White Void – Anti

Geschreven door op 01-04-2021 om 18:50.

Fans van Borknagar, opgelet! De toetsenist/zanger van de hiervoor genoemde band komt met een nieuw project, genaamd White Void, en het debuutalbum Anti. Afgaande op de biografie op de website van Nuclear Blast verwacht ik haast een rariteitenkabinet. Waarom? De verschillende leden hebben een achtergrond in black metal, chiptune elektronica, popmuziek en blues. Dat is niet meteen een kant-en-klare mix voor een brute rock- of metalplaat. Ben je al nieuwsgierig? Vast wel, dus gauw verder lezen!

De oprichter van de piepjonge band, Lars Nedland, kent menigeen van zijn werk met Borknagar en Solefald. Drummer Tobias doet sinds 2018 zijn dienst in In Vain en drumt live nog wel eens mee met Ihsahn. Dan gitarist, Eivind, bekend van We Are Planet, Jasper Halifax en 300Kelvin. Uiteraard kent iedereen deze bands. Bassist Vegard dan. Die kennen wij van VIAN en Kubbi… Juist. Genoeg over de biografie en gauw door naar de nummers.

Zeer verrassend start het album met Do.Not.Sleep., als we ineens een soort psychedelische 70’s progrock horen met een grote rol voor de herkenbare Hammondorgel (wat ook nog wel eens bij Borknagar te horen is). De stem van Lars herken je gelijk en klinkt nog steeds fijn. Deze nieuwe klank is echter wel even flink wennen en totaal niet wat ik had verwacht. Maar bij There Is No Freedom But The End kom ik toch meer in dat rocksfeertje. Er zit swing en groove in, maar ook een vleugje duisternis en iets onheilspellends. De metalinvloeden zijn op deze plaat niet heel erg aanwezig, maar als je goed naar de tracks Where You Go, You’ll Bring Nothing en The Shovel And The Cross luistert, dan hoor je het toch een klein beetje. Toegegeven, het is minimaal.

Grooven en dansen doen we met This Apocalypse Is For You en dubbele gevoelens ontwikkelen we bij All Chains Rust, All Men Die. Is het ‘creepy’ of is het blij? Ik ben er nog niet helemaal uit. De twee laatste nummers op de plaat zijn tevens de langere nummers, wat an sich best gewaagd lijkt op zo’n nieuw concept als dit. Toch grijpt The Fucking Violence Of Love op één of andere manier de aandacht van begin tot eind en knalt The Air Was Thick With Smoke hard over de speakers met een stukje synthgeweld op de toetsen, waarna de track weer omslaat in progrock.

De productie is van zeer hoog niveau. Spat zuiver, maar wel vol van geluid. De Hammondorgel heeft wel een heel prominente rol, zoals eerder aangegeven, maar dat zorgt dan ook voor de herkenbaarheid. Iets wat bij zo’n vreemd concept als dit toch wel welkom is. Qua vakkundigheid zit het allemaal wel goed. De composities zijn sterk en de gitaarsolo’s rocken de pan uit. Lars blijft een genot om naar te luisteren. Daarnaast krijg ik blij vlagen het gevoel alsof ik naar een plaat van Blue Öyster Cult anno 2021 aan het luisteren ben (weet je nog, met Don’t Fear The Reaper en de cowbell?).

Dit is echt een bijzondere plaat geworden. Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Aan de ene kant zou ik hem opzij willen schuiven en afvinken, maar aan de andere kant betrap ik mijzelf er op dat hij al zeker een goede twaalf keer op repeat heeft gestaan en het nog steeds niet verveelt. Het heeft iets unieks en dat zorgt ervoor dat je elke keer weer terug gaat naar de ‘void’. Welteverstaan: White Void met de plaat, Anti. Heel bijzonder. Slinger hem eens aan en laat ons weten wat jullie ervan vinden.

Score:

84/100

Label:

Nuclear Blast Records, 2021

Tracklisting:

  1. Not.Sleep.
  2. There Is No Freedom But The End
  3. Where You Go, You’ll Bring Nothing
  4. The Shovel And The Cross
  5. This Apocalypse Is For You
  6. All Chains Rust, All Men Die
  7. The Fucking Violence Of Love
  8. The Air Was Thick With Smoke

Line-up:

  • Lars Nedland – Zang, keyboard
  • Eivind Marum – Gitaar
  • Vegard Kummen – Basgitaar
  • Tobias Solbakk – Drums

Links: