Vanna – Void
Pure Noise Records, 2014
In Europa slaat het vooralsnog niet aan, in Amerika wel. Vanna is niet je doorsnee metalcore bandje, neen, het is agressieve hardcore punk die ook aanslaat bij het old school metalcore volkje. Terecht hoor, dit is oprecht en authentiek. Van Epitaph ging het naar Artery Recordings en nu naar Pure Noise voor album nummer vijf.
Nu moet ik nog steeds zeggen dat het een behoorlijke catharsis is, dit Void. Nog steeds is het “pislink”. In vergelijking met de vorige albums is het even zuur en bitter, alleen is er verbreding merkbaar in de muzikale stijl. De sludgy elementen gaan nog iets verder, de cleane stukken worden iets zuiverder en de breakdowns iets makkelijker te behappen voor de minder in vorm zijnde medemens. Spijtig genoeg staan er ook een paar gematigde nummers op die richting Christian posthardcore gaan, nummers die ondanks (of mede door) een openhartige tekst heel slap uitvallen. Vanna raakt daardoor verstrikt in de emo-netten en verliest zijn identiteit. Ze weten gewoon niet hoe ze hun karakter kunnen behouden en tevens een breder spectrum aan gevoelens kunnen integreren in hun nummers. Daardoor wordt het allemaal wat Blessthefall-erig en raakt het punk-aspect in verval. Jammer, want zo ken ik ze niet en zo hoef ik ze eigenlijk ook niet te kennen. Nog even en het is Pukkelpop/Pinkpop-fähig. Ondanks alle kritiek nog steeds een te kennen band in het genre, al is het allemaal net iets minder aan het worden.
Tracklisting:
- Toxic Pretender
- Holy Hell
- Digging
- Yüth Decay
- Personal Cross
- Humaphobia
- Pissed up a Rope
- Pornocopia
- All American’t
- Bienvenue
Line-up:
- Davey Muise – Keel
- Nick Lambert – Gitaar
- Joel Pastuszak – Gitaar
- Shawn Marquis – Bas
- Eric “Rabbit” Gross – Drums
Links: