Verilehto – Aarnihauta

Geschreven door op 26-12-2025 om 23:37.

Verilehto werd opgericht in 2017 en opereert vanuit het Finse Oulu. Aarnihauta is de opvolger van de in 2023 verschenen blackmetalschijf Kuoleman siipien havina. Arggh, Finse black metal! Ik ben benieuwd want als ik het me nog herinner heeft deze band toch toch nog wat goed te maken. Dus wat is er heerlijker dan te luisteren naar blackmetalgeweld op een voorzichtig zonnige zondag als iedereen zijn wandelschoenen aantrekt om naar de omliggende kerkhoven te gaan om hen te gaan groeten die hem of haar of hun ontvallen zijn. Waar vind je dan troost? Waar gaat het verdriet dan naartoe? Recht de platenspeler op, niet neuten of miepen. Tranen zijn voor trage kindjes die van de fiets zijn gevallen en niet wisten dat je best een helm zou moeten dragen. Tja, daarom zijn het ook trage kindjes natuurlijk.

Even terug naar de Finse essentie die intussen rondjes draait. Maar kijk, als ik Aarnihauta even vrijelijk vertaal dan schrijf ik “een graf in het bos”. Dan is bovenstaande alinea zeker gepast. Deze drie Finse vrienden hebben het gehele album zelf in elkaar geklust en kregen enkel voor het artwork hulp van een zekere Awinita Alm. Wat dat individu heeft afgeleverd kan me niet helemaal overtuigen maar kom, wie ben ik natuurlijk.

Het eveneens Finse Inverse Records heeft net als bij de vorige plaat dit Aarnihauta toegevoegd aan zijn releaselijst. Misschien getuigt het van enig chauvinisme, misschien niet. We komen er meteen achter want de eerste klanken zijn behoorlijk open en erg direct. Het doet in eerste instantie eerder death dan black metal aan. Niet getreurd want als meneer Partanen zijn keeltouwtjes laat reutelen, zijn we vertrokken voor een midtempo stamper van meer dan degelijk niveau. Surutta tapettu heet het eerste nummer dat lekker hoekig in elkaar steekt. Ondanks het feit dat we nog maar net vertrokken zijn, krijg ik toch stellig de indruk dat dat midtempo stampen het ritmische hoofdthema zal blijven. Ik schat in dat een stevige strakke blastbeat de heer Tuikkala niet al te snel zal ontvallen. Maar als je over de Duivel spreekt, dan steekt hij toch erg kortstondig zijn neus aan het venster. Iets wat hij in de eerste maten van Kalman sotajuokko ook doet.

De nummers op deze tweede plaat steken op zich goed in elkaar maar zijn vaak net te lang en te weinig overtuigend in boosheid en agressie. In Nälänhätä word je meegevoerd door een melancholische gitaarpartij die goed ondersteund wordt door wat knotterend basgeweld. Eerder verrassend zijn de cleane vocalen. Verder klussen onze drie Finse vrienden vlotjes nog een paar middelmatige nummers in elkaar die niet echt kunnen bevestigen behalve het afsluitende Virvatulet. Dit ademt nog behoorlijk wat venijn uit. Gewoon omdat het hoofdthema goed gevonden is en de uitvoering en het midtempo stampen het geheel hier wonderwel beter ligt.

Een graf in het woud of beter geschreven Aarnihauta van het Finse Verilehto, is een niet al te boeiende midtempo blackmetalplaat geworden die ook niet direct overtuigt. De reden hiertoe is dat de typische vunzige, ranzigheid toch ontbreekt. Net als op de vorige plaat trouwens.

Score:

70/100

Label:

Inverse Records, 2025

Tracklisting:

  1. Surutta tapettu
  2. Nälänhätä
  3. Aarnihauta
  4. Kalman sotajuokko
  5. Tuhkaverho
  6. Syöjätär
  7. Virvatulet

Line-up:

  • Mr Tuikkala – Gitaar, bas, drum, keyboard
  • Mr Partanen – Zang
  • Mr Räipiö – Bas, zang

Links: