Interview met Savage

Interview met Savage

Ooit nog een groot voorbeeld voor Metallica, maar sinds de laatste release in 2001 was het betrekkelijk stil rond de heren van Savage. Met Sons of Malice zijn ze nu terug met een andere line-up en een andere sound. Tijd om bij de band zelf eens te polsen naar hun huidige muzikale drijfveer.

Savage - Logo

Eerst en vooral denk ik dat het eerder op zijn plaats is om ‘welkom terug’ te zeggen, want ik denk dat het bij jullie nu gaat om een immense come-back na elf jaar. Hoe voelt het om terug te zijn? Hadden jullie verwacht dat een plaat als Sons of Malice uiteindelijk nog zou verschijnen na deze periode van stilte? Of was die ‘stilte’ niet zo volledig?

Chris: De lange hiaat was zeker niet gepland. Het leven bleef gewoon stokken in de wielen steken, vooral door overlijdens en echtscheidingen. Die lange afwezigheid heeft ons echter wat ruimte gegeven om te herevalueren waar we mee bezig waren op de vorige albums en heeft ons tot de beslissing gebracht om terug naar onze roots te gaan en opnieuw te beginnen, maar dan vanuit een modern perspectief. We zijn zelfs teruggekeerd naar de manier waarop we vroeger schreven, waarbij we gewoon samen komen, Andy wat riffs meebrengt en we de ideeën rondtrappen in de band. Voor mij was dat altijd de beste manier van werken, het werkt georganiseerder en we zijn geëindigd met zestien songs waar we uiteindelijk tussen konden filteren voor het album. Ik moet zeggen dat het schitterend is om terug in het zadel te zitten, en met de bijdrage van Kristian en Mark hebben we nu echt een band waar ieder zijn steentje bijdraagt en elk zijn talenten verhoogt.

Savage - Guitar

Andy: We hebben er getracht het beste van te maken op dit album, ondanks de lange pauze of wat er ook gaande was rondom ons. We hadden nog steeds contact met de fans en de mensen bleven nog met heel wat vragen beladen, maar we hadden de tijd nodig om tot een goed besluit te komen. Het voelt goed om terug te zijn, zeker nu we iets te bieden hebben.

Mark: Het voelt steeds goed om na een pauze weer helemaal terug te zijn. Alhoewel, eigenlijk kan je elf jaar afwezigheid al geen pauze meer noemen! Na de eerste schrijfsessie in de studio wisten we dat er terug iets was waar we aan konden werken. Moest dat niet het geval geweest zijn, dan ben ik er zeker van dat we het even goed voor bekeken konden houden.

Is Savage dan nog steeds dezelfde Xtreme Machine als in 2001? Wat precies is er naar jullie gevoel dan veranderd in de muziek?

Kristian: Het is een betere en efficiëntere machine dan ze ooit geweest is! Mogelijk hebben we misschien het beste Savage-album in de geschiedenis van de band geschreven. Loose ‘n’ Lethal is zeker het icoon binnen de discografie, maar Sons of Malice heeft iets voor iedereen.

Mark: Ik vind het zeker ook ons beste album tot nu! Het bevat meer blues gevoelens die het naar mijn gevoel qua sound wat zwaarder maken. Een volledigere sound ook. Sommige mensen zullen het uiteraard niet eens zijn, en sommigen zouden het misschien niet eens goed vinden, maar er bestaat niet echt een plan als je een album schrijft. Savage heeft een bepaald geluid dat nog steeds duidelijk aanwezig is, het is enkel geëvolueerd doorheen de jaren.

Andy: Op de laatste plaat waren we de weg een beetje kwijt en moesten we een eindje terug gaan om vervolgens voorwaarts te kunnen. Hiermee bedoel ik dat we terug moesten naar onze roots en terug hard rock/metal moesten opzoeken zonder door andere trends beïnvloed te zijn. Ik denk ook dat dit ons beste album is!

Chris: Jup, zoals Andy al zei moesten we terugkeren om vooruit te kunnen. Hoewel de band altijd al wat draaide rond Andy en mezelf is het ook schitterend dat we voor het eerst een echte inbreng en support krijgen van de andere gasten. Weet ook dat dit het eerste album is met deze nieuwe line-up. Ik heb er het volste vertrouwen in dat de volgende schijf zelfs beter, langer en harder zal zijn!

Savage - Band

Ja, klopt. Ik merkte inderdaad al dat die kern van Chris en Andy zowat gebleven is, maar dat er dus een nieuwe gitarist en drummer bijgekomen zijn. Is het dan vooral door die line-up verandering gekomen dat er vandaag die nieuwe sound is, of is het dan toch meer de eigenlijke kern die veranderd is?

Andy: Vroeger moest we vaak veel te snel mensen zoeken om te spelen en op te nemen, maar deze keer dragen deze heren gewoon op elke manier bij. Mark is de beste drummer waar ik al mee gespeeld heb en zijn ingenieurscapaciteiten hebben het zaakje geproduceerd. Kristian heeft ons zijn eigen stijl gebracht en nu heeft de band voor het eerst ook een dubbele gitaarsound.

Kristian: Savage is altijd al Dad en Andy geweest en zal ook altijd zo bekeken worden. Ik denk wel dat ik en Mark wat meer smaak brengen nu, zowel live als in het schrijfproces. We zijn niet zomaar sessiemuzikanten en hebben ook zeker een eigen kenteken nagelaten op deze opname.

Mark: Ik denk dat Kris en ikzelf wel een pak hebben bijgedragen aan de algemene sound van het nieuwe album. Ik speelde zo’n tien jaar terug al wat liveshows binnen Savage in Duitsland en de VS, dus ik ben binnen de band ook wat kunnen evolueren. Toen ik het album begon op te nemen en te mixen had ik ook al een idee van hoe het moest klinken: zoals Savage, maar dan meer hedendaags. Ik denk dat het resultaat er zeker mag zijn. De essentie van de band kunnen vastleggen, daar gaat het om.

Chris: Ik denk dat we het best eerlijk moeten zijn met onszelf en moeten zeggen dat de kern van de band, dewelke Andy en ik zijn, ook veranderd is doorheen de jaren. We zijn niet meer de twee jongeren die Loose ‘n’ Lethal in mekaar gestoken hebben, en daarom kunnen we ook nooit dezelfde elementen in het schrijfproces steken om dat resultaat opnieuw te bekomen. Dat gezegd hebbende zijn we uiteraard nog steeds van dat tijdperk en we hebben nog steeds dezelfde overtuigingen, maar we leven ook hier en nu en zoals deze line-up zich ontplooit moet het beste nog steeds komen!

Misschien is dit een beetje mijn eigen gevoel. Ik weet dat zelfs Metallica door jullie geïnspireerd werd vroeger, maar nu voelt het bij deze nieuwe vibe en manier van zingen een beetje aan alsof ik hier Load en Reload wat mee zie passeren. Heeft Metallica deze keer dan ook Savage weten te inspireren?

Andy: Ik heb het inderdaad wel voor die periode van Metallica, maar ik luisterde nog wel wat verder terug naar bands waarmee ik opgroeide in de jaren ’70. Het feit dat we die connectie met Metallica hebben, maakt ook wel dat we wellicht door hen muziek ook wat mee beïnvloed zijn nu.

Chris: Ik denk dat het een leugen zou zijn als we zouden zeggen dat we niet beïnvloed zijn door alles dat rondom ons gebeurd. We zitten allemaal binnen een genre met bepaalde ‘regels en processen’, bij wijze van spreken, die erg vergelijkbaar zijn met elkaar. Ik zit wel nooit ergens te denken van ‘oh, nu moeten we eens een lied schrijven op die manier, of vocalen gebruiken op die manier’. Begrijp me niet verkeerd, Metallica is een geweldige band, maar het voelt niet echt aan alsof de band mijn zingen beïnvloed heeft. Ja, mijn stem is met de jaren wat dieper gaan klinken en het is niet alleen comfortabeler, maar het klinkt ook beter dan dat ik mijn kloten eraf schreeuw! Ik kan het nog steeds als het moet hoor! (Lacht) Andy heeft toch nooit van dat schreeuwen en huilen moeten hebben! (Lacht)

Savage - Sons of Malice

Nu we het er toch even over hebben. Wat vinden jullie van de laatste albums van Metallica? Een brug te ver ?

Kris: Ik vond St. Anger en delen van Death Magnetic goed. Het was zeker wel anders. Metallica is dan ook een progressieve band. Ze konden Master of Puppets tien keer doen, maar wat had daar het nut van geweest? Ze hebben zich doorheen de jaren op verschillende wijze uitgedrukt. Ze hebben dat recht verdiend.

Andy: Ik vond St. Anger goed, maar Death Magnetic dan weer niet zo. Maar, je moet ze wel meegeven dat ze een risico durven te nemen en dat ze niet op hun luie kont zitten om hetzelfde album te blijven herschrijven. Ze zijn de grootste metalband in de wereld, dus respect!

Chris: Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit wat van die platen gehoord, buiten dan de bekendere songs die als video op de muziekkanalen werden uitgezonden. Ik was echt gek op Black Album. Het was gewoon schitterend om hen te zien stoppen met de tien minuten songs en hen te zien gaan voor de mid tempo heavy-as-fuck-stuff, zoals wij het ook graag doen. Ik had het ook wel voor het Load-album : Until It Sleeps, King Nothing en Hero of The Day. Ik weet dat ze werden afgerekend voor die plaat, maar toch hou ik ervan hoe die nummers in mekaar steken. Beter dan Re-Load, alhoewel die groove in The Memory Remains geweldig klonk. Maar goed! Dit was toch een Savage-interview? Metallica heeft mij niet nodig voor hun promotie.

Dat klopt zeker, Chris. Ik was gewoon even nieuwsgierig naar jullie mening, ook omdat het onderwerp redelijk in de steigers heeft gestaan. Komen er voor jullie dan ook interessante concerten in de nabije toekomst? Het Verenigd Koninkrijk is niet zo ver. Komen jullie niet eens naar België en Nederland?

Andy: Al onze optredens zijn interessant!! Het zal vooral wat zijn voor het najaar van 2012 en volgend jaar, waar het ook maar kan. Aan Nederland hebben we enkele schitterende herinneringen, dus die staat ook zeker op onze radar! België staat al in onze agenda voor december.

Chris: Wat is naar jouw norm interessant? We hebben al enkele shows binnen voor het einde van 2012, waarvan er dus ééntje in België is, en het album staat ook op punt om uitgebracht te worden in India. Dát zou gewoon erg interessant zijn om daar eens te kunnen gaan spelen!

Mark: We zetten alles op alles om terug wat op de planken te kunnen. We boeken dus nu eind 2012, wie weet waar het ons heen zal leiden!

Kristian: We zien het steeds zitten om eens naar Nederland te komen! Daar heeft Savage zijn beste show ooit gehad.

Hebben jullie doorheen de jaren eigenlijk stilgelegen ?

Andy: We hebben sinds 2001 niet meer opgetreden omdat de band ook helemaal niet meer functioneerde. Nu zijn we klaar om in de ring te stappen!

Chris: Savage als band heeft inderdaad niet meer gespeeld sinds toen, maar de andere gasten hebben ook andere bands en staan voortdurend op de planken. Mij motiveert het spelen in cafés niet. Hoewel, Andy en ik deden in april met Roxxcalibur op het ‘Keep It True’ festival in Duitsland mee als gastmuzikanten op het podium en het kwam plots allemaal terug. Het is zo’n beetje als met een fiets rijden, je verleert het nooit! (Lacht)

Savage - Duitsland

Uiteraard is er ook heel wat veranderd sinds de jaren ’80. Hebben jullie het gevoel dat er nog steeds een groot aantal bands is binnen de lokale underground die oldschool materiaal weet te brengen zoals het hoort? Zijn er echt zo bands waar jullie zelf graag naar luisteren of soms eens een bezoekje brengen en die echt die oude vibe nog bezitten?

Chris: Om eerlijk te zijn volg ik de lokale scene totaal niet meer. Toen we ermee begonnen was het allemaal erg woelig met bands uit onze eigen regio, zoals Witchfynde, Sparta en Dawntrader. Dat zie ik nu eigenlijk echt niet meer, alhoewel Andy wellicht gaat zeggen dat ik er compleet naast zit. Hij besteedt immers heel wat tijd in het samenwerken met jongere mensen binnen kunst en muziek. Metal Cross, de band van Kristian, is ook best goed, maar dan niet in dezelfde stijl als Savage. Ik hou nog steeds van dat oude materiaal, maar ik ben ook andere bands uit diverse genres gaan waarderen doorheen de jaren. Ik hield echt van Pearl Jam en Alice In Chains en ik hou nu ook echt van Nu-metal bands. Ik vind er zelf een gelijkaardige vibe in terug die me doet denken aan traditionele metal. Hedendaagse Slipknot, Avenged Sevenfold, Black Label Society en mijn persoonlijke favoriet Disturbed zijn verdomd hard en zij weten hoe je een groove neerplaatst man!

Andy: Je hoort vaak dat jonge bands dat type muziek maken en dan weet je ook dat het nog steeds een relevant genre is, maar hopelijk zit er ook evolutie en verandering in. Evolutie en ontwikkeling is nodig binnen elke soort muziek.

Kristian: Ik denk wel dat een pak moderne bands dat oude materiaal trachten te kopiëren. Je voelt ook echt de knipoog in die richting en je hoort ook duidelijk de invloeden in de riffs en de ritmes van de bands.

Ik zag onlangs nog zo enkele ‘moderne’ heavy metal-bands hier in België die nog wel leven volgens de oude stempel. Coole bands met ook zo’n typische broedercult uit de jaren ’80. Denk je dat die nog leeft eigenlijk, of komt het neer op gewoon oppoetsen van oud materiaal? Zijn er dan nog heavy metal-bands die jullie in de UK vandaag nog uit jullie sokken blazen en eens mee op tour willen nemen?

Chris: Het klinkt echt verschrikkelijk, maar ik kan op geen enkele nieuwe band komen die me echt nog uit men sokken blaast. Hier in de UK is het echt een erg rare scene momenteel waar de zogenaamde metalbands me echt niets doen. Velen ervan lijken zo buiten zichzelf binnen het genre en ik hou eigenlijk niet van hetgeen ze doen. De enige uitzondering is Biffy Clyro!

Andy: Er zijn wel een pak Europese bands die geïnspireerd zijn door het materiaal uit de jaren ’80, maar ik kan er echt geen Britse vinden.

Kristian: Ik weet niet zeker of het echt gericht is op kopiëren. Als muzikant vang je vaak onbewust wat op. Je luistert naar bepaalde bands en pikt hun technieken op wanneer je voor het eerst leert spelen.

Oké. Bedankt voor dit uitgebreide interview. Om kort samen te vatten voor alle fans die er al waren in 2001, maar uiteraard ook voor het nieuwe publiek dat staat te wachten: wat is de belangrijkste reden voor hen om te luisteren, of te komen kijken, naar Savage vandaag?

Andy: Het zal de beste versie zijn van Savage die je jezelf kan toewensen, want we herdefinieerden ons oude materiaal en zullen blazen met het nieuwe. Open jullie hart, hoofd en oren voor de Sons of Malice! Ik zie jullie vooraan!

Chris: Daar ben ik het mee eens, Andy! Savage heeft er altijd al een maniertje van aan gehad om niet met hetzelfde materiaal aan te komen draven, maar jullie zullen live wel zien hoe het echt in zijn werk gaat!

Kristian: Luister naar het album, je zal zeker niet teleurgesteld zijn. Er zit een pak energie in, een pak zaken die op deze plaat te vinden zijn en die we zeker mee met ons zullen nemen op tour!

Mark: De beste reden om te luisteren is gewoon omdat je het wilt… Zo simpel is het!

Zullen we zeker doen heren. Bedankt en tot gauw!

Links: