Manuel Gagneux maakt het ons bijzonder moeilijk. Na het probeersel Devil is Fine, dat verrassend genoeg enorm aansloeg en zelfs leidde tot een optreden op Roadburn, bleek het tijd om het idee van black metal met oude blues en gospel verder gestalte te geven. Ook buiten de metalen gemeenschap werd het opgemerkt en dit zorgde ervoor dat de man het dit jaar zelfs tot bijvoorbeeld de line-up van Dour en Lowlands heeft geschopt nog voordat dit album uitkwam. Maar nu de taak om te beoordelen of de hype blijft of dat de val nog dieper wordt.
Wat direct opvalt is de veel gladdere productie waarmee de elementen stuk voor stuk strak uit de verf komen. Deze taak lag dan ook in handen van Zebo Adam en Kurt Ballou (onder andere ook Converge, Kvelertak en Nails) aan wie je zoiets wel kan toevertrouwen. De muziek kent nu ook een betere synergie tussen de verschillende elementen. Gebleven zijn de typische chants die de kracht halen uit herhaling welke in opbouwende uitbarstingen zijn voorzien van blackmetalriffs. Deze ideeën voelen hier natuurlijker aan dan op het vorige album en zijn tegelijk meer poppy uitgevallen. Het is maar een enkele keer dat een nummer echt fel van leer trekt maar nergens voelt het kwaadaardig aan. Waar de single Gravedigger’s Chant nog wat rustiger is komt er met onder andere Servants en Don’t You Dare al een stuk meer vuur in. Het aantal instrumentale intermezzo’s is dit keer beperkt gebleven en meer in dienst gesteld van de samenhang op het album waarmee de dance-achtige experimenten zijn verdwenen. Wat we wel horen is verdieping in de stijl die al gebruikt werd, luister bijvoorbeeld maar naar afsluiter Built On Ashes dat de opbouw en zang van een singer-songwriternummer heeft en de potentie heeft om een radiohit te worden.
Het antwoord op de vraag of de hype blijft is wat mij betreft een volmondig ‘ja’ en ik denk dat deze zich zal uitbreiden naar een meer mainstream publiek. Dat is natuurlijk geen slechte zaak omdat het alleen maar goed is dat mensen de black metal leren waarderen door dit soort vreemde combinaties. Wel moet ik opmerken dat dit geen album is voor de doorgewinterde blackmetalliefhebber waarbij de voorkeur ligt op een doodse atmosfeer. Dit zal er ook zeker voor zorgen dat deze plaat de mensen verdeelt in twee kampen, of je loopt ermee weg of ervoor weg. Onderstaande score is voor het eerste kamp, kamp twee mag er 40 punten afhalen.
Score: 
83/100
Label:
MVKA Music
Tracklisting:
- Intro
- Gravedigger’s Chant
- Servants
- Don’t You Dare
- Fire Of Motion
- The Hermit
- Row Row
- Ship On Fire
- Waste
- You Ain’t Coming Back
- The Fool
- We Can’t Be Found
- Stranger Fruit
- Solve
- Coagula
- Built On Ashes
Line-up:
- Manuel Gagneux – Alles
Links: