Lacuna Coil – Op zoek naar harmonie
Het album Comalies van de Italiaanse band Lacuna Coil ging wereldwijd 500.000 maal over de toonbank, en is daarmee Century Media’s best verkopende act ooit. Op 31 maart komt de opvolger Karmacode uit. Zangeres Cristina en zanger Andrea praten over de hoge verwachtingen en de zoektocht naar balans in hun hectische leven.
‘Verwacht geen schokkende wijzigingen ten opzichte van Comalies’, zegt Cristina over het nieuwe album Karmacode. ‘We hebben enerzijds een melodieuze, Europese sound met veel aandacht voor vocale harmonieën. Ook gebruiken we wat mediterrane geluiden en traditionele instrumenten. Anderzijds hebben we de afgelopen jaren veel met Amerikaanse bands gespeeld en zodoende ook iets van die ruigere Amerikaanse sound opgepikt; heavy, groovy gitaren en een zware ritmesectie met veel nadruk op de bas. Al met al zijn de melodieuze stukken iets melodieuzer geworden, en de heavy stukken iets meer heavy.’
De tegenstelling tussen melodieus en heavy komt ook tot uitdrukking in de titel van het nieuwe album Karmacode. ‘Het is een samentrekking tussen karma en code’, ligt Andrea toe. ‘Karma staat voor spiritualiteit en vertegenwoordigt het dromerige aspect in onze muziek. Code staat voor technologie en vertegenwoordigt de hardere, ruigere klanken. Daarnaast is de tegenstelling tussen spiritualiteit en technologie een centraal thema in onze teksten. In de moderne maatschappij ligt veel nadruk op technologie en materialisme, maar we hebben ook behoefte aan spiritualiteit of geestelijk welzijn. We hebben enorm veel welvaart, maar zijn we er ook gelukkiger van geworden? Dat vind ik een interessante vraag.’
‘In ons leven als muzikant hebben we ook met die tegenstelling tussen techniek en spiritualiteit te maken’, vult Cristina aan. ‘Op vele vlakken zelfs. Als we nummers maken, zijn we enerzijds bezig met een gevoelsmatig, creatief proces. Maar anderzijds hebben we te maken met de techniek van opnameapparatuur en instrumenten. En als we fans ontmoeten,
merken we dat zij op zoek zijn naar menselijk contact; dat zij hun gevoelens met ons willen delen.
Maar de platenmaatschappij heeft een materialistische benadering; die ziet de fans toch in eerste instantie als consumenten die CD’s kopen. Nog een voorbeeld: als we aan het toeren zijn en op het podium staan, krijgen we daar veel vibes en energie van.
Maar ondertussen rijden we rond in een grote bus, luisteren naar mp3’s en houden contact met het thuisfront via internet. Zoals je ziet is de tegenstelling overal: techniek en spiritualiteit, code en karma. En je hebt beide aspecten nodig in je leven. Je moet ervoor zorgen dat die twee in harmonie zijn. Hoe ik dat doe? Ik probeer altijd aandacht te hebben voor de gevoelskant. Ik vind het belangrijk om contact te hebben met mensen, om een connectie te voelen, om warmte uit te stralen.’
Hoge verwachtingen
De productie van het nieuwe album was weer in handen van Waldemar Sorychta, net zoals op alle voorgaande Lacuna Coil-albums. ‘We hebben wel overwogen om dit keer iemand anders te gebruiken, maar in de loop der jaren is Waldemar een vriend van de band geworden, iemand die onze sound begrijpt en met ons meedenkt’, aldus Andrea. ‘We hadden wel wat andere namen in ons hoofd, maar die vroegen te veel geld. Daar hebben we voor bedankt. We spenderen dat geld liever aan meer tijd in de studio en meer aandacht voor de mix. De mix van Karmacode is trouwens verzorgd door de Nederlander Ronald Prent, die onder andere Rammstein, HIM en Iron Maiden deed. We zijn blij met het resultaat.’
Lacuna Coil’s platenmaatschappij Century Media is ook blij. Heel erg blij zelfs. Comalies verkocht immers een half miljoen keer; de teller in Amerika staat momenteel op 270.000 stuks. Maar ook al schept dit succes verwachtingen voor de toekomst, toch voelen Cristina en Andrea geen druk om met het nieuwe album de verkoopaantallen van het vorige te evenaren. ‘We hebben een tijd geleden al tegen elkaar gezegd dat je niets bereikt door jezelf druk op te leggen. Je helpt het creatieve proces er niet mee. Integendeel zelfs. Dus hebben we zo onbevangen mogelijk aan de nieuwe nummers gewerkt. En dat was wel eens moeilijk, want natuurlijk probeert het platenlabel een beetje over je schouder mee te kijken en goedbedoelde adviezen te geven. Comalies was erg succesvol, en Century Media zou dat natuurlijk ook graag met Karmacode zien gebeuren.’
‘Ook hier zoeken we weer naar harmonie tussen twee uitersten. Natuurlijk willen we veel CD’s verkopen, maar we willen óók creatieve bevrediging. We hebben dan ook bewust niet geprobeerd om een succesvolle song als Swamped of Heaven’s a lie te kopiëren. Dat is namelijk vanuit creatief oogpunt oninteressant, en het zou ook gewoon stom zijn. Er is immers geen formule om een succesvolle song te schrijven. Die magie werkt steeds weer anders. Er is ook geen recept om een succesvolle band te worden. Wij kunnen allen maar ons best doen en naar ons gevoel luisteren.’
En heel veel touren. Lacuna Coil is sinds 2002, toen Comalies uitkwam, bijna constant onderweg geweest. Vooral in de Verenigde Staten. Ze toerden daar met P.O.D, Type O’ Negative, Anthrax, Opeth, deden een eigen headline-toer en gingen bij radiostations langs om akoestische sets te spelen.
Ozzfest
Maar de allergrootste ervaring op het gebied van toeren was natuurlijk Ozzfest. ‘Dat was echt te gek’, vertelt Cristina met een grote glimlach. ‘Wel heel spannend, want we speelden voor heel veel bezoekers. We speelden op het tweede podium en hadden steeds maar twintig minuten om te spelen.
In die twintig minuten moet je je echt bewijzen. Maar het was ook heel gezellig, het was net een groot zomerkamp.
We sliepen in tenten, aten van de barbecue en hadden vrij primitieve sanitaire voorzieningen. De bands die op het hoofdpodium speelden, hadden een luxe backstage-area met goeie voorzieningen, maar voor ons tweede podium-bands was het erg rock n’ roll, haha. Gelukkig kregen we hele goeie respons uit het publiek. We hebben daar veel CD’s verkocht en handtekeningen uitgedeeld. Er speelden veel van die boze metalcore bands, zoals Hatebreed en Shadow’s Fall. Wij klinken heel anders dan die bands en sprongen er daarom echt uit.’
Hoe zit dat eigenlijk met Ozzfest, moet je als band betalen om mee te mogen met dat circus? Volgens Andrea krijgen de bands op het hoofdpodium wel betaald, omdat zij de publiekstrekkers zijn. Maar de beginnende bands op het tweede podium moeten ‘promotiekosten’ betalen om boekjes, flyers en advertenties te bekostigen. Daarom zie je dat sommige bands bijvoorbeeld maar tien optredens doen; ze hebben maar voor tien optredens betaald en daarna neemt een andere band hun plaats in. ‘Het is een investering om door te breken; voor ons heeft het goed uitgepakt’, aldus de sympathieke zanger. Geruchten dat Lacuna Coil dit jaar niet hoeft te betalen, omdat ze op het hoofdpodium van Ozzfest zouden spelen, werden onlangs bevestigd op de homepage van Lacuna Coil.
De hardwerkende Italiaanse band is dus al druk bezig om de volgende tournees te plannen. En dat terwijl Lacuna Coil zoals gezegd de laatste jaren non-stop bezig is geweest. Want naast alle Amerikaanse tournees, Europese tournees, losse optredens en zomerfestivals, moesten er ook TV-optredens, promotiecampagnes, videoclips en fotoshoots worden gedaan. ‘Als je lekker thuis wil zitten, dan moet je een andere baan zoeken’, lacht Cristina. ‘Als je echt wilt doorbreken, dan moet je er gewoon veel voor over hebben. Vooral heel veel live spelen; in elk land moet je het publiek voor je winnen. Rock n’ roll is hard werken! Zoals het AC/DC-nummer gaat: ‘It’s a long way to the top, if you wanna rock n’ roll’. Die song slaat de spijker op zijn kop!’