Interview met The Amenta
Een digitale reality-check. Zo kon ik het nieuwe album n0n gaan bestempelen. Dit schijfje behoefde wel wat uitleg vond ik, en dat vond zanger Timothy Pope ook. Met een zelden geziene gretigheid werden de vragen beantwoord. In een vlaag van trots gaf Timothy zijn respons, waarvan je hier de neerslag terugvindt.
Procifiat met jullie n0n-prestatie. Het album is zijn luisterbeurt zeker waard. Hoe succesvol voelen jullie zich met deze nieuwe telg?
We zijn zeer tevreden met n0n.
Occasus was onze eerste grote realisatie. Het was een opwaarts gevecht en een grote opluchting om dat album te creëren. n0n geeft wel een completer beeld van The Amenta.
Occasus is een prima album, maar een beetje onderontwikkeld. We schreven het meeste materiaal van die plaat wanneer we achttien jaar waren, en over de tijd heen is het wat verfijnd geworden. Het behoort dus grotendeels vast aan het verleden. n0n is meer waar we nu voor staan. Het is experimenteler dan Occasus, gelaagder ook. We hebben uitstappen gemaakt in de wereld van dub en noise, en dat is zeker hoorbaar.
Het is extremer en minder “metal”. Het album is waar we voor staan en waarin we momenteel in geloven. Occasus was onze groei van black metal band naar iets ongewoons, op n0n spreidden we onze vleugels voor de eerste maal.
Evolutie is een essentieel element in jullie manier van muziek maken en beleven. Welke fase is dit?
Evolutie is zeer zeker een primordiaal element van The Amenta. Wanneer we begonnen met het schrijven van dit album hadden we slechts één richtlijn. Het moest radicaal verschillen van Occasus, en het moest een uitdagend en ontwikkelend album zijn. Ik vind dat bands die album na album hetzelfde uitbrengen niet hard genoeg werken. Het is het equivalent van een conversatie waarbij telkens drie dezelfde woorden worden gebruikt. Hoe meer je dezelfde zaken zegt, hoe minder betekenis het krijgt. Ik vind dat evolutie een rariteit aan het worden is, terwijl we nieuwe blokken aan het muzikale gebouw zouden moeten toevoegen. Ik ben het kotsbeu van altijd dezelfde muziek te moeten aanhoren. Bands die extreme muziek maken dagen de luisteraar constant uit. Dat is toch een stelling die The Amenta inneemt. Ik kan dus ook niet zeggen welke fase dit is, of garanderen dat we de volgende keer niet weer gans anders zullen gaan klinken. Al zal de sound wel verschillen, dat is zeker. En er zal ook geen tweede band zijn als ons. We zijn zeer geïnteresseerd in andere klanken en ideeën. We geloven niet in plastiek imitatiegedrag, en niet in heldengedrag. Liever individualisme en evolutie van geluid.
In termen als muzikaliteit, kun je dan spreken over een beter of slechter album, of is dat spreken met een gebrek aan relativisme. Het gebruik van de multidimensionaliteit, maakt dat voor jullie een verschil uit qua appreciatie voor jullie eigen werk?
Het nieuwe album vertegenwoordigt ons beter. We zijn nooit bang geweest om nieuwe horizonten op te zoeken, alleen zijn we steeds verder gaan kijken. n0n is gedetailleerder, technischer en ontwikkelder. Ik kan niet zeggen dat het beter of slechter is, beide albums zijn momentopnames van onze plaats in tijd en ruimte. De ruimte is alleen uigebreider geworden. Elke stap is onmisbaar en onvervangbaar. Maar ik hang er geen waardeoordeel aan vast.
De industriële klanken op n0n hebben veel weg van bands als Sonar en Tumor, of bands die je kunt aanschouwen op Maschinenfest. Ben je vertrouwd met deze muziek of is dat eerder toevallig?
Ik luister vele genres, onder andere industrial en power electronics. Ik hou van experimentele muziek, en dat leidde mij naar het rauwere gedeelte van het industriële spectrum. Met de scene zelf heb ik weinig te maken, buiten het feit dat het me interesseert als toehoorder. Ik kan het makkelijk integreren in The Amenta, dus ik heb niet echt de behoefte om een andere band op te richten in deze richting.
Het is wel een zeer fascinerende vorm van muziek, die jammer genoeg ook copycat gedrag ondervindt, hetgeen bij extreme metal ook het geval is. Er zijn veel schitterende formaties, maar er zijn er minstens evenveel bands die schaamteloos Whitehouse en The Grey Wolves kopiëren.
Ik heb vernomen dat tijdens het opnameproces de studio vol liep met gasten die een bijdrage deden op n0n. Klopt dat?
Ja, we hadden veel gasten tijdens n0n. Vooral vocale bijdrages zijn er geweest. Jason Mendonca van Akercocke op het nummer Whore, met zijn indrukwekkende gesproken vocalen in de verzen. Alex Pope van Ruins op het ganse nummer Dirt. Nathan Wyner van A Secret Death deed cleane vocals op Spine en ook Alice Daquet (Sir Alice) droeg zijn steen bij op Skin. Het was een groot plezier en een nog grotere eer om deze mensen op de plaat te kunnen inbrengen. Ze hielpen ons om onze visie te realiseren.
Er waren ook instrumentale bijdrages: Nathan Jenkins op bass (Skin), hij speelde ook op de Mictlan MCD en doet livebijdrages. De drums op Skin zijn gedaan door Nick Readh, hij doet regelmatig mee met ons. Werkelijk een uitstekende drummer die man. Hij slaat harder dan gelijk wie die ik ooit heb bezig gezien. Zijn bijdrage is verbazingwekkend, echt waar.
Het beeld dat men zou kunnen krijgen van The Amenta is eigenlijk niet bestaand. Is jullie concept leeg, of is dat lege concept net jullie concept? Of is er gewoon geen concept?
Het beeld van een band is uiteindelijk het artwork. Er is geen verschil tussen hoe een band zichzelf voorstelt en hoe ze hun album presenteren. En net als het artwork verandert ook het beeld van de band. Voor dit album hebben we onze gezichten bedekt, en hebben we de beeldschermen als focus naar voor gebracht. Een van de belangrijkste thema’s op dit album is de persoonlijkheidscultus in relatie met de gemediatiseerde macht die er heerst. We wilden refereren naar de media, maar zonder onze ego’s daar aan te koppelen. In essentie is The Amenta muziek, het gaat niet over de mensen die de muziek maken. Er is inderdaad doelbewust getracht om geen imago te creëren.
Een concept is er dan weer wel. Dat is eigen aan The Amenta. Zelfs als je de lyrics diagonaal leest, kun je zien dan we een idealistische band zijn, ondanks alles.
We geloven dat de mensheid verdorven is, als zwijnen die zich voordoen als goden.
Ons album handelt over het feit dat mensen primitief denken en handelen.
Ze reageren in plaats van te handelen met ratio. Dit is beanalyseerd in de teksten door middel van politiek, verslaving en prostitutie.
Het digitale aspect is sterk aanwezig in jullie nieuwe album. Hoe ga je om met de ironie van het gebruik van digitalisme en de digitale bedreiging?
Ons probleem met de media en de digitale bedreiging is dat mensen het toelaten om gemanipuleerd en beïnvloed te worden. Er is niets mis met de media op zich of het gebruik van digitale technologie om je verhaal of mening de wereld in te sturen. Het is ook geen misdaad om mensen te beïnvloeden of zelfs manipuleren, wel in het feit dat mensen anderen toelaten hen te manipuleren. Wij zijn dan wel een digitaal-aangedreven band, maar we maken wel degelijk een onderscheid tussen het middel en de misbruiker. Ook al maken we er gebruik van, dat betekent niet dat we er afhankelijk van zijn, of dat we er ons laten door controleren of zelfs definiëren.
Steek je veel energie in de teksten, wetende dat de intensiteit en de composities het leeuwendeel van de aandacht van de luisteraar opeist?
Ik ben er mij erg bewust van dat mensen grotendeels de teksten negeren of verkeerd begrijpen. Uiteindelijk komen we ook uit een genre waar debiliteit en een gebrek aan intelligentie bij een zanger soms geprezen wordt. Maar we hebben altijd getracht om de vocalen en dus ook de teksten verstaanbaar te maken, dus het is een vrij belangrijk aspect in The Amenta.
Natuurlijk steken we veel tijd in de teksten. We benaderen de muziek niet als een prêt-à-porter object. We streven op elk vlak naar een zo goed mogelijk resultaat. Lyrics zijn belangrijk voor mij. Het boeit me niet of mensen ze begrijpen of niet, of ze er mee akkoord gaan of appreciëren. Voor mij zijn ze extreem belangrijk, en niet alleen bedoel om het de grunter makkelijker te maken om zijn lettergrepen eruit te krijgen.
Zijn jullie eigenlijk tevreden bij Listenable Records? Hoe komt een Australische band eigenlijk bij een Frans label?
Ja, we zijn heel tevreden bij Listenable. Ze doen erg hun best voor ons. Ze zijn ondersteunend en begripvol, we zijn verdomme vier jaar bezig geweest met dit album weet je wel!! Haast iedere dag hebben we contact met hen. We mailen over en weer, over ideeën voor nummers en dergelijke. Veel en makkelijk contact.
Sommigen onder ons zijn zeer benieuwd naar nieuw Ruins-materiaal. Enig nieuws daarover?
Ruins en The Amenta zijn niet aan elkaar gelinkt eigenlijk, behalve het feit dat we goede vrienden zijn. Natuurlijk is drummer David Haley in beide bands actief, maar projectmatig heeft het verder niets met elkaar te zien.
Ik weet wel dat Alex Pope en David een nieuw album klaar hebben, hopelijk komt het snel uit. Het is een pracht van een band, en beestige vrienden. Fijn om ze beiden ook op het n0n-album te kunnen krijgen.
Zeer bedankt voor dit interview. Wil je nog een kans wagen om mensen aan te zetten tot het luisteren van het nieuwe album?
Ook erg bedankt! We willen zeker nog meer mensen aanzetten tot luisteren ja. Ik weet dat het een uniek en uitdagend album is. Veel muziek prikkelt de zintuigen , maar dit album zet je geestelijk vermogen aan het werk. Dit is muziek voor de mensen die moe zijn van copycat-brol. Er zit een kans in dat dit album je leven zal veranderen! En kom ons zien, we gaan op tournee met Vader en Deicide. Er zijn twee shows in Nederland. Acht januari in Tilburg, en negen januari in Haarlem!
Fijn is dat! Zeg, heb je je familie al eens laten luisteren naar n0n? Met succes?
Jazeker! Ze vinden er niets aan! Misschien volgende keer… (lacht)
Misschien.
Links: