Interview met Throne of Katarsis
De laatste jaren begint de black metal-scene behoorlijk verdeeld te worden tussen bands die voor uitstormen en anderen die trachten terug te vallen op de oude wortels vanuit de jaren ’90. Elk met zijn voor- en nadelen uiteraard. In het progressievere vinden velen zich op die manier niet gauw thuis, terwijl de aanhangers van het gouden tijdperk merken dat de meeste pogingen die worden ondernomen om terug die oude duisternis op te roepen hervalt tot het brengen van loutere clichés. De band Throne of Katarsis bewandelt in mijn opzicht op perfecte manier de gulden middenweg: oud, vuil en ijskoud materiaal, maar gebracht op een erg sterke manier en met een psychedelische noot. Aangezien de nieuwste release van de heren, Ved Graven, een feit is, vormt dit de ideale gelegenheid om frontman Infamroth wat vragen te stellen.
Bedankt voor dit interview Throne of Katarsis! Om te beginnen gefeliciteerd met de release van jullie derde album Ved Graven, het is inderdaad een terugkeer naar de kilte van het graf.
Waarvoor staat de naam van jullie band eigenlijk? Is er iets/iemand waar het zuiveren naar refereert?
Negen jaar dienst voor de Duivel heeft een invloed op ons gehad. Wij zijn nu in staat om heel wat dieper te gaan zoeken in de ‘Eeuwige Afgrond’, en we brengen de stem van de dood terug tot deze dimensie op grotere schaal dan voorheen. Maar sinds we dit duistere kanaal creeërden, hielden we ook de verbinding tussen de werelden open. Het resultaat was reeds te horen op onze twee voorgaande albums, en nu zelfs sterker op ons nieuwe album Ved Graven. De uitroeiing van het heilige bleef steeds een belangrijk element, de ‘Onheilige Holocaustwinden’. Dit idee kan verwijzen naar de ‘catharsis’, maar eveneens kan het gaan om het zuiveren van jezelf, de oude waarden ombuigen, en jezelf maken tot het Beest. De ‘throne’ is jouw eigendom, die van het innerlijke beest, en daarom ook die van Satan.
Hetgeen ik opmerkelijk vind aan jullie band is dat het gaat om nog één van de weinige Scandinavische bands die erin slaagt om hoogstaande oldschool black metal te brengen. Uiteraard blijven velen dit proberen, maar het blijft meestal beperkt tot het imiteren van materiaal uit de vroege jaren ’90. Wat is jullie geheime ingrediënt? Is het misschien de invloed van Sanrabb, jullie gitarist? Ik kan duidelijk enkele invloeden terugvinden van oude Satyricon (Shadowthrone).
De kunst die we brengen begon reeds te wijzigen toen we dit album schreven, zelfs al voor Sanrabb een lid was van de band. Naar mijn gevoel waren we op weg naar een meer duistere richting, maar er is geen twijfel mogelijk over het feit dat het album niet dit resultaat had opgeleverd zonder zijn inbreng. Hij bracht heel wat kwaadaardige energie, die heel inspirerend werkte op de evolutie van het materiaal, en het duistere element nog meer accentueerde. We streven niet naar een geluid als dat van de pioniers, maar gewoon rechtstreeks vanuit onze ziel schrijven (welke verkocht is aan de Duivel), en leven van de ‘duistere kunst’. Dat is het enige antwoord op je vraag.
Ved Graven is ook de eerste full-length met jullie nieuwste gitarist, ook een lid uit de band Gehenna. Hoe verliep jullie coöperatie tot dusver? Is er een specifieke nieuwe invloed, of valt zijn manier van spelen gewoon perfect te combineren met wat jullie brengen?
De manier waarop hij gitaar speelt is de reden waarom we ervoor gekozen hebben om hem als lid aan te werven. Hij vult het proces aan met zekere elementen, maar nog steeds op een manier waar we allen tevreden over zijn. Hij kwam in de band vlak voor de opnames van dit album, en hij draagt momenteel al bij in het materiaal dat we nu produceren: ‘black magic’ voor het vierde album.
Een ander sterk punt van jullie band is het psychedelische element dat jullie verwerken in jullie nummers. Zijn er bepaalde bands die jullie hebben beïnvloed op dit vlak?
Ja en neen. De jaren ’70 zouden er misschien mee te maken kunen hebben, maar ik zou geen enkele effectieve invloed kunnen prijsgeven. Dit is gewoon een resultaat van onze zieke geestelijke toestand, en om onze visioenen te volbrengen was dit een factor die op erg natuurlijke wijze tot stand kwam.
Op Helvete: Det Iskalde Mørket was het vooral de titeltrack die mijn aandacht trok. Ik merk heel wat gelijkenissen op tussen beide albums, maar wat zouden jullie graag promoten als het vernieuwende aspect voor de fans die het nieuwe album nog niet kochten?
Dit is een reis die verder gaat dan de vorige plaat, deze keer gaat het tot in het graf. De atmosfeer is donkerder en vuiler. Het ontneemt je alle fysieke en mentale energie.
Normaal hadden we verwacht dat jullie doorheen Nederland en België zouden touren in oktober, maar deze concerten werden gecancelled. Hebben jullie nog plannen om ons in de nabije toekomst nog eens terug te bezoeken?
De tour werd een regelrechte tragedie, we zijn nog steeds verdomd pissig omwille van alle afzeggingen! Er zijn momenteel geen concrete plannen, maar ik ben er zeker van dat we op z’n minst terugkomen voor enkele optredens in Nederland. Baroeg/Sathanas In Gloriam heeft ons al gevraagd, misschien België ook al.
Ik heb nog nooit de kans gehad jullie live aan het werk te zien. Hoe brengt jullie band de vocalen en het gedeelte op keyboard? Brengen jullie gastmuzikanten mee of laten jullie die stukken gewoon vallen?
We laten de stukken op keyboard eruit live, voor nu toch nog. Het opgenomen orgelgedeelte op het album duurt maar enkele minuten, dus het is niet zo’n groot verlies. Dit onderdeel werd eigenlijk opgenomen in een nabijgelegen kerk. Ik kan over dit gebeuren uiteraard niet teveel vertellen, maar we zijn erin geslaagd om ’s nachts de kerk binnen te dringen zonder dat iemand ervan wist, want uiteraard werden die opnames niet toegelaten. Het feit dat we de meest duistere muziek ooit speelden in een christelijk gebouw was voor ons een aparte ervaring.
Ik ben onlangs nog wat materiaal van jullie tegenkomen dat werd opgenomen in Baroeg in 2009. Hadden jullie het naar jullie zin daar? Wat vonden jullie zelf van de Nederlandse scene, het bier en de vrouwen?
Je hebt het wellicht over de DVD In Nomine Dei Nostri Satanus. Dit was het laatste concert van onze eerste tour en ik kan je verzekeren dat we niet erg gezond voor de dag kwamen. Ik herinner me dat ik dacht ‘How the Hell can we pull this through?’, voor we op het podium moesten. Maar dan begon het ritueel, we werden allemaal bezeten, en het werd een erg aangenaam concert.
Het werd opgenomen met vier analoge camera’s, eigendom van Obscurus, het brein en organisator achter Sathanas In Gloriam (waar dit werd opgenomen). Het bleek echter zo goed te zijn dat hij er een DVD van wilde, wij gingen akkoord. Het was zeker een speciale aangelegenheid, de stemming en de atmosfeer waren erg apart, niet zoals het ordinaire metalfestival, eerder het tegengestelde.
Er zijn heel wat interessante groepen terug te vinden in Nederland, Urfaust bijvoorbeeld, waar we samen het podium mee gedeeld hebben in 2010. Ik ben een grote fan, het is een uniek en voortreffelijk gevoel dat ze creeëren in al hun opnames. Kjeld deed het ook erg goed, beter dan hun opnames. Maar terug naar het ritueel: Als er mensen vooraan het publiek staan die al je teksten kennen, zelfs de Noorse, dan ervaar je een speciaal moment.
-55m.jpg)
Zou er in de nabije toekomst eventueel nog een andere live-opname komen? Is er een bepaalde plek waar jullie graag wat videomateriaal zouden opnemen? Zijn er misschien plannen voor een officiële video voor toekomstige nummers? (of nummers op Ved Graven?)
Live-recordings? Ik denk het niet. Op vlak van een gewone video: ik wacht nog steeds tot ik eindelijk eens een goede black metal-video te zijn krijg, want er bestaan er geen. We hebben het er al over gehad om er misschien een te doen, we hebben wel wat ideeën. Low-budget, home-made beeldmateriaal, om het gevoel dat de muziek brengt te versterken. Obscure shit, verontrustend en obscuur. Zonder ook maar één bandlid dat tracht te doen alsof hij een instrument bespeelt in het bos, of die grimme bekken trekt naar de camera. Dat laten we over aan de idioten die black metal vernietigd hebben.
Zijn er nog enkele laatste woorden waarmee jullie het Nederlandstalige publiek willen vervullen met de geest van Throne of Katarsis?
Neen. Maar als je toch het album een luisterbeurt wil geven, doe dan het licht uit en gebruik dit stuk vergif zoals het hoort. Jij hebt zonder twijfel innerlijke demonen, zij zullen de boodschap begrijpen. Ga het verdomme niet als een dwaas op Youtube beluisteren, zo verpest je de ervaring. I Evig Blasfemi!
Links: