Naast de welbekende 90’s megahit Ecuador, ken ik eigenlijk geen muziek die uit dat land afkomstig is. Ik heb zelfs het vage vermoeden dat ook dat ene nummer helemaal niet Ecuadoraans is. Gelukkig kunnen we vandaag de eerste naam aan de lijst van Ecuadoraanse artiesten toevoegen: Wampyric Rites. Een band die sinds zijn ontstaan in 2019 al een hele sloot aan splits en EP’s heeft geproduceerd. De geel-blauw-rode vlag mag uit, want ook de eerste volwaardige langspeler is een feit. Deze draagt de omineuze titel: The Eternal Melancholy Of The Wampyre.
Het album opent met een uitgebreide dungeon synth inleiding. Dit wordt gevolgd door een prettig staaltje rammelende, met blastbeats overladen lo-fi blackmetal. De opnamekwaliteit en de klank deden me een beetje denken aan het oudere werk van Darkthrone. Doordat alle tracks enigszins overstuurd zijn opgenomen, klinkt het album lekker smerig en bedompt. Alsof je luistert naar een bootleg die met een antieke taperecorder is opgenomen tijdens een concert in een vochtige kerker. Normaliter klinkt dat niet zo appetijtelijk, maar bij dit type black metal draagt de gebrekkige geluidskwaliteit eigenlijk alleen maar bij aan de grimmige sfeer die het album oproept. Net zoals de eurodance megahit, klinkt dit album alsof het recht uit de jaren ’90 afkomstig is. De nummers klinken stuk voor stuk rauw en door de duivel bezeten, maar erg vernieuwend is het allemaal niet. In een bepaald opzicht is dit jammer. Zeker omdat er in de afgelopen jaren veel is geëxperimenteerd met nieuwe interpretaties van black metal.
Soms komt er een album op je pad die precies voldoet aan een bepaalde behoefte. The Eternal Melancholy Of The Wampyre is ook zo’n album. Het is gewoon hoekige, slepende, enigszins slordige, op de jaren ’90 geïnspireerde black metal die teruggaat naar het begin van de ‘second wave’. Zelfs de namen van de nummers bevatten een haast absurde overdaad aan morbide thema’s en duister klinkende woorden. Grim Funeral Inside the Dusty Dungeons of Time is hier het beste voorbeeld van. Anno 2021 lijkt dit misschien wat clichématig, maar in dit geval zijn namen als deze precies op zijn plaats. Ik weet niet of ik dit album nog van verdere luisterbeurten zal voorzien, maar ik weet zeker dat het bij een ander goed in de smaak zal vallen.
Score:
77/100
Label:
Inferna Profundus, 2021
Tracklisting:
- Ancient Specters of the Forlorn Forest
- As Light is Absorbed by Darkness
- Tyrant’s Blood
- The Eternal Melancholy of the Wampyre
- Grim Funeral Inside the Dusty Dungeons of Time
- Under an Amethyst Sky
Line-up:
- Strigoi – Vocalen
- Vrolok – Gitaar, Bas
- Eblis Destructor – Drums
Links: