Vinterriket – Der Letzte Winter (re-release)
Displeased, 2008
In mijn vorige Vinterriket-review had ik het er over dat die cd eigenlijk voornamelijk (black/dark) ambient bevatte. Heerschap Christoph Ziegler greep op het meest recente wapenfeit van zijn eenmansbandje wel een paar keer terug naar de black metal; Maar eigenlijk is Gebirgshöhenstille een rustige, epische, sfeervolle ambient plaat.
Met Der Letzte Winter gaan we echter een paar jaartjes terug in de tijd. Deze schijf kwam oorspronkelijk uit in 2005 via Flood The Earth Records maar het Nederlandse Displeased heeft een re-release op de markt gebracht.
Op Der Letzte Winter horen, in tegenstelling tot op Gebirgshöhenstille, eigenlijk toch meer black metal. De muziek die Christoph met dit album neerzet is ook wel episch en sfeervol en het gebruik van lange slepende keyboardmelodieën en ambient-intermezzo’s wordt niet geschuwd. Maar over het geheel genomen ligt het tempo op deze cd net een tikje hoger. De muziek bevat op ieder nummer drumpartijen, scherpe vocalen met een flinke laag distortion en gitaarlijnen met een behoorlijk gruizig geluid.
Dit alles zorgt ervoor dat zich binnen het album Der Letzte Winter zich een behoorlijk contrast aftekent. Aan de ene kant heb je de mooie, heldere, ietwat simplistische, epische synthesizermelodieën, maar aan de andere kant hoor je ongepolijste en rauwe black metal. Het geheel combineert mooi en roept verbeeldingen van desolate en ongerepte landschappen op. En hoewel de ambientinvloeden en synthesizerpartijen het album eigenlijk overheersen, Christoph ruimt namelijk wel veel tijd in om slechts deze elementen ter gehoren te brengen, maar momenten die hij slechts voor black metal heeft ingeruimd zijn niet te bespeuren, neig ik er toch naar om Der Letzte Winter een black metal plaat te noemen, ambient/black wellicht, maar toch. Dit misschien omdat Gebirgshöhenstille nog vers in mijn geheugen ligt; Maar het moge duidelijk zijn dat er op deze plaat dus een stuk meer metal te horen is.
De synthesizermelodieën zijn op zichzelf eigenlijk een tikje aan de saaie kant. De melodieën die gespeelt worden zijn wel aardig, maar wellicht wel wat simplistisch, eentonig. Ze bestaan toch voornamelijk uit een zeer beperkt aantal tonen die steeds opnieuw in dezelfde volgorde herhaald worden. En nou maakt meneer binnen de nummers wel wat verschillende melodielijnen, maar dat wil het gebrek aan inspiratie dat zo nu en dan de kop op lijkt te steken toch niet geheel verbloemen.
Het black metal gedeelte van de muziek op Der Letzte Winter bevat verder ook geen progressieve of avant-gardistische hoogte puntjes, maar vervelend is het zeker niet. Al geldt hier eigenlijk wel een beetje hetzelfde als voor het ambient-gedeelte: De nummers op dit album zijn lange, redelijk slepende, sfeervolle epische tracks, maar binnen deze nummers lijkt het toch af en toe wel een beetje veel herhalen van enkele noten en melodielijntjes. Verder zit het gedeelte aardig in elkaar. De snaarinstrumenten liggen wat ver op de achtergrond, maar de drumpartijen zijn wat helderder en redden het ‘ritmische’ gedeelte behoorlijk. Verder overstemmen de zanglijnen, net als de synth’s de rest van de instrumenten behoorlijk, maar heel storend is dit eigenlijk niet.
De nadruk ligt’m bij Der letzte Winter toch vooral op de vocalen en de synthesizermelodieën. De drumpartijen zijn duidelijk aanwezig, maar de gitaarlijnen verzuipen behoorlijk in hun eigen, slechte(?), geluid.
Hoewel ik in deze review niet heel erg positief overkom denk ik dat dit album wel geslaagd is in wat de muzikant wilde neerzetten en eigenlijk ben ik ook wel te spreken over het eindresultaat. Der Letzte Winter bevat sfeervolle, epische nummers en hoewel wat, kleine, gebreken klinken deze niet vervelend. Ik denk ook niet dat Displeased verkeerd heeft gedaan aan deze re-release; Want hoewel mijn voorkeur bij Vinterriket uitgaat naar het, pure, ambientwerk prefereer ik Der Letzte Winter boven andere metalwerken als bijvoorbeeld Winterschatten.
Tracklist:
- Herbststürme
- Tannenmeer
- Nachtgeflüster
- Vergänglichkeit
- In Den Unendlichen Weiten Der Weißen Trostlosigkeit
- Winterreise – Wege In Die Einsamkeit
- Winternacht – Kalte Schwärze Im Bann Der Silbernen Sonne
- Winternebel – Graue Schleier Der Ewigkeit
- Heimgang Der Seelen
Line-up:
- Christoph Ziegler – Alles
Links: