedaan. Een vriend van mij in Griekenland heeft het album wel opnieuw gemixt. Hij was van mening dat hij het geluid wat kon oppoetsen in zijn studio en met medeweten van het label hebben we daar toen voor gekozen. Savvis Betinis heeft het album vervolgens gemasterd en er is een speciale mastering voor de LP-versie gedaan. Hij heeft in mijn ogen uitstekend werk afgeleverd.

Het meest recente Master-album, Vindictive Miscreant, stamt alweer uit 2018. Kunnen we in de nabije toekomst nieuw werk verwachten?

Jazeker. Zodra ik een band kan formeren, zullen we nieuw werk op gaan nemen. Ik heb al dertien nummers klaar. En de rest van de bandleden hebben elk een nummer geschreven. Maar we weten nog niet wanneer het volgende album af zal zijn. Veel bands doen het schrijven en opnemen tegenwoordig met hulp van het internet. Ik neem liever in de studio op. Dat zal altijd zo blijven voor Master.

Ik was eerlijk gezegd verbaasd dat je de sociale media voor Master zelf runt. Kost het veel tijd?

Zoals ik al zei, ik heb tegenwoordig tijd zat.

Is het voor jou ook belangrijk om op deze manier in contact met je fans te blijven?

Ik heb altijd alle site’s zelf beheert. En natuurlijk is het belangrijk om contact met je fans te houden. Ik doe ook altijd alles voor de merchandise, zowel online als op tour. Ik wil graag de controle houden zodat ik precies weet wat goed verkoopt. Ik zie dat als onderdeel van mijn werk. Het hele pakket. Alles hoort erbij.

Master komt oorspronkelijk uit Chicago. Waarom ben je destijds naar Tsjechië verhuisd? 

Zoals de meeste mensen wel weten ben ik ooit ingelijfd door Krabathor. Daardoor kreeg ik de kans naar Europa te verhuizen en kon ik hier de vruchten van mijn werk plukken. Naar mijn mening zit de echte metal scene sinds jaar en dag in Europa. Ik mag dus van geluk spreken dat ik hier 21 jaar geleden naar toe mocht komen.

Heb je je Amerikaanse paspoort nog?

Jazeker. Ik zal altijd Amerikaans staatsburger blijven.

Je mocht dus ook stemmen. Wat zijn je ideeën over de laatste verkiezingen in Amerika?

Ik heb nooit geloofd in het Amerikaanse kiesstelsel. Eigenlijk interesseren politici me geen moer. Het zijn natuurlijk allemaal dieven. Als je de teksten van Master goed leest, zie je daar ook wel wat aanwijzingen voor. Onze vrijheid wordt ons met de jaren langzaam afgenomen. En de jongste generatie kijkt daarbij de andere kant op als je het mij vraagt. Het enige dat veranderd is de laatste jaren is het feit dat steeds meer mensen in verzet komen en zich tegen de overheid keren. Dat is natuurlijk geweldig, maar het is klaarblijkelijk al te laat. Wat betreft de presidentsverkiezingen lijkt het erop alsof er fraude is gepleegd. En als je kijkt naar wat er vandaag de dag allemaal mogelijk is op technologisch gebied dan zo dat zo maar eens waar kunnen zijn. Hoe dan ook, deze twee oude drollen zijn slechts marionetten in dienst van de rijke elite.

Je bent altijd wel betrokken bij een of ander muzikaal project. Is dat nu ook het geval? Een primeur mag best…

Er is op dat gebied weinig gaande. Behalve dat dat het zesde album van Johansson & Speckmann (The Germs Of Circumstance) net uit is. Het is verreweg het meest agressieve album wat we hebben gemaakt.

In je lange carrière heb je natuurlijk veel getourd. Een maatje van me speelde vroeger in Pleurisy. Hij kan zich nog wel wat anekdotes herinneren van de tour met Master. Wat is het grappigste dat jij on the road mee hebt gemaakt?

Dat vind ik een lastige vraag omdat er op een tour altijd veel gebeurd. Ik weet precies over wie je het hebt en zal nooit vergeten dat we vergaten dat Ed bij een tussenstop naar de WC moest en we hem daar per ongeluk achter lieten. We moesten toen een heel stuk terugrijden om hem weer op te pikken. Het was waarschijnlijk mijn schuld want toen we de bus uitgingen zei hij wel zoiets. Maar ik was afgeleid door het een of ander en we lieten hem daar dus achter. Sorry man!

En wat is het ergste dat je hebt meegemaakt terwijl je op tour was?

Een paar bandleden van de Engelse band After Death verdronken in de oceaan terwijl ze in Brazilië op tour waren. Een ware nachtmerrie. Maar dat verhaal bewaar ik voor mijn boek.

Daar wilde ik het ook nog even met je over hebben. In deze tijden waarin we in lockdown zitten, is het natuurlijk een mooi moment om aan je langverwachte biografie te werken. Het schijnt dat je al lang werkt aan “Speckmann Surviving the Underground”…

Daar zal je echt nog even op moeten wachten, vriend. Ik ben namelijk nog lang niet van plan om met pensioen te gaan. Ik zal mijn waarheid pas na mijn pensioen onthullen. Er lopen namelijk veel idioten rond die de waarheid niet willen horen.

Hiermee ben ik door mijn vragen heen. Bedankt voor je tijd en het laatste woord is aan jou.

Blijf veilig, houd afstand van elkaar en draag een masker. Ook al lijkt dit allemaal op een farce, je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen. Ik ben natuurlijk geen dokter en deze griep lijkt veel slachtoffers te maken. Dat wil de pers ons tenminste doen geloven. En ik wantrouw de pers en hun mening. Maar ja, een mening is net als een anus: we hebben er allemaal een. Let goed op jezelf en maak geen eind aan je leven. Er is nog veel om voor te leven. Op een dag gaat deze depressie weer weg. Net als deze ziekte, daar blijf ik in geloven. Support the underground!

Links: