Interview met Rudra
Daar waar de zon rijst en de rijst zont. Waar de tijgers van papier blijken te zijn. Daar vindt men Rudra terug. Made in Singapore. Meestal belooft dat een levensduur van maximum een jaar of zo, maar deze band zit al van 1992 in het zadel. De reden daarvoor, en de betekenis achter het nieuwe album met als titel Brahmavidya: Transcendental I kom je hier te weten dankzij zanger/bassist Kathi.
Dag Rudra, moge de kracht van Bhrigu over u heen komen. Proficiat met jullie nieuwe album.
Bedankt. We zijn tevreden met het feit dat het album eindelijk verschenen is, en positief werd ontvangen in Europa.
Dit tweede gedeelte van de Brahmavidya-trilogie is een verderzetting van een zelfde universum, maar kreeg een andere dimensie mee. Hoe transporteer je jezelf in die andere dimensie? Waarom is dit album Brahmavidya: Transcendental I en niet Brahmavidya: Primordial II?
Dat is een interessante vraag. Tijdens het schrijven van Brahmavidya: Primordial I, ontwaakte in mij de conceptgedachte voor de trilogie. De trilogie is gelinkt aan het drieledige zijn, de drie belichamingen van de traditionele Vedische literatuur waar de Brahmavidya op berust. Er zijn de Upanishads, de Smrti en de Brahma Sutra. We schiepen Primordial I rond de Upanishads en de volgende passage is de Smrti literatuur, in dit Transcendental I. Smrtis handelt over teksten die zo’n 3000 jaar geleden werden geschreven. In dit nieuwe album werden 14 Smrti teksten verwerkt. Dat proces nam ongeveer twee jaar in beslag. Ik bestudeerde de teksten, filterde de essentie eruit en goot ze in lyrics voor onze nummers. Thematisch gezien gaan we verder op dezelfde leest, genaamd Brahmavidya. Aan de andere kant handelt dit werk over een verschillend aspect van de Brahmavidya-literatuur. Het volgende album is het afsluitende derde deel, en behandelt de Brahma Sutra.
Een flinke boterham. Geeft het karakter van Rudra als band ook weer wat jullie individuele geest omhelst? Nemen jullie alleen deel in muzikale wijze, of kunnen we stellen dat er een transcenderende kracht is die van jullie uitgaat, op een meer dan artistieke manier? Is dit naamloze pad dat jullie muzikaal bewandelen een deel van de psyche of van jullie totale bestaan?
We hebben allen een Vedische achtergrond, dus we harmoniseren en resoneren collectief met wat Rudra muzikaal beeldhouwt.
Als voornaamste aanbrenger van teksten is het voor mij ook wel een andere ervaring. In primair opzicht komt alles wat ik verwerk vanuit de dieptes van mijn eigen bewustzijn. De Vedische teksten interpreteer ik vanuit de realisatie die ik als persoon heb doorgemaakt. Het naamloze pad dat je terecht vermeldt, ligt in de dieptes van ieders bewustzijn. In feite zou men, zeer bondig weliswaar, kunnen stellen dat het pad, het doel en de op-weg-zijnde, allen bewustzijn zijn. Ik pen elk woord neer in overeenstemming met mijn overtuiging en levenshouding, behalve wanneer het nummer gaat over een beschrijving van een sociaal commentaar van een andere persoon dan mezelf, afkomstig uit de teksten van Brahmavidya.
Transcendental I bevat net als zijn voorganger instrumentale stukken met inheemse instrumenten. Deze worden meestal niet gemengd in de hardere metal-stukken. Waarom?
Ik geniet van rustige traditionele muziek en van harde heavy muziek. Compromissen tussen de twee maken… daarbij gaat teveel van het karakter verloren. Ik ken bands die dat wel doen, maar ik houd er niet zo van. De intensiteit gaat er mijns inziens wat door verloren. Daarnaast creëer je een specifieke, bijna therapeutische sfeer door de muziek zowel hard als zacht te brengen. Het geeft een mystieke waarde mee aan het geheel. Om eerlijk te zijn: we hebben het wel getest, of de twee zouden kunnen samengaan, maar we besloten al snel dat de typische glorie van extreme muziek weggenomen wordt wanneer er zachtere elementen in worden verwerkt. Misschien is dat in de toekomst anders, wie weet…
Wat zijn de centrale waarden van Rudra? Het lijkt me dat jullie, ondanks jullie zeer krachtige en passionele expressie van Brahmavidya, zeer relativerend en soms zelfs onderdanig en nederig zijn ten opzichte van de wereld. Hoe combineer je jullie agressie en de “liefde” jegens natuur en het leven.
Eigenlijk houden we niet van de natuur, we respecteren het alleen. Liefde is ook een zeer subjectief woord, daarom gebruik ik het liever niet. We appreciëren de natuur en de kracht en verwondering die het met zich meebrengt. Er is zoveel in dit universum waar we niets van weten, zelfs van ons zelf niet. De zoektocht naar kennis leidt ons ofwel naar een extern objectief universum, of een intern subjectief universum. Rudra staat voor dat laatste. Ieder Rudra-album is een soort beschouwing van ons zelf, de diepte van ons bewustzijn explorerend.
En hoewel deze reis sereen rustig mag lijken, is deze meer dan eens erg agressief. Een mens moet dikwijls ideeën ontmantelen en vernietigen die hij in zijn leven als heilig of vast aanzag, als waarheid aannam. We hebben onnoemelijk veel dogma’s over onszelf, over de wereld, over “een schepper” op zijn wolk. De vernietiging van dergelijke zaken is waar het allemaal over gaat. Deze stellingen kunnen nooit bewezen worden en men aanvaardt ze zonder er vragen bij te stellen. Erger, men moordt en plundert in naam van dergelijke zaken. Rudra gaat in tegen al deze zaken, tegen onwetendheid, onverschilligheid, tegen mentale slavernij. In die zin dragen we inderdaad agressie uit. Agressie die voortvloeit uit kennis en meedogenloze kritiek. Het enige verschil ten opzichte van vele andere metalbands is dat de vijand, de tegenstander, jezelf is. Het proces van jezelf bevrijden van mentale slavernij, dat is Rudra.
Hoe kijkt Rudra naar de mens, de mensheid.
De mensheid is de mogelijkheid kwijtgeraakt om in harmonie te leven met de natuur, zelfs met zichzelf. Gedeeltelijk is dit te wijten aan dwaze religie en politieke propaganda. Het niveau van collectieve domheid stijgt alleen maar in mijn ogen. De mensheid is alleen wonderbaarlijk als we ons intellect op een wijze manier gebruiken en onze culturele diversiteit behouden. Zoveel beschavingen zijn uitgeroeid door politieke en religieuze kruistochten. En worden er lessen uit getrokken? Mijn conclusie is dan ook we uitsluitend de naam menselijkheid kunnen gebruiken wanneer we ons losmaken van onnozele religieuze verhalen.
Wat is jou visie op de zelfverklaarde elite black metal die jullie manier van spelen veroordelen? Ooit negatieve reacties van gekregen, of is dit fenomeen eerder Europees?
Tot dusver hebben we dergelijke mensen niet ontmoet. Schrik moeten we er niet van hebben, metal is als het land van vrijheid en iets limiteren zou misdadig zijn. Er is zowel voor hen als ons plaats in het metalwereldje.
Jullie hebben jullie thuis gevonden bij het Nederlandse VIC Records. Zijn jullie gelukkig in de VIC familie?
Absoluut. Roel is een schitterend persoon. De rest van de familie ken ik niet, maar ik ben blij dat we eindelijk bij een degelijk label terecht zijn gekomen, met een groot distributienet. Na al die albums te hebben uitgebracht, is er eindelijk rust rond de contractperikelen. We zijn Roel en de VIC-familie erg dankbaar voor deze kans. Zeker als je weet van waar we komen! We zijn nu al 17 jaar bezig en eindelijk komen we verder dan Zuidoost Azië. En we blijven doorgaan, een grootse toekomst tegemoet met VIC Records.
Ook live, misschien in Europa?
Hangt allemaal af van wie er op onze deur komt kloppen en hoeveel budget die heeft. We zouden niets liever doen dan door Europa trekken. Een tweetal jaar geleden speelden we al in Amerika, nu staat ons vizier gericht op Europa.
Op tour met welke bands? Nile, Melechech, SepticFlesh?
Absoluut een goede keuze ja. Ik zou er The Firstborn ook wel aan toevoegen. Vele mensen associëren ons met Melechesh of Nile, zeggen dat we ze nadoen. Terwijl we eigenlijk al een stuk langer bezig zijn dan die bands.
Bedankt voor deze antwoorden. Is er nog iets wat je wil delen met de lezers?
Bedankt voor de tijd en energie. En wees op uw hoede, dit is slechts het begin, er komt nog behoorlijk wat jullie richting uit!
Hopelijk geen tyfoons…
Links: