Wat is er nou lekkerder om een warme zondag in juli af te sluiten met een optreden van Sepultura? Vast een heleboel, maar Zware Metalen toog naar Hedon in Zwolle om drie Brazilianen en een Amerikaan aan het werk te zien.
In het voorprogramma staan vanavond twee bands, de barbecue zorgt er echter voor dat band één wordt gemist. Aborted is bij binnenkomst in een meer dan goed gevulde Hedon (het balkon was open) al bezig met zijn soundcheck. De bandleden checken zelf hun geluid en dat geeft een wat knullige indruk, hetgeen niet gezegd kan worden van de agressieve show die de Belgen rond de klok van kwart voor negen gedurende een kleine drie kwartier geven. De machinaal strakke metal met veel hooks en breakdowns levert een redelijke pit op in een, zoals vermeld, goed gevulde zaal. De twee skeletten in meegesleurde grafkisten aan weerszijden van het podium hoorden dat het hard en agressief was, en zagen dat het goed was. Al met al een prima opwarmer voor de drie Brazilianen en die ene Amerikaan (met het imposante postuur) die volgen.
In mijn beeld speelt Sepultura de laatste jaren vooral op festivals en in co-headliner tours. Ik ben dan ook vooral benieuwd of en in hoeverre Sepultura als headliner in deze samenstelling met nummers uit de post-Max periode kan boeien. Het antwoord daarop is bevestigend. Ondanks dat het overgrote deel van het publiek vooral voor het oude werk komt (oude man schreeuwt gedurende het hele optreden om Troops of Doom, dat vervolgens NIET komt), werkt Sepultura over de volle anderhalf uur. De band kiest een mix van oud en nieuw. Uiteraard komen er veel nummers van het nieuwe album Machine Messiah voorbij. Die worden veelal ondersteund door samples die de orkestrale omlijsting van deze actuele nummers handen en voeten moeten geven. Het werkt. Hoogtepunt van de meest recente plaat is Iceberg Dances, een instrumentaaltje inclusief flamenco gitaartokkels. Van de oudjes krijgen vooral Territory, Refuse/Resist en Arise de meeste bijval. Derrick Green is niet direct de meest spraakzame frontman, maar heeft voor de gelegenheid wat Nederlandse woordjes voor ons in petto. Sympathiek. Al doet de ophemeling van Zwolle ietwat geforceerd aan.
De tournee die Sepultura in Zwolle doet belanden, staat in het teken van het dertigjarig jubileum dat de band vanaf 2015 viert. Ik zal niet direct zeggen dat de band er makkelijk nog dertig jaar aan kan plakken, maar een jaar of tien moet zeker nog kunnen. De energie van de ‘nieuwe’ drummer Eloy Casagrande, in combinatie met de creativiteit en de durf om nieuwe wegen te bewandelen van bandleider Andreas Kisser, staan daar voor garant. Het zal de meer conservatieve toeschouwer van vanavond een worst zijn. Zolang de heren de oudjes nog maar in hun setlist opnemen en die met grote overgave brengen, vinden zij alles best. Of zoals de band het zelf beschrijft: ‘Sepultura under my skin!’
Datum en locatie:
9 juli 2017, Hedon, Zwolle
Links: