Xerath – III
Candlelight Records, 2014
Mijn eerste review voor het Britse Xerath, wiens eerste albums niet tegenvielen. Steevast werden als invloeden voor deze band Meshuggah, Textures, Dimmu Borgir en Strapping Young Lad aangebracht. Hier is dat niet anders.
De Dimmu Borgir-link is er enkel en alleen omwille van het synth-werk: bombastische en orchestrale ondersteuning die wel eens de bovenhand neemt en het metalspel ondergeschikt maakt. Qua intensiteit en metalgehalte vind ik dit album iets minder krachtig dan de vorige twee schijven, de nadruk ligt meer en meer op de scenario’s in de nummers en de techniek. Liefhebbers van bands als Dagoba en andere progressieve Franse groovende deathmetalbands zullen deze plaat absoluut adoreren. Persoonlijk mis ik toch wat “extreme” elementen. In plaats van de stuwkracht die zorgde voor de Strapping Young Lad-link is op III meer sprake van een Devin Townsend-aanpak (meer aandacht voor cleane zang ook). In plaats van de Meshuggah-aanval is dan weer meer de focus op Textures-techniek gelegd.
Een uitgekiende, vernuftige plaat, die vooral techneuten zal aanspreken. Liefhebbers van symfonische metalcore, orchestrale melodeath en soortgelijke dingen halen nog maar eens hun portefeuille boven. Verwacht wel geen Fleshgod Apocalypse, ten opzichte van die band is dit een schijf vol liefdesliedjes.
Tracklisting:
- I Hold Dominion
- 2053
- I Hunt For the Weak
- Autonomous
- Bleed this Body Clean
- Death Defiant
- Sentinels
- Passenger
- Ironclad
- Demigod Doctrine
- The Chaos Reign
- Witness
- Veil Pt. 1
- Veil Pt. 2
Line-up:
- Chris Clarke – bas
- Richard Thomson – vocals
- Michael Pitman – drums
- Conor McGouran – gitaar
Links: