Imperia – De geboorte van een metalplaat
Het internationale gezelschap Imperia heeft met haar tweede album Queen of Light een aardige slag gemaakt om de ster weer wat hoger aan het metal-firmament te krijgen. De hoogste tijd dus voor een gesprekje met frontvrouw Helena Iren Michaelsen.
Allereerst: van harte gefeliciteerd met het uitstekend geslaagde album Queen of Light. Hoe is de reactie vanuit de pers en de fanschare tot nu toe?
Dankjewel! Tot dusver heb ik alleen hele positieve reacties gehoord en gezien, en eigenlijk ben ik nog geen overwegend negatieve recensie tegen gekomen. Dat doet me deugd omdat dit album vrij speciaal is voor mij persoonlijk. Op het moment doe ik zelfs een groot aantal radiointerviews, wat best aangeeft dat we met Imperia op de goede weg zitten.
Is er een tekstuele hoofdlijn op het album? Waar gaat Queen of Light over?
De afgelopen twee jaar zijn voor mij heel erg moeilijk geweest. Ik heb een relatie achter de rug met iemand die niet schroomde geweld tegen me te gebruiken. Hij probeerde mijn zelfvertrouwen beschadigen en ging zelfs zover dat hij probeerde me te stoppen om nog muziek te maken.
Telkens vroeg ik mij af waarom dit alles me overkwam en ik kon alleen bedenken dat hij me volledig wilde bezitten. Hij is ook verantwoordelijk voor de beschadiging die ik een jaar geleden aan mijn luchtwegen heb opgelopen. Dat zal ook nooit meer volledig genezen. Maar het positieve is dat ik mijn dochtertje Angel heb. Haar aanwezigheid maakt me gelukkig en zorgt ervoor dat ik ook door dit soort periodes heen kom; ze heeft altijd een goed humeur en ze lacht altijd zo lief..
De muziek op Queen of Light klinkt meer catchy en toegankelijk dan de muziek op het debuut. Is daar een bewuste keuze voor gemaakt of gebeurt zoiets spontaan tijdens het schrijfproces?
Dit maal hebben we gebruik gemaakt van andere songwriters. Jan Yrlund en Audun Grønnestad hebben voor dit album de honneurs waargenomen. De vocalen heb ik vervolgens binnen een zeer kort tijdsbestek geschreven; deze kwamen zeer instinctief naar boven drijven toen ik de muziek hoorde. Als je het mij vraagt is Queen of Light dan ook echt het betere Imperia album van de twee.
Kun je me iets vertellen over het schrijf- en opnameproces van deze plaat?
De muziek en de vocalen waren zo geschreven. De eerste helft van de vocalen heb ik voor mijn bevalling opgenomen, de tweede helft noodgedwongen pas daarna. Het was bijzonder zwaar om een goede zangprestatie neer te zetten met een bijna volgroeide baby in je buik. Toen ze echter zo’n twee-en-een-halve week oud was heb ik de opnames afgemaakt.
Het artwork voor de plaat ziet eruit als een variant op de bekende beelden van de heilige moeder Maria en haar kindje Jezus..
Zo is het niet specifiek bedoeld. Het moet de Queen of Light voorstellen; een symbolische koningin van het leven – een vrouw die geboorte geeft aan een kind. De opzet is dat het dermate symbolisch is dat een ieder zijn of haar eigen interpretatie erop kan loslaten.
De line-up van de band is danig vernieuwd zodat Imperia feitelijk uit dezelfde mensen bestaat als je andere project, Angel. Ben je niet bang dat je zometeen met twee bands zit die erg hetzelfde klinken?
Totaal niet. Voor Angel schrijf ik namelijk alle songs zelf, waardoor het resultaat al heel anders klinkt. Ik schrijf de songs op mijn akoestische gitaar, waarna sommige songs nog een bepaald arrangement meekrijgen. Andere songs blijven heel simpel qua structuur; een beetje zoals liedjes die je rond een kampvuur zingt.
Wat kunnen we in 2007 van Imperia verwachten?
We zullen deze zomer optredens doen in Finland, België, Nederland en Duitsland, en we zijn aan het kijken wat de eventuele mogelijkheden zijn met betrekking tot de Verenigde Staten.
Een song op het album die mij erg in het oor sprong vanwege de volledig over-de-top zangprestatie is The Calling; wat zijn jouw favoriete songs?
Dankjewel, het doet me goed te horen dat je dat nummer goed vindt. Mijn favorieten zijn Mirror, het titelnummer en eveneens The Calling.
Imperia is van het relatief kleine Ebony Tears verhuisd naar het veel grotere Massacre Records. Wat heeft je doen kiezen voor dit specifieke label?
We kregen met Imperia verschillende aanbiedingen, maar over Massacre hadden we al heel veel goede dingen gehoord. Dat is de voornaamste reden dat we voor hen gekozen hebben. Tot nu toe bevalt het me daar ook uitstekend. Daarnaast moet ik wel zeggen dat ik blij ben bij Ebony Tears weg te zijn, want die hebben niet erg veel voor mij en de band weten te betekenen.
Imperia begint een behoorlijk multiculturele band te worden; hoe beïnvloedt dat het schrijven van het materiaal en de algehele sfeer binnen de band (je kunt, bijvoorbeeld, immers niet ieder weekend gezamelijk de oefenruimte induiken)?
We oefenen één of twee maal voor een optreden en dat gaat eigenlijk prima zo. Deze werkwijze heeft als voordeel dat alles wat we doen veel spontaner overkomt dan dat je weken op elkaars lip zit. Het schrijven van songs doen we via het internet. We versturen elkaar MP3’s met ideeën en fragmenten en proberen daar op die manier gezamelijk aan te werken.
Hoe zou jij Imperia beschrijven aan iemand die nog nooit van de band gehoord heeft?
Als een prettig gestoorde band die na het optreden wel van een feestje houden met onze fans. Een band die een heel energiek, emotioneel concert kunnen geven met muziek die rangeert tussen harde metal en ballads, gelardeerd met afwisselende vocalen.
Inmiddels ben ik door mijn vragen heen. Is er nog iets wat je met onze lezers en jouw fans wilt delen?
Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van dit interview en de mensen bedanken die ons steunen. Hopelijk kunnen jullie het album waarderen! Proost!
Links: