Vöetsek – Infernal Command
Selfmadegod Records, 2008
Crimineel. Krijg je zo een schijfje in je poten met een cover waarop de bandnaam verguld op staat, als was het een typische black metal release van midden jaren negentig (vooral Napalm Records was daar sterk in). Ik denk dus, black metal. Dan komt de bandnaam… ik geef toe, ik dacht ook meteen aan een soort van podologische parafilie. Voertsek is algemeen beschaafd Afrikaans voor “maak dat je wegkomt”. Maar dan blijkt dat die band uit Amerika komt… en dat ze op een Pools label zitten! Er zijn geen zekerheden meer in het leven. Wacht, het wordt nog beter. De zangeres. Ja, de zangeres. Wel, ik ga gewoon zwijgen en verwijzen naar de foto in de review (en kijk daarna nog eens naar de cover). Over naar de muziek.
Kijk, ik ben veel gewend, maar soms raak ik nog onder de indruk van muziek. Hiervan ben ik lichtjes gedesoriënteerd. Deze mannen en vrouwen komen blijkbaar uit de fastcore-scene. Best dat het kind een naam heeft, want beschrijven is vrij moeilijk. Er staan 17 nummers op deze plaat, goed voor een dikke twintig minuten (maar). En het vliegt erdoor. Vöetsek komt zoals gezegd uit de fastcore, maar dat is maar een detail vind ik. Wat ze nu brengen is een mix van behoorlijk extreme crossover/thrash. Ik dacht spontaan aan de Slayer-cover Violent Pacification van D.R.I., Hang The Pope van Nuclear Assault (je weet wel) en de snelste stukken op World Circus van Toxik. Furieus is het, impulsief tot en met.
Zangeres Ami Lawless klinkt als een bezeten trolwijf op psychopharma en reutelt op indrukwekkende manier haar teksten af. Instrumentaal is het ook af. De riffs zijn droog en supercatchy, maar variatie moet je niet verwachten. Soms had ik het gevoel dat ik in één luisterbeurt drie keer hetzelfde nummer had gehoord (en maar zoeken met de skip-knop of het waar was…). Uiteindelijk is vooral het drumgeweld bepalend voor de diversiteit en de crossover-klank, met vele gevatte roffels die de supergetimede, zelfs speedy en funky overgangen vormen (ook binnenin de nummers). Kwalitatieve uitschieters op deze schijf zijn het hilarische W.W.L.D? (What Would Lemmy Do?), Screwdriver Smile (wat een riff!) en Five Years In Iraq (het typische venijn van zangeres Ami).
Prima band met een apart geluid. Zeker de moeite om eens te luisteren! Zowat alles aan deze band is bizar, maar het is af! Live schijnt het ook zwaar de moeite te zijn.
Tracklisting:
- Family Ties
- Sorry Don’t Mean Shit
- Terror On The Dance Floor
- Plagued By The Winds Of Confomity
- W.W.L.D? (What Would Lemmy Do?)
- Rethinking The Paradigm
- Blueprint For The Perfect Circle Pit
- Frozen Heart
- Screwdriver Smile
- Self-Righteous Fuckdom
- Bully With A Badge
- Aggro Fueled
- Five Years In Iraq
- Dismember Momma
- Mucho Macho
- Onward To Nothingness
- Strange Fruit
Line-up:
- Ami Lawless – Vocals
- Athena – Bass
- Jef Leppard – Guitars
- Ben Reduction – Guitars
- Scotty Karate – Drums
Links: