Veln – Veln

Geschreven door op 11-08-2024 om 21:00.

Veln is het geesteskind van de Ier MF uit Galway. Dit Veln is voor deze nobele onbekende een uitlaatklep en een mogelijkheid om zijn creatieve geest te laten ontbolsteren en ideeën vol death, black en progressieve metal te laten samensmelten. Gelukkig werkt MF niet alleen en krijgt deze obscure figuur hulp op drum van een zekere Nicole Trinchero. Een Argentijnse deerne die de potten en de kettels wel weet staan. MF is verder nog actief in lokale bands als Neamh-Mharbh, een atmosferische folk/blackmetalband en Cyheuraeth, een blackmetalband. Tja, en ook dat zijn allemaal soloprojecten.

Veln‘s debuutplaat komt in eigen beheer uit en doet me gezien bovenstaande toch wel benieuwen. De Ierse blackmetalscene is in mijn ogen niet al te groot maar er zitten toch een paar bijzonder bands tussen, niet in het minst Primordial natuurlijk. Maar ik noem ook Cruachan en Slidhr bijvoorbeeld. Ik vergeet er vast nog.

Goed, tijd voor vijf nummers death metal die met black metal en wat progressieve elementen geïnfuseerd wordt. Het eerste nummer, Ashen, is nog niet goed op gang getrapt of de vooropgestelde mix van elementen en stijlen is al direct merkbaar. Erg snel gaat het echter allemaal niet. Ondanks het feit dat de getriggerde voeten van mevrouw Trinchero wel de neiging hebben om de snelheid op te drijven, blijven de riffs behoorlijk walsend en dansend in karakter. Het lijkt ook of de drum wat los staat van de rest van de muziek. Het geeft in ieder geval geen geïntegreerd gevoel en dat creëert op zijn beurt afstand en een koude en kille dynamiek. De akoestische partij op het einde van het nummer is dan weer verrassend te noemen, alhoewel ik stellig de indruk krijg dat de stemming van de gitaren toch niet helemaal correct werd uitgevoerd. De hoekige en puntige uitsteeksels die we gewoon zijn van wat progressieve metalbands komen pas in het tweede nummer, Godskin Mask, echt naar boven. MF leeft zich op gitaar op geheel eigen wijze uit, wat leidt tot een kakofonie aan thema’s en partijen die niet noodzakelijk lekker met elkaar blenden.

En die confrontatie tussen verschillende stijlen zet zich verder op het album. In mijn oren resulteert dat in een eerder saaie babbel tussen death, black en progressieve metal. Zelfs de goed uitgevoerde akoestische partijen met folky inslag of een melancholische solo kunnen me niet weerhouden van die mening. Waarom de laatste twee nummers dan ook nog eens volledig instrumentaal moeten zijn, is ook een vraag die je gerust mag stellen.

De heer MF is in staat met Veln meer dan degelijke death metal te maken met snuifjes black en progressieve elementen maar de muziek op zich kan me maar weinig raken. Er zit op een bepaalde manier te weinig agressie en boosheid in, het komt allemaal wat te braaf, te atmosferisch en te licht over.

Score:

60/100

Label:

Eigen beheer, 2024

Tracklisting:

  1. Ashen
  2. Godskin Mask
  3. Remnant
  4. Traces Of Autumn
  5. Returnal

Line-up:

  • MF – Zang, gitaar, bas
  • Nicole Trinchero – Drum (sessie)

Link: