Nightwish heeft er een jaartje vakantie op zitten en is weer klaar om aan de slag te gaan. De verzamelaar Decades blikt terug op de hits van de voorbije twintig jaar en daar wilden we toch even op in gaan. Ik belde Floor even op.
Dag Floor. Vorig jaar vertelde je aan mijn collega dat jullie een jaartje met vakantie gingen. Zijn de batterijen weer opgeladen?
Ja, zeker. We zijn ook weer lekker aan het repeteren. De tour komt er ook weer snel aan. Dat geeft ons wel een goed gevoel, dat we er weer zijn. Niet dat we ooit weggeweest waren hoor.
Ik neem aan dat jij een jaartje hebt genoten van het moederschap. Hoe is het met Freja?
Alles goed hoor, dank je.
Nightwish laat van zich weer horen met een compilatieplaat. We hebben Tuomas al wat horen vertellen over het feit dat dit de essentiële nummers zijn, maar daarom niet de beste. In hoeverre hadden jullie inspraak daarin, want zo’n selectie lijkt me zwaar?
Ja, dat was inderdaad wel lastig. We hebben er allemaal wel in meegeholpen, want we hebben onze favorieten aangegeven. Het was wel Tuomas die uiteindelijk de eindregie heeft gedaan. Hij heeft natuurlijk ook alles voor negentig procent geschreven, maar het is niet makkelijk natuurlijk. Je maakt twintig jaar muziek en dan moet dat teruggebracht worden naar twee platen.
We horen jou op drie van die tracks. Net de eerste drie, want het gaat van nieuw naar oud. Ik had de gigant van Greatest Show on Earth niet verwacht. Een steengoede track, maar toch geen evidentie als opener.
Neen, maar dat is dan weer lekker eigenwijs Nightwish. Laten we gewoon eens met het langste nummer en het grootste epos tot nu toe beginnen. Ik vind het op die manier wel heel erg passen, net omdat het een nummer was dat in het oog sprong op die laatste plaat. Als je dan toch de geschiedenis afgaat, dan kan zo’n nummer niet ontbreken.
Op die laatste plaat wisten jullie me wel te verrassen met een ijzersterk concept. Echt iets waar Nightwish mee wist uit te pakken. Heb je nog meer reacties gehad?
Zeker. Het was inderdaad een andere draai die we gaven aan het geheel. Dat sprookjesgebeuren was even weg, maar het magische was er wel steeds. Het nam je nog steeds mee op een reis ergens naartoe. Het enige verschil was dat het niet om een wereld ging die niet bestaat, maar om de wereld die er wel is. Ik vond net de charme van deze plaat dat je de ogen opent voor het mooie en fantastische van onze eigen planeet; over hoe die ontstaan is en hoe die werkt. Alles waar we niet meer over nadenken, zoals ons bestaan. Daar kan je wel erg poëtisch over worden en bij wegdromen. Dat vond ik persoonlijk een welkome ontwikkeling.
Is Richard Dawkins nu fan geworden van Nightwish?
Hij was bij de show in Wembley, die ook op de DVD staat. Toen hij de woorden insprak voor het album had hij niet echt een idee van wat het was, hij had het nog nooit gehoord, maar hij vond het wel interessant. Vooral dan het idee dat een band als de onze een platform zou kunnen zijn voor zijn boodschap. Verder kon hij er zich weinig bij voorstellen. Ook niet toen de CD er was, denk ik. Toen hij echter bij ons op het podium stond in Wembley Arena, toen begon het wel meer te dagen wat het allemaal is. Hij had in elk geval nog nooit voor zoveel mensen live gesproken. Hij weet wel hoe hij voor een publiek moet spreken natuurlijk, maar om dan voor 12.000 mensen te staan, dat is toch wel even wat anders. (lacht)
Nu we het over evolutie hebben. Nightwish bestaat twintig jaar, maar eigenlijk draai jij ook al zo lang mee in de scene. Er is heel wat veranderd in die tijd, maar wat is jouw kijk erop? Is die ook zo rooskleurig als op die laatste full-length?
Hmm. Ik zal niet meteen nostalgisch worden over toen, want ik denk wel dat heel wat dingen verbeterd zijn en makkelijker zijn tegenwoordig. De toegang tot muziek en de verspreiding ervan, maar tegelijkertijd is er het probleem van het vrij downloaden van muziek. Het is dus zeker nog niet allemaal in orde. Ik vind echter wel dat er heel wat meer muziek is en dat het zich erg snel verspreid, dus dat is wel een positieve noot.
We spreken over heel wat jaar geleden. Jij was een meisjes van pakweg vijftien en toen ontstond Nightwish ongeveer ook. Had deze band meteen een impact op jou? Had jij bijvoorbeeld die demo, waarvan we het nummer met de bandnaam kunnen horen als afsluiter op deze compilatie?
Neen, die had ik niet. Toen had ik er nog niet van gehoord en ook het eerste album ging aan me voorbij. Als ik het toen gehoord had, was het in elk geval niet blijven plakken. Vanaf de tweede plaat echter wel, toen vond ik het geweldig. Ik vond opera niet meteen iets wat ik ook zou willen doen, maar ik vond het wel interessant. Ik hou bijvoorbeeld van stemmen waar heel wat kracht in zit en dat was moeilijk te vinden bij de bands die er toen waren, op The Gathering na dan. Een nieuwe sound en kwaliteit die toen al heel duidelijk was, dus ik was wel fan, ja.
En nu ben je de zangeres van die grote band, al zo’n vijf of zes jaar zelfs. De tour in Amerika staat ook al voor de deur en ik las dat jullie oude nummers gaan brengen op deze tour. Dat is voor jou een uitdaging, neem ik aan. Ga je heel wat nieuwe zaken brengen?
Het is de Decades-tour natuurlijk, dus we gaan uiteraard een hele boel oude nummers brengen en die moet ik instuderen. Troy zit er dan ook nog bij, hij zingt ook en speelt gitaar, en nog heel wat andere instrumenten. Het is dus zoeken hoe we het gaan aanpakken, want waar komt hij er precies in en hoe doen we het precies met de stem? Drie mensen die zingen dus en het was wel een werkje om je die nummers weer helemaal eigen te maken. We zijn nog niet klaar, maar de repetities zitten er wel op.
Komen de Finse nummers van het debuut ook voorbij? Spreek je die taal ondertussen vlotjes?
Fins is één van de moeilijkste talen in de wereld om te leren. Het heeft gewoon een absurde grammatica. Ik was er wel aan begonnen, maar ik kwam er na een paar maanden achter dat ik voor zoiets echt zou moeten emigreren. Dat had ik gedaan, maar toen ik goed en wel mijn sleutel kreeg, ontmoette ik mijn Zweedse man. Normaal zet ik me altijd wel in om effectief tot een resultaat te komen, maar dat is gewoon erg moeilijk als je een Zweedse partner hebt en je die taal voortdurend hoort. De band woont ook niet in de buurt van onze families, dus maakte ik de keuze om naar Zweden te verhuizen. Die taal spreek ik ondertussen vlot. Dat was een heel stuk makkelijker om te leren, zeker als Nederlandse, maar het blijft wel een beetje een frustratie dat het me tot op heden dus nog niet is gelukt met het Fins. Anderhalf jaar ben ik ermee bezig geweest, maar dan blijkt ook dat er enorme dialectische verschillen zijn en dat is ook een minpunt. Ze spreken dan weer een andere taal in het deel van het land waar het gros van de band vandaan komt, dus dan verstond ik eigenlijk nog steeds niemand (lacht). Het Fins uit de boeken, waar ik aan begonnen was, verschilt ook gewoon erg van de spreektaal. Niemand spreekt het op die manier eigenlijk zo uit. Maar wie weet, als ik nog eens tijd heb, wat niet evident is met deze carrière en een jong kind, dan pik ik het weer op. Het doet wel deugd om dat te leren en ermee bezig te zijn.
We naderen het einde, maar er is natuurlijk een erg belangrijke vraag. Drie jaar is de gemiddelde termijn voor jullie releases, maar nu is er even een pauze geweest. Zijn er ideeën in de maak, of ligt de focus even op Auri?
Ja, er zijn al ideeën en neen, de focus ligt niet op Auri. Aan dat project heeft Tuomas samen met Johanna gewerkt, de afgelopen jaren. Zodra de creatieve inbreng daarvoor geleverd was, begon het bij Tuomas ook weer te kriebelen om nieuwe Nightwish-nummers te schrijven. Hij had opeens weer heel wat inspiratie en heeft zo’n zes nummers klaar. Dus die drie jaren gaan we zeker niet halen, maar we gaan volgend jaar zeker aan een nieuwe plaat werken en met voorzichtigheid kan ik wel zeggen dat we in 2020 met een nieuwe plaat zullen komen. Dat jaar vrij was echt om niet met Nightwish bezig te zijn. Zij hadden Auri en ik had mijn project Northwarth gedaan, wat dit jaar uit gaat komen. Al was het drie jaar eerder geschreven, het uitbrengen lukte maar niet. Dat heb ik vorig jaar gedaan en zo heeft iedereen in de band zijn creativiteit tot uiting laten komen. Je kan niet zomaar even niet hiermee bezig zijn.
Wil je nog een laatste boodschap meegeven?
We kijken ernaar uit om lekker op pad te gaan en ik denk dat, als je een fan bent van Nightwish, je deze shows niet wilt missen. Dit zijn echt speciale shows met een ‘road down memory lane’. We hopen ook veel mensen te kunnen zien in België in december.
Links: