De heren van Schizophrenia, het voormalige Hämmerhead, hebben duidelijk iets te vieren. De line-up van vroeger is weer samen en op Antwerp Metal Fest brengt deze een eerste show vol vuur. Reden genoeg om hen achter de schermen wat vragen te stellen. In het Engels, aangezien er twee Italianen in de band zitten, maar dat vertalen we even.
Jullie zijn nog een vrij jonge band, maar ik bekeek en beluisterde jullie concert en het klinkt echt oud en vuil. Ik neem aan dat een plaat dan ook zo gaat klinken?
Lorenzo (drummer): Absoluut, man. Zo moet het klinken!
Hoe voelde het vandaag, terug samen op de planken?
Ricky (zanger/bassist): Geweldig. Eigenlijk stapte ik het podium op en nam ik zonder nadenken mijn bas. Ik stond er niet bij stil hoe veel mensen er eigenlijk op dit uur al stonden. Toen we begonnen schrok ik wel even, want de opkomst was echt wel behoorlijk. Dat had ik niet verwacht. We speelden hier ook enkel nog maar voor de wedstrijd en toen was er zeker zo veel volk niet. We waren echt aangenaam verrast. Zeker ook omdat het de eerste show was met Lorenzo er terug bij.
Wat nu de show gedaan is? Het lijkt een cliché als thrash/deathmuzikanten van het ruige type dat jullie wat afbreken. Ik hoorde dat er een zwembad staat backstage, gaan jullie daarin plassen?
(allen lachen)
Ricky: Ik denk dat ik zo meteen wel even in mijn broek ga plassen na al dat bier. Misschien dat ik maar gewoon in bad ga, dan moet ik iedereen mijn buikspieren niet laten zien.
Lorenzo: Ja, fijn zo’n zwembad met dit weer.
Jammer dat jullie hier vorig jaar niet stonden, toen stond Sepultura hier en ik neem aan dat jullie naam daarvan afgeleid is. Die band klinkt wel helemaal niet meer zoals toen, stoort jullie dat?
Lorenzo: Hetgeen mij zo stoort is het feit dat de energie uit de muziek gezogen wordt door de moderne productie. Het is uiteraard een natuurlijke ontwikkeling van muziek en die energie die we zoeken ontbreekt vaak in moderne thrash, zonder afbreuk te doen aan moderne bands, want ik hou er best wel van. We zijn echter zelf op zoek naar meer agressiviteit en geweld. We hadden het er gisteren nog over, dat bepaalde bands gaan voor een grappig type thrash. Dat is ok, maar het is zeker onze stijl niet. Wij gaan eerder voor de donkere, agressieve thrash zoals die van Kreator, Slayer en Sepultura in de beginjaren. Dat klonk kwaadaardig.
Romeo (gitarist): Het had een zeker gevoel en dat vind je zo weinig nog terug. Vuur en passie!
Ricky: Een band kan zeker haar muziek wel brengen op een passioneel niveau, maar het gaat eerder om het gevoel bij mij. Muziek moet kwaadaardig klinken en agressief. Dat proberen we te doen en ik hoop dat het publiek het gevoeld heeft. Ik hou niet zo van die “pizza thrash”.
Ook al ben je Italiaan.
Ricky: (lacht) Ik zet Pavarotti op als ik pizza eet.
Zijn er plannen voor een album, nu deze line-up terug volledig is?
Lorenzo: Het is het eerste optreden dat we met deze line-up eigenlijk niet meer Hämmerhead zijn, maar Schizophrenia. We wilden ons ook afscheiden van wat die band was, met allemaal nieuwe nummers en met nieuwe mensen. Na de zomer willen we een EP opnemen en dat zal ook het eerste wapenfeit zijn van deze band. Hämmerhead, dat is voor ons een andere band.
Begint het schrijfproces dan nu ook opnieuw, of is er de voorbije twee jaar fel geschreven?
Lorenzo: Zij hebben de nummers geschreven en ik ben een jaar en acht maand geleden bij de band gekomen. Toen kreeg ik echter een probleem met mijn gezondheid. Ze hadden echter alle drumlijnen al geschreven en ik hoefde maar een paar zaken aan te passen, ik vond het echt goed. Zij deden dus al het zware werk en nu voeg ik een paar dingetjes toe, wat energie bijvoorbeeld.
Ricky: We deden toen thuisopnames, om te horen hoe het allemaal klonk. We schreven dus ook wat drumlijnen en uiteraard was zijn vibe nadien erg belangrijk.
Thuisopnames, maar dus nog geen verdere opnames. Een drukke zomer met andere woorden.
Lorenzo: Absoluut. We mikken er echt op om een goede EP af te leveren. Niet amateuristisch. We gaan opnemen in Project Zero Studios, waar Carnation ook de laatste plaat heeft opgenomen.
Die band doet het echt enorm goed. Zij staan niet enkel in andere landen, maar ook in andere continenten. Is dat jullie doel?
Lorenzo: Zeker. We kijken ook echt wel op naar hen, naar de manier dat ze op de planken staan en de show die ze brengen. Ik kijk ernaar uit om samen met hen te spelen en ik vind Carnation een goed voorbeeld van een sterke band in België.
Zij zaten hier vorig jaar, waar jullie nu zitten. Toen zaten ze plots in Zuid-Amerika en even later bij Season of Mist. Labelplannen zijn misschien nog wat vroeg voor jullie?
Ricky: We zijn er nog niet zo mee bezig.
Lorenzo: Het is van belang dat die EP goed is daarvoor. Dat is ook waarom we er nu nog geen langspeler van maken.
Die releaseshow van Carnation is op 25 augustus in Aarschot. Jullie staan in het voorprogramma en ik zal er zijn. Jullie EP nog net niet dan?
Lorenzo: We zijn er nog altijd wat over aan het praten wanneer precies, maar het zal wel na deze zomer worden.
Ricky: September of oktober wellicht.
Maar de mensen die naar Aarschot komen, krijgen eigenlijk al wel te horen wat er op die EP zal staan.
Lorenzo: Absoluut!
Er is natuurlijk al materiaal van jullie beschikbaar, met die clip van Aggression Force. Die is al een tijdje oud.
Lorenzo: Dat was net in die overgangsfase van de line-up.
Ricky: We veranderden van naam en toen lieten we die clip los om wat views te krijgen. Die clip deed het best wel goed met een paar tienduizend hits.
Lorenzo: Het is best moeilijk om een clip die je zelf laat maken niet te amateuristisch te laten overkomen. Het resultaat was best ok.
Heb je zo’n plannen voor de release van de EP?
Ricky: We planden wat investeringen voor de band. Eerst en vooral zijn er de kosten van de EP, dan komt er nog wat merch. Tot slot wilden we nog werken aan het materiaal on stage. We willen er echt een goede live show van maken. Tot nu toe is het steeds de kabel inpluggen en beginnen spelen, maar we willen echt wel iets meer doen. Geen gekke dingen uiteraard, ik heb het niet over Rammstein-toestanden.
Lorenzo: Ik denk dat heel veel bands vandaag erg gefocust zijn op het sociale aspect en veel geld daarin investeren, maar minder gericht zijn op de show zelf. Op het eind van de rit is de muziek en de manier waarop je het brengt het belangrijkst. Niet te fel nadenken over de promotie, maar focussen op het brengen van een goede show. We hebben al een clip en ik denk dat opnieuw een clip eerder van secundair belang zou zijn.
Ricky: We kijken ook wel hoe het loopt. Als we een investering doen dan willen we er ook wel voor gaan. We willen niet half werk leveren.
Maar toch fijn dat jullie hier staan, dat is al een lekker fijne vorm van promotie. Met wie zijn jullie trots om het podium te delen hier?
Ricky: Waar we trots op zijn? Testament, Pestilence! Ik denk dat Testament sowieso een grote invloed geweest is voor ons en het is ook een van mijn favoriete bands. Ik ging vroeger naar school terwijl ik Testament opzette. Elf jaar geleden ofzo, en als je dan samen op de planken staat… Een geweldig gevoel!
Lorenzo: Er zijn ook wel wat coole Belgische bands waarmee ik graag het podium deel hier, zoals Bark en Leng Tch’e. Ik vind het ook gewoon fijn dat ik als inwoner van Brussel hier met zo veel andere mensen uit België kan staan en dat de scene zo rijk is. Echt cool. En dat je hier op zo veel mensen kan rekenen, want met mijn gezondheidsprobleem zat de band echt vast. We kregen hulp van Vincent van Carnation. Ze hadden echter hun eigen band ook, dus konden we gedurende twee jaar echt niet veel doen met deze band. Ik voelde me ook wat schuldig, om eerlijk te zijn. Maar nu kunnen we spelen en het is een frisse start. We staan hier en we zijn nu echt klaar om ertegenaan te gaan.
Links: