Wolfbastard – Hammer The Bastards

Alle stoplichten staan op groen bij Wolfbastard. Allereerst heeft de band een leipe naam bedacht. Een goede albumtitel bedenken was ook al geen probleem. Zeggen dat je ‘knuppelende black metal/punk uit het Verenigd Koninkrijk’ maakt spreekt ook alleen maar voor je. Zelfs de albumcover waarop een priester wordt neergehamerd spreekt gelijk aan.

Muzikaal wordt de belofte niet helemaal ingelost. De mix heeft wat teveel cymbalen, maar dat is op zich niet heel erg omdat we hier met punk te maken hebben. De vocalen zijn crusty. Het tempo ligt hoog. Wat is dan het probleem? De riffs zijn net wat te simpel om voor gedenkwaardig te mogen doorgaan. De akkoordenprogressie op Black Friday is bijvoorbeeld wel heel eenvoudig en saai. De drums zijn misschien niet retestrak, maar de boel wordt lekker opgezweept, omdat het tempo regelmatig behoorlijk wordt opgeschroefd.

Een ander punt is dat er weinig spannends gebeurt. We hebben het allemaal al eens gehoord, en nergens weet Wolfbastard die hamer eens echt goed op een schedel stuk te slaan. Het blijft bij het niveau hamertje tik spelen. Niet dat het slecht is overigens. Het lekker gegrunte ‘hammer the bastards’ klinkt toch lekker overtuigend met een likje oude school thrash. Het is jammer dat dit het hoogtepunt van de plaat is, want meer van dit soort kwaliteit had dit album boven het maaiveld doen uitsteken. Morbid Fucking Hell begint onheilspellend maar er is net wat meer black metal riffing nodig om dit daadwerkelijk kwaadaardig te doen klinken. “It’s morbid fucking hell” klinkt namelijk als ‘Hallo kinderen, het is Pipo de Clown’. Dat is toch veel te vrolijk voor dit soort teksten? Gelukkig is het afsluitende Graveyard Slag nog een verlossing. Een iets melodieuzere riff dan we gewend zijn met passende drums en gedecideerde vocalen. Kijk, zo hoort het nu. Het thema is ook hier een eindeloos hergebruikt blackmetalthema, maar deze variatie is best smakelijk. Zeker wanneer de tonen in legato worden aangehouden waarna het thema er nog eens inhakt. Zo wordt de luisteraar inderdaad bij de les gegrepen.

Het kon bijna niet misgaan bij het aanschouwen van alle onderdelen die in de intro staan. Toch ben ik harder dan verwacht teleurgesteld door dit werk. Luister goed: het is een prima doorsnee plaatje als je van black/crust/thrash houdt. Het is alleen zo dat de verwachtingen net iets te hoog worden gelegd met alle elementen die de band inbrengt. Zo weinig complexiteit doet afbreuk aan het resultaat. Twee liedjes krijg ik echter niet meer uit de playlist. Luistertips: Hammer the Bastards, Graveyard Slag

Score:

70/100

Label:

Clobber Records, 2022

Tracklisting:

  1. Can’t Escape The Grave
  2. Black Friday
  3. Hammer The Bastards
  4. Buckfast Blasphemies
  5. Death Creeping
  6. Drag Me To Hell
  7. Fear The Exxxekutioner
  8. Morbid Fucking Hell
  9. Nun Krüsher
  10. Returning Evil
  11. Pissing On The Sacred Ground
  12. When Will It End
  13. Graveyard Slag

Line-up:

  • Dez – Gitaar, vocalen
  • Si Fox – Basgitaar
  • Dave Buchan – Drums

Links: