Wanderer – Liberation From A Brutalist Existence

Geschreven door op 30-06-2021 om 23:55.

Is dat iets? Tech hardcore? Bands als Converge doen in elk geval een gooi naar die omschrijving. Zo ook het Amerikaanse Wanderer. Met Liberation From a Brutalist Existence wordt een debuut uitgebracht. De heren hebben zelf een hele rits genres uit de kast getrokken, van false-grind tot thunder punk en chaotic hardcore.

Normaal gesproken vervolg ik reviews met een lichtvoetige analyse van wat zaken die opvallen in de muziek. In dit geval moet er eerst wat van mijn hart. Waarom moet die basgitaar worden geproduceerd alsof het een soort stofzuiger is? Het staat me echt totaal niet aan. Het lompe getrek aan de snaren maakt bovendien korte metten met elke vorm van finesse die je bij dergelijke mathcore wel verwacht. Dat is toch een gekke combinatie? Dat je enerzijds technische muziek maakt met ingewikkelde ritmes en kunstig bedachte riffs, en dat je dan vervolgens een stofzuiger eronder monteert. Zo jammer! Want de muziek heeft echt wel wat te bieden, met interessante wendingen, veel intermezzo’s en ruimte voor opbouw. Maar het enige wat ik elk keer hoor is een stationair draaiende Puch brommer. In combinatie met de rest is het ook niet echt een succes. Luisteren naar dit album is alsof je een kudde Hells Angels in een bloemetjesjurk voorbij ziet tuffen.

De richting en bedoeling is onduidelijk. Als het nou een of andere grafdeathmetalband was met een uit de kluiten gewassen moerasmonster op de albumcover dan had die basgitaar nog wat kunnen toevoegen. Als je zwaar wil klinken moet het wel oprecht zijn. Wat ook niet lekker valt is de versterkte bas op de single kicks, die het gebrek aan zwaarheid moet opvangen. De zang dan: pas op Simone komen wat screamo-screams lekker door, waar de rest van de plaat vooral grindgrunts zijn te vinden. Het is wel typerend voor deze plaat. Echt een eigen stempel weet de band niet te drukken; het is een allegaartje van leuke ideeën. Elk idee wordt ergens tussen geflanst. Het resultaat is een hoop rookwolken, maar geen vuur.

Ik vind het maar een pretentieuze, gevoelloze en gekke plaat. Het is een soort mislukte old school tech death meets math grindcore. Je kan wel Converge willen nadoen, maar dan zal je er toch echt meer gevoel in moeten leggen. De band heeft een gitarist die houdt van dissonante tonen, een drummer met zijn fills en avontuurlijkheid die ADHD een nieuwe betekenis geven, en een zanger die in een deathmetalband thuis hoort. De bassist heb ik hierboven reeds afgezeken, dus dat behoeft geen verdere uitleg. Wanderer heeft talent, echt waar. De muziek is intelligent genoeg bedacht, in essentie. Het klinkt alleen nog veel te arrogant en is daardoor vooral vermoeiend. De muzikale kwaliteiten zijn aanwezig, dus hier zit meer in. Het komt er op Liberation From A Brutalist Existence helaas niet uit.

Score:

55/100

Label:

Entelodon Records, 2021

Tracklisting:

  1. Marionette
  2. Mind Leash
  3. Abrasion
  4. Bloom
  5. Decay
  6. Hellhole
  7. Simone
  8. Frost Cage
  9. Bourn
  10. Contented

Line-up:

  • Dan Lee – Vocalen
  • Mano Holgin – Drums
  • Jack Carlson – Basgitaar
  • Brent Ericson – Gitaar, vocalen

Links: