Whispering Gallery – Lost as One
Het Amersfoortse Whispering Gallery is zo langzamerhand stevig op weg een vrij grote band te worden in het symphonische doom-metal genre. Na de MCD ‘Poems of a Forgotten Dream’ en de langspeler ‘Like a Dream of Never ending Beauty / Love never Dies’ is er dan nu het nieuwe ‘Lost as One,’ een fabuleus album vol emotionele, melancholische muziek. De vele optredens heeft de jongens hoorbaar goed gedaan, want op ‘Lost as One’ klinkt de band hechter en volwassener dan ooit tevoren.
Het feestmaal begint weer overheerlijk en ouderwets vertrouwd met het mooie “The Earth is the Sky,” een nummer waar alles in zit wat zo kenmerkend is aan deze band. Heerlijke, bijna euforische (veelal twin-)gitaarpartijen sijpelen je speakers uit, en de strot van grunter Reinier klinkt ranziger dan ooit. Wat echter meteen opvalt is dat de band muzikaal wat rustiger (lees: gedragener) is geworden, en dat de cleane zang van gitarist / zanger Hubert meer op de voorgrond staat dan in het verleden het geval was. Ook het navolgende, bijna zeven minuten durende “See Beyond the Void” is een klapper van jewelste. Mooie cleane zang in afwisseling met smerige grunts en het nodige, gelikte dubbel gitaarwerk zorgen hier voor de het nodige kippenvel.
Het acoustische “Touched by the Stars I” is echter een apart nummer. Een heerlijk rustige, korte interlude die mij persoonlijk erg doet denken aan “Tragedies of a Darkened Soul” van de eerder genoemde MCD uit 1999. Het is echter rap gedaan met de rust zodra het vervolg (“Touched by the Stars II”) van start gaat. Onaardse grunts wisselen wederom machtig af met de cleane zang.
En dan volgt er iets vreemds. Althans, voor mij. “The Portrait” is een nummer van een heel ander kaliber en doet, mede door het refrein, erg poppy aan. Daarbij, zo viel mij op, is hier zelfs sprake van een radio-compatible speelduur van drie-minuut-achttien. Een voorzichtige poging richting het grotere publiek? Wie zal het zeggen.
Een verdere eervolle vermelding vind ik het epische titelstuk “Lost as One” nog waard, evenals het afsluitende, piano-georienteerde “Something Beautiful;” een nummer wat zijn titel wel zeker eer aan doet, en waarin Hubert vooral een gesproken rol ten uitvoer mag brengen.
Al met al gaat het met Whispering Gallery zeer zeker de juiste kant op. De band heeft een geheel eigen geluid, en hoewel dit album wel iets rustiger (doch melodieuzer) is, valt er voor de liefhebber van symfonische doom meer dan genoeg te genieten. Te bestellen bij de internet-site van de band: http://www.whisperinggallery.nl.
Rest mij enkel nog de volgende vraag: het artwork is ontegenzeggelijk prachtig, maar wat moet het in vredesnaam voorstellen???
Tracklist:
1 The Earth is the Sky
2 See Beyond the Void
3 Touched by the Stars I
4 Touched by the Stars II
5 The Portrait
6 Lost as One
7 The Last Time
8 Mistress Guardian
9 Something Beautiful