Interview Cruachan
Vlak voor het optreden van Cruachan, onlangs tijdens het Zware Metalen Festival, was er ook nog tijd voor een kort onderhoud met de band. Ik praatte bij Keith Fay en nieuwbakken lid John “the Hobbit” Ryan bij over de afgelopen tijd, de toekomst en het openbaar vervoer in Ierland.
Keith, ik heb een jaar geleden ongeveer met je aan de telefoon gehangen aangaande de laatste release Pagan. Wat is er in de tussentijd gebeurd, en hoe gaat het met jullie?
KF: Uiteraard is John erbij gekomen.
JR: En ik lijk op een Hobbit.
KF: Haha, ja, iedereen zegt dat! Maareh, John, anders vertel je even hoe je eerste jaar bij Cruachan was.
JR: Kan ik best wel doen ja. Het is fantastisch geweest, en zit er ongeveer een jaartje bij nu. Ik zag toendertijd een advertentie op een Iers metalforum dat deze band een nieuw lid nodig had. Zelf speel ik al mijn hele leven in metalbands. En mijn moeder heeft mij vroeger om de één of andere reden gedwongen om de viool en de banjo te leren spelen, God weet waarom, dus ik reageerde op de advertentie. Ik ging er niet van uit dat er bijzonder veel mensen op zouden reageren, en uiteindelijk ben ik het dus ook geworden. Daarna zijn we gaan optreden, heel veel optreden. Ons eerste gezamenlijke optreden was op de Aran Islands in Ierland, waar we een openlucht optreden hadden die geteisterd werd door hagel- en regenstormen.
KF: Ja, haha, volgens mij hadden ze het weerbericht niet helemaal door daar!
JR: Ons tweede optreden was op het Engelse Bloodstock Festival, en dat was een leuk verschilletje van 100 man publiek naar 1500 man. Daarna richting Duitsland, nu zijn we hier en over twee weken reizen we af naar St. Petersburg.
Eerste keer Rusland?
KF: Nee, twee jaar geleden zijn we er ook al geweest op St. Patricksday. In fucking Rusland notabene! Drieduizend Russische Ieren die luidkeels meezingen met Cruachan nummers, werkelijk fantastisch.
Hoe staat het inmiddels met nieuw materiaal?
KF: Heel langzaam begint er nu iets te komen. Weet je, Cruachan bestaat nu zo’n 15 jaar, en in al die tijd is zo ongeveer iedere noot geschreven door mij – en mijn broer die niet langer bij de band zit. Nu hebben we John erbij en hij heeft ook goede ideeën, en is creatief. We zijn ook heel benieuwd waar het nu heengaat met Cruachan, behalve natuurlijk dat we weten dat we in grote lijnen dit soort muziek blijven spelen. Inmiddels zijn er vier nummers af, en voor de rest alleen nog maar fragmenten. Ik kan niet wachten tot de zomer voorbij is en we Rusland hebben gedaan, dan kunnen we volop aan de slag aan het nieuwe album! Weet je, iedere band zegt het, maar ons nieuwe album wordt het fucking beste wat we tot nu toe hebben gedaan!
Iedereen zegt dat ja.
KF: Vooral Manowar, haha! “Het nieuwe album wordt zo fucking fantastisch dat niemand er raad mee zal weten, zo fucking fantastisch. We hebben alleen nog geen noot geschreven, haha!” Nee, ons nieuwe album wordt duisterder, harder. Een hoop mensen vonden al dat Pagan een terugkeer was naar de dagen van Tuatha Na Gael, maar die hebben duidelijk nog niet gehoord waar we nu mee gaan komen! Kijk, wij willen graag terug naar die tijd omdat het muzikaal een goede periode voor de band was. Dat album is in vier dagen opgenomen, puur omdat er geen tijd en geen geld was. De productie is shit, maar de songs vind ik nog steeds geweldig. Met Pagan zijn we ook al gedeeltelijk terug gegaan naar die dagen, naar het toch wat extremere in de muziek, en dat pad gaan we dit keer nog iets verder af. Kijk, als je naar Pagan kijkt, dan staan er leuke dingen op het album, maar de productie is kut! De fucking producer heeft iedere dag de hele fucking dat gespendeerd met fucking smsjes sturen naar zijn vriendin! Zelfs al zeiden wij dat we waardeloos hadden gespeeld dan nog zei hij dat het prima was. Er zat geen greintje interesse in die kerel. De songs, echter, vind ik nog steeds super! Maar die productie, argh…. Dat gaan we de volgende keer anders doen. Dan gaan we echt met een metalproducer werken, iets wat we nog nooit hebben gedaan. Iemand die bekend is met de stijl, misschien de producer van iets als fucking Finntroll of zo, dat zou geniaal zijn. We kunnen veel verder komen dan we nu zijn, daar ben ik zeker van.
Dus we kunnen geen singles meer verwachten als Ride On?
KF: Oh, dat soort dingen zullen we gewoon wel blijven doen, denk ik. Zoiets hebben we voor het nieuwe album nog niet geschreven, maar dat komt misschien nog wel.
Ride On was echt een typische radiotrack.
KF: Ride On heeft het fantastisch gedaan. Dat nummer heeft zo verschrikkelijk veel deuren voor ons geopend, dat is bijna niet voor te stellen. En toch is het best een heavy track. Ik bedoel, niet in het begin, maar tegen het einde gaat het echt wel richting oude Paradise Lost of fucking Cathedral. Er zit heel veel power in terwijl het toch een poppy song blijft. Een beetje een metalballad is het, zoals Metallica ze vroeger maakte of zo.
Ik moet zeggen dat ik Cruachan heb leren kennen doordat ik zag dat Shane McGowan de productie voor Folklore heeft gedaan.
KF: Niets is nog vastgelegd, maar ik kan je wel vertellen dat ik in gesprek ben met Martin Walkyier (ex Skyclad/ Sabbat), en waarschijnlijk zal hij een nummer meespelen op ons album.
Zin in het optreden?
KF: Ja, al zijn we kapot. Vanochtend om vier uur moesten we op, om half zes hadden we de vlucht richting België, daarna hebben we nog vier uur moeten rijden om hier te komen. Maar hey, we zijn Iers, en we feesten gewoon door, en als er geen feest is dan maken we er wel één. Dan gaan we straks nog een pilsje pakken!
Ik zou wel willen, maar ik moet de laatste trein nog halen.
KF: Die van half elf?
Half twaalf.
KF: Dat mag je wel eens nakijken dan, want ik sprak straks met iemand die het erover had dat de laatste trein om half elf ging! En als je ‘m mist dan gaan we gewoon bier drinken!
Denk je dat er meer interesse is in folkmetal vandaag de dag?
KF: Absoluut. Laatst had de Metal Hammer, wat normaliter een kutblad is met alleen maar Nu-Metal, een special over ons soort muziek, en daar hadden ze het over Finntroll en over ons en zo, en over hoe dat echt de next best thing dreigt te worden, zeg maar. Sla je de Metal Hammer open en dan staan wij daar in één keer tussen! Fantastisch! Er gebeurd nu iets!
Denk je dat Ierland meer begint op te vallen tegenwoordig met bands als Cruachan en Primordial, die toch meer succes behalen dan voorheen?
KF: Nee, niet echt. We hebben een paar goede bands, maar dat is het dan ook wel, en dan heb je het over bands die al meer dan tien jaar bestaan en nu pas enigszins erkenning krijgen. In Ierland heeft nog bijna niemand van ons gehoord, weet je dat? Het is pas als we voet zetten op Europees vasteland dat we doorkrijgen dat we een redelijk bekende band zijn. In Ierland speelt het niet veel.
JR: Nee, precies. Totdat ik die advertentie op dat forum las had ik nog nooit van Cruachan gehoord, kun je nagaan!
KF: Metal speelt bij ons gewoon niet zo. Daarom zijn we hier groter, daarom gaan we naar Rusland! En dan terug naar Ierland waar ze bij God niet weten wie we zijn.
JR: Wat ook aan promotie ligt. Er is één grote promotor voor metal in Ierland, en die spitst zich heel specifiek op technische death metal, niet op folk. Finntroll is hem aangeboden, die heeft hij ook geweigerd, de etter. Optreden is gewoon belangrijk, bijna alle muziek die ik thuis heb komt van bands die ik eerst live gezien heb, en daarna gekocht.
KF: Zelfde hier inderdaad. Hopelijk komt daar nu verandering in.
Okay, dan ben ik bij deze door mijn vragen heen.
JR: Echt niet! Vraag ons maar eens in wat voor auto’s we rijden!
Prima. In wat voor auto’s rijden jullie?
JR: Ik rijd een Landrover Defender uit ’96, waar ik samen met mijn vader aan gesleuteld heb.
KF: Normaliter een Mercedes, maar ik heb ook nog een hele stoere Cadillac die ik uit Amerika heb laten komen. Prachtige auto, en tijdens de MTV Awards een paar jaar terug in Dublin vroegen ze of ze mijn Cadillac konden lenen omdat ze dan stoer zouden overkomen, haha. Wat voor auto rijd jij dan?
De trein van half twaalf.
KF: Oh ja, haha! Het spoornet is hier echt veel beter als bij ons, echt waar. Jullie klagen allemaal, maar vergeleken bij ons is het goedkoper en rijdt ook nog eens veel strakker. Jullie hebben niets te klagen.
JR: Vraag ons eens wat we drinken?
Right. Wat drinken jullie?
JR: Belgisch bier, en dan graag zo zwaar mogelijk. Om de één of andere reden word je daar toch een stuk dronkerder van. J
KF: Ik ben een Guinness man. Duvel mag ik graag ook drinken.
Okay, dan ben ik nu echt door mijn vragen heen.
KF: Okay, cool! Bedankt voor je tijd. En geef ons een paar maanden, dan kunnen nog een keer gaan zitten, maar dan met een nieuw album op zak!
Voor meer informatie:
Cruachan website