Wolves Of Perdition – Ultraviolence

Geschreven door op 25-02-2024 om 21:51.

De titel van de vorige plaat van de Finse blackmetalmachine Wolves Of Perdition klonk al hondsbrutaal (Ferocious Blasphemic Warfare uit 2021). De vier heren doen er met de huidige titel voor het tweede album, Ultraviolence, nog een schepje bovenop. Het moet de Duitsers van Folter records toch niet afgeschrikt hebben om de heren nogmaals aan boord te nemen. Finse black metal is vaak erg lekker, snel, melodisch en ijskoud en wordt ook vaak in de eigen taal gebracht. Buiten de afsluiter, Tuomio, zie ik evenwel enkel Engelse songtitels verschijnen. Dat hoeft natuurlijk geen afknapper te zijn.

Waar het vorige album nog afklokte boven de vijftig minuten en maar liefst dertien nummers telde, waaronder het wenkbrauwenfronsende Muslims To The Wolves, heeft de band ervoor gekozen om hun smerige boodschap gewoon bij je binnen te blazen in net iets meer dan dertig minuten. Ze hebben er deze keer ook maar zeven nummers voor nodig. Het principe van ‘less is more’ wordt precies hoog in het Finse vaandel gehouden en daar hou ik wel van. Niets te veel doen als het niet moet. Anders vreet het toch maar energie. Die je dan weer voor iets anders kan gebruiken. Althans zo luidt wel eens vaker mijn adagium.

Ook op deze plaat is er geen ruimte voor fijnmazigheid dan wel enige vorm van finesse, laat staan ruimte voor overleg en contemplatie. En waar het eerste nummer Must Kill Them All louter een intro is, van een tapeje dat omgekeerd afgespeeld wordt, is de boodschap direct duidelijk. De kop is er meteen af met Forest Of The Impaled. Je mooi verzorgde ochtendtronie zal weldra blinken in het ochtendgloren wanneer deze vier heren deze hebben opgeëist om te spiesen op een stokje in het bos. Veel tijd krijg je niet om hierover na te denken. Aan een ultrahoog tempo worden pitsende en nijpende riffs gebracht die een licht melodische rand hebben. De penetrante screams worden vergezeld door zwaardere keelklanken die hier en daar voor de aangename verrassing zorgen.

Het daaropvolgende Death Machine klinkt als een kruisbestuiving tussen het betere Finse blackmetalwerk en bands die in het straatje rijden van bijvoorbeeld een Belphegor of Impalement. Aan een razende vaart alsof de heren er nog niet genoeg van hebben gehad, musiceren ze gewoon lekker verder. Een gemilimitreerde blast voorzien van een aantal krachtige korte breaks word je aangeboden op The Worst Of Us. Net als een meesterlijke solo trouwens en dit terwijl een Shining-gevoel bij me wordt opgedrongen in de laatste maten van Rain Of Blood And Ashes. Vergeet niet verder te luisteren want de eerste tellen van The Funeral Hymn zijn lekker melodisch.

De furieuze black metal op deze tweede plaat, Ultraviolence van het demonische heerschap Wolves Of Perdition raast als een stormwind voorbij en dat is gewoon de bedoeling natuurlijk. Het mist echter net wat extra. Het kon allemaal net wat Finser in mijn oren.

Score:

75/100

Label:

Folter records, 2024

Tracklisting:

  1. Must Kill Them All
  2. Forest Of The Impaled
  3. Death Machine
  4. The Worst Of Us
  5. Rain Of Blood And Ashes
  6. The Funeral Hymn
  7. Tuomio

Line-up:

  • Khal666 – Drum
  • Varjo – Zang, bas
  • The End – Gitaar
  • Hellpriest – Gitaar

Links: